Yves goes classic

Iphigénie en Tauride, de bekendste opera van Gluck, voor het eerst uitgevoerd in 1779, blijft een streling voor het oor. Dit prachtige werk, voor de Antwerpse productie in scène gezet door Rafael R. Villalobos, is een toppunt uit de 18de eeuwse operaliteratuur.  (c) Annemie Augustijns Het eeuwenoude verhaal van Iphigénie, die bijna haar eigen broer Orestes vermoordt, is eigenlijk een verhaal over oorlog en eenzaamheid, en kan bijna naadloos en genadeloos getransponeerd worden naar onze huidige maatschappij. Dat is wat de productie van Villalobos zo hedendaags maakt: we krijgen te maken met een duistere, soms gewelddadige regie waar zonder filter wordt weergegeven wat een oorlog met mensen kan doen. De oorlog, eenzaamheid, en machtsgeilheid zijn wat mij betreft de drie thema's die centraal staan in deze opera/productie. Op muzikaal vlak worden we verwend! Benjamin Bayl, de dirigent, en het Symfonisch Orkest van Opera Vlaanderen leveren een topprestatie. Michèle Losier is een fantast...

Pavel Kolesnikov is een pianist die ik al enkele jaren volg, omwille van zijn uiterst fijne interpretaties, zowel live op het podium als in zijn opnames. Zijn partner Samson Tsoy had ik nog nooit live horen spelen, dus was het een uitgelezen moment om naar Bozar te gaan voor een duorecital van deze twee toppianisten! Ze brengen een prachtig programma voor piano vierhandig, waarvan ze een deel net op cd hebben opgenomen. Ongelooflijk mooi! (c) Joss McKinley Het recital wordt geopend met het uiterst veeleisende "Le sacre du printemps" in de originele 1913-editie voor piano vierhandig. Wat een adembenemende prestatie van de twee pianisten... uiterst gevoelig, perfect gearticuleerd pianospel overgoten met de juiste dosis emotie zonder te vervallen in plat pianospel, deze twee pianisten doen het zomaar, alsof het niets is. Ik moet zeggen: zelden was ik zo begeesterd door een uitvoering als bij deze "Sacre". Ik lijk wel in trance! Na de pauze volgen twee werken van Schube...