Yves goes classic

Zij die mijn blog af en toe lezen, weten dat ik een boon heb voor pianist Alexandre Kantorow. Ik probeer dan ook telkens hij "in de buurt" optreedt, te gaan luisteren. Op 23 juli streek hij neer in het Concertgebouw Amsterdam met het Belgisch Nationaal Orkest. Hij speelde er het tweede pianoconcerto van Liszt. Het is een "atypisch" concerto in die zin dat het werk bestaat uit zes deeltjes die als één geheel worden opgevoerd, zonder pauzes tussenin. (c) The Times Het concert begint erg sfeervol met een orkestraal werk, onder leiding van Antony Hermus. Het Nationaal Orkest van België begint met de fantasie-Ouverture van Romeo en Julia, gecomponeerd door Tsjaikovski. Het valt me op dat het NOB beter en beter is geworden de afgelopen jaren. Als het goed is mag het ook eens gezegd worden! Daarna is het de beurt aan Kantorow met Liszt. We weten van zijn opnames en andere concerten dat dit een kolfje is naar zijn hand. In samenwerking met Antony Hermus wordt dit concerto e...

Goethes verhaal over Faust is misschien wel een van de meest overgeleverde verhalen in de recente geschiedenis. Talloze regisseurs hebben zich gewaagd aan en enscenering van het verhaal. Wat weinig mensen weten (en ik zelf ook niet wist, vooraleer Opera Vlaanderen er mee op de proppen kwam), is dat Robert Schumann het werk van Goethe samen heeft gevat in zeven scènes die het midden houden tussen wat we opera zouden noemen, en wat we zouden bestempelen als oratorium. Dirigent Philippe Herreweghe vond dat het gepast was hier een enscenering voor te voorzien, en daarvoor werden filmregisseur Julian Rosefeldt en choreograaf Femke Gyselinck aangesproken. (c) Annemie Augustijns Het moet gezegd: een werk als dit "in scène zetten" is volgens mij bijna een onbegonnen zaak. In deze productie wordt er dan ook gewerkt met hedendaagse technieken die toestaan een bepaalde sfeer op te roepen. De videoprojecties die gebruikt worden, hebben op het eerste zicht weinig te maken met de inhoud va...