Yves goes classic

Zoals elk jaar is op de vooravond van de Belgische Nationale Feestdag in Bozar een gratis concert, in aanwezigheid van de Koninklijke Familie. Dat concert wordt aangeboden door de Koningin Elisabethwedstrijd. Het is dan ook elk jaar één van de laureaten van de wedstrijd van een vorige editie, die mag aantreden als solist. Dit jaar viel deze eer te beurt aan de winnaar van 2012, de violist Andrey Baranov. Het geheel staat onder leiding van de schitterende dirigente Zhang Xian. (c) Zhang Xian   De traditie schrijft voor dat een concert waarop de Koning aanwezig is, wordt begonnen met de Brabançonne. Zhang Xian zet er vaart en power achter. Nooit hoorde ik ons volkslied zo stevig. Ik wist zelfs niet dat het Nationaal Orkest (de meeste volgers van mijn blog weten dat dit orkest helemaal onderaan de ladder staat op mijn lijstje) dit zou aankunnen. Maar tot mijn grote verbazing was het bijzonder krachtig gespeeld. Het hoge entertaingehalte van dit stuk werd in de kiem ...

De Canto Ostinato, gecomponeerd tussen 1976 en 1979 door Simeon ten Holt. De gemiddelde Nederlander die op de hoogte is van klassieke muziek gaat ja knikken bij het horen van deze titel. De gemiddelde Belg niet. Reden te meer om naar het Concertgebouw in Amsterdam te trekken, voor een opvoering van de Canto Ostinato met vier piano's én het Maarschalkerweerdorgel van het Concertgebouw. Dat orgel wordt bespeeld door Aart Bergwerff, de piano's door Marcel Bergmann, Elizabeth Bergmann, Jeroen van Veen en Sandra van Veen. Simeon ten Holt wordt vaak ten onrechte bestempeld als een voorvechter van de minimalistische muziek. Hij wilde zelf niet tot deze categorie behoren. Daarom misschien, dat hij zeer weinig voorkomt in antologieën van de klassieke muziek. Deze Nederlandse componist heeft nochtans heel wat op zijn palmares staan en wint aan succes in Nederland en een groeiend aantal landen.  Het opzet van het stuk is als volgt: ten Holt componeerde het als een soort voortkab...

Het is ondertussen een traditie geworden in het Concertgebouw Amsterdam tijdens de zomermaanden: de Robeco Summernights. Meerdere keren per week vindt er een concert plaats in de Grote en/of de Kleine Zaal van dit legendarische gebouw. Omdat het in Brussel of Antwerpen "op de kin kloppen" is in deze periode, ben ik blij om naar al dat moois te gaan luisteren in Amsterdam. Mijn eerste concert van deze zomer was er een van wereldformaat. De broers Jussen spelen de pannen van het dak in het Concerto voor twee piano's in Es van Mozart. Na de pauze is er de zevende symfonie van Beethoven. Orkest van dienst: de Bamberger Symphoniker onder leiding van maestro Manfred Honeck! Wat meteen opvalt aan de programmering van de Robeco Nights, is dat men niet aan de kwaliteit wil inboeten die we gewend zijn tijdens het "reguliere'" concertseizoen. Integendeel, het is duidelijk dat kosten nog moeite gespaard worden om topkwaliteit te leveren! Het concert wordt geopend met ...