Yves goes classic

Paul Lewis, een van de grote pianisten van zijn generatie, heeft al meermaals met deFilharmonie samengewerkt. Deze keer vond de samenwerking plaats op basis van een integrale uitvoering van de pianoconcerto's van Beethoven. Deze uitvoering ging gepaard met een ander feit: voor de eerste keer werd de Steinway gebruikt die Lewis zelf heeft uitgekozen als het vaste orkestinstrument van deFilharmonie in de toekomst. Met de verhuis naar de nieuwe Elisabethzaal werd dus ook een nieuwe piano aangekocht. (c) Paul Lewis Met twee concerto's de eerste twee avonden en één concerto op de laatste avond(het Keizersconcerto, waarbij ik jammer genoeg niet aanwezig kon zijn), zorgt Paul Lewis voor drie spannende pianodagen. De vleugel die hij uitgekozen heeft als vast instrument voor deFilharmonie is van buitengewone kwaliteit. Dat Lewis kaas heeft gegeten van piano's is al langer bekend. Zijn palmares strekt zich uit over de hele wereld.  Dirigent van dienst is Philippe Herreweg...

De laatste jaren is mijn liefde voor Wagner groter en groter geworden. Hij was voor mij lang een componist waar ik maar weinig van wist en wiens muziek ik te "zwaar" inschatte. Desondanks dat vooroordeel heb ik ondertussen toch wel enkele mooie kansen gehad om meer van zijn werk te weten te komen, en zo ben ik in de opera van Antwerpen beland voor een hele mooie productie van "Der Fliegende Holländer".  (c) Annemie Augustijns De Vliegende Hollander is het verhaal dat al eeuwen en eeuwen meegaat, over de vervloekte kapitein van een schip die gedoemd is om eeuwig te blijven ronddolen tot een vrouw in staat is hem haar eeuwige trouw te beloven. Senta lijkt die vrouw te zijn, maar niets is minder waar. Hun "entourage" bepaalt het anders... Iai n Paterson, die de rol van de Holländer op zich neemt, wordt door intendant Aviel Cahn ziek gemeld. Desondanks zijn ziekte zal hij zijn rol toch zingen. Zoals dat dan meestal gaat is er niets verkeerd te horen...

deFilharmonie, onze Antwerpse trots en rots in de branding, kijkt reikhalzend uit naar de opening van de nieuwe Koningin Elisabethzaal eind november. Zoals het er naar uitziet zal de zaal op tijd klaarzijn, en zitten we binnen minder dan twee maanden dus in nieuwe zetels in een uiteraard adembenemende zaal. Maar het is niet omdat deFilharmonie "zonder zaal" zit, dat ze niet meer optreedt, uiteraard! Ze trok dit weekend naar De Doelen in Rotterdam, voor een concert van wereldformaat, samen met pianist Lucas Jussen, voor de lezers van mijn blog ondertussen geen onbekende meer. (c) Lucas Jussen deFilharmonie staat onder leiding van Jaime Martín, een voor mij onbekend dirigent, maar wat een ontdekking! Deze dirigent haalt letterlijk alles uit het orkest wat er inzit, en er kan maar één ding gezegd worden: er wordt wereldniveau gehaald. Ik kan ondertussen wel stellen dat ik al veel zaken gehoord heb, en ik stel bij deze vast dat deFilharmonie alleen maar groeit en gerust w...

Het Concertgebouworkest een thuismatch horen spelen. Dat is iets dat op de bucketlist staat van elke muziekliefhebber. En als die muziekliefhebber Yves heet, dan staat er op die lijst: "het Concertgebouworkest horen spelen, samen met Arthur en Lucas Jussen, voor een uitvoering van het mooiste pianoconcerto van de wereld, het dubbelconcerto van Poulenc." Dit is een concert waar ik maanden naar heb uitgekeken. Als kers op de taart wordt dit concerto in januari uitgebracht op CD, waarvan de opnames tijdens het concert gemaakt werden! (c) Arthur en Lucas Jussen Als opener kiezen Stéphane Denève -die we kennen van de Brussels Philharmonic Orchestra- en het Concertgebouworkest voor "Silhouetten" van Leo Smit. Het is een hedendaags werk dat helemaal niet atonaal is, zoals ik me het op voorhand had voorgesteld. Integendeel. Het is prachtige muziek, die zorgt voor bij momenten dromerige toestanden en een Eftelinggevoel. Daarna komt Poulenc en o wat is dat een feest! ...

Christian Tetzlaff mag met recht en reden een van de grootste violisten van zijn generatie genoemd worden. Deze sympathieke Duitser kwam naar Antwerpen voor het Vioolconcerto in D van Jean Sibelius. Deze Finse componist, een groot voorvechter van de Finse identiteit (in schril contrast met de Russische identiteit), componeerde een vioolconcerto om van te snoepen. De Scandinavische sfeer die erin tot uiting komt, dwingt het publiek tot wegdromen, vooral als dit concerto gespeeld wordt door zo een topviolist. (c) Christian Tetzlaff Voor de pauze staat er maar één stuk op het programma: het vioolconcerto. Christian Tetzlaff speelt het met bravoure en zelfzekerheid. Vooral het derde deel is aartsmoeilijk, maar dit is een kolfje naar de hand van deze virtuoze violist. Edo de Waart dirigeert mijns inzien soms wat onhandig, maar de muzikanten van deFilharmonie vangen de onvolkomenheden wel op. Na de pauze staat de prachtige vijfde symfonie van Nielsen op het programma. We bli...