Yves goes classic

Lorenzo Gatto, een van mijn absolute topfavorieten uit klassieke muziekland, zoals de meeste lezers van mijn blog wel zullen weten, trad op in Bozar met een concerto dat ik tot voor kort nog nooit echt beluisterd had. Het is een concerto dat maar zeer weinig opgevoerd wordt. Korngold voltooide dit concerto vlak na de Tweede Wereldoorlog en droeg het op aan de weduwe van Gustav Mahler. Het is een prachtig staaltje 20ste-eeuwse klassieke muziek. De moeite om eens op te zoeken! (c) Lorenzo Gatto Lorenzo Gatto treedt aan met het Nationaal Orkest van België onder leiding van Stefan Blunier. Hij speelt het concerto van Korngold, nadat hij twee dagen daarvoor met hetzelfde orkest het concerto van Glass had opgevoerd. Geen eenvoudige opgave dus! Het werk van Korngold is speciaal in die zin dat de componist er verschillende vorige composities in heeft verwerkt en een eigen karakter heeft geven. Deze composities waren voornamelijk stukken filmmuziek van verscheidene films die hij van muz...

Een ambitieus programma, dat is het minste wat je kan zeggen van het programma dat deFilharmonie heeft samengesteld, samen met Karl-Heinz Steffens, een dirigent van wereldniveau. Op het programma staan Bartók en Bruckner, twee kleppers uit klassieke muziekland. (c) Karl-Heinz Steffens Bartók is een van de componisten waar mensen het knap lastig mee hebben. Zijn theorie over hoe muziek moest klinken is in elk geval niet alledaags. Door bepaalde systemen toe te passen op zijn composities creëerde hij een speciaal klankenspectrum waar we niet echt aan gewend zijn. Zo ook in zijn Muziek voor strijkers, slagwerk en celesta. Het speciale aan deze muziek is dat er eigenlijk heel veel folkloredeuntjes in zitten verwerkt. Hier en daar klinkt de muziek dus wel degelijk "herkenbaar" en heeft de luisteraar toch het gevoel niet verweesd achter te blijven. Na de pauze duikt het orkest in het puur romantische repertoire met de derde symfonie van Bruckner. Het is niet meteen Bruckners...

deFilharmonie zorgt er de laatste tijd voor dat er heel wat jong talent zich kan tonen op het orkestpodium. Zo kwam dirigent Alpesh Chauhan richting België om te dirigeren in een mooi programma: het Vioolconcerto van Alban Berg en de vijfde symfonie van Mahler. Violiste van dienst is Leila Josefowicz. (c) Leila Josefowicz Josefowicz is een fervente verdediger van het moderne en hedendaagse repertoire. Ze is geknipt voor het vioolconcerto van Berg, dat als titel heeft "Dem Andenken eines Engels". De soliste deinst niet terug voor een eigen interpretatie van het moeilijke maar wel zeer interessante werk. Jammer genoeg heeft ze Alpesh Chauhan niet altijd mee in haar vurig vioolpleidooi. Na de pauze komt deFilharmonie voor de zware taak te staan om de vijfde symfonie van Mahler uit te voeren. Een zware taak omdat dit een van de bekendste symfonieën is, waar ontelbare uitvoeringen van terug te vinden zijn, op youtube, op cd, of op LP. Ik vind dat Alpesh Chauhan steken laa...

Het is ondertussen een fantastische traditie: de nieuwjaarsconcerten van deFilharmonie, met Philippe Herreweghe. Deze laatste maakt er gebruik van om zijn persoonlijke kijk, "musicologisch onderbouwd" natuurlijk (...met de nodige kwinkslagen en humor...) los te laten op het publiek. Resultaat is een publiek dat uitbarst in lachsalvo's én kan genieten van het mooiste dat er bestaat: muziek. Muziek die natuurlijk gekozen wordt in functie van de tijd van het jaar. De solist die dit jaar meewerkt aan het concert is Lorenzo Gatto, de violist die we niet meer kunnen wegdenken van de grote podia. (c) Lorenzo Gatto deFilharmonie opent met de ouverture van de Fledermaus, en dat is een succesvolle formule, natuurlijk. Deze ouverture wordt gevolgd door de Pizzicato Polka, en zo komen we binnen in de wereld van de nieuwjaarsmuziek. Daarna krijgen we de Alt-Wiener Tansweizen van Fritz Kreisler te horen. Lorenzo Gatto speelt Liebesfreud, Liebesleid en Schön Rosmarin. Herrewegh...