Yves goes classic

Juraj Valcuha zou normaal gezien het concert dirigeren dat deFilharmonie zou samenbrengen met de Nederlandse stervioliste Simone Lamsma. Wegens ziekte heeft hij echter verstek moeten geven. Men heeft een waardige vervanger gevonden in Jamie Philips, de getalenteerde jonge dirigent waarvan we zeker nog gaan horen. (c) Simone Lamsma Simone Lamsma is een rijzende ster aan het firmament der violisten. Ze is in Antwerpen om samen met deFilharmonie het concerto van Mendelssohn te spelen als waardige vervanger van het vierde concerto van Vieuxtemps. Ergens vind ik het wel jammer dat Vieuxtemps niet gespeeld zal worden want we horen deze onderschatte componist slechts zeer sporadisch op het podium. Vooraleer de Nederlandse superster aantreedt, speelt deFilharmonie Ma mère l'oye van Maurice Ravel. Dit werk dat ook in pianoversie bestaat (quatre-mains) is toch wel één van mijn favoriete werken van Ravel. Het is een streling voor het oor! Lamsma speelt een adembenemende Mendelssoh...

Daniel Müller-Schott is een naam die in de klassieke muziekwereld geen krans meer behoeft. Hij is een cellist die op het hoogste niveau en in de beste zalen speelt, en dat  heeft het publiek mogen merken in Antwerpen! (c) Daniel Müller-Schott Müller-Schott speelt samen met de Stuttgarter Philharmoniker onder leiding van Muhai Tang, die jarenlang de chef was van deFilharmonie. Het orkest brengt de Prélude à l'après-midi d'un faune van Debussy, waarna de cellist opkomt voor het celloconcerto 1 van Saint-Saëns.  Daniel Müller-Schott is een begenadigd cellist, en in samenwerking met de superdirigent Tang geeft dat vuurwerk. De Stuttgarter Philharmoniker speelt na de pauze nog de Rapsodie espagnole van Ravel en de Pini di Roma, voor mij dé ontdekking van de laatste jaren. Respighi was voor mij een onbekend componist, tot mijn scha en schande...

Graham Johnson, een van de meest begeesterde en ervaren liedbegeleiders van zijn generatie, geeft nog eens een lecture-recital in deSingel. Daarbij brengt hij een aantal zangers mee terwijl hij zelf véél uitleg geeft over de componist die voor dat recital centraal staat, en dat was deze keer Poulenc, mijn lievelingscomponist. Graham Johnson brengt de jonge bariton Jonathan McGovern mee, en ook Dame Felicity Lott, dé Poulencvertolkster van de 20ste eeuw. Ik denk dat er geen betere stemmen bestaan dan zij twee om dit recital kleur te geven! (c) Felicity Lott Het recital geeft een overzicht van de "eerste jaren" van Francis Poulencs carrière, van 1917-1940. Graham Johnson geeft uitleg, veel langer dan voorzien, over de beslommeringen, avonturen, ontmoetingen van Poulenc gedurende diens leven, geïllustreerd met telkens enkele liederen, op teksten van uiteenlopende dichters en persoonlijkheden. Zo zijn er een hele stapel liederen bij op gedichten van Eluard, mijn lievel...

De Cofenaconcerten zijn al jaren een begrip in het Antwerpse muziekmilieu. Ter gelegenheid daarvan werd Caso Phil uitgenodigd, het Belgisch symfonisch ensemble onder leiding van Benjamin Haemhouts speelt een programma rond Shostakovich en Beethoven in de Koningin Elisabethzaal. (c) Kiryl Keduk Het concert wordt geopend met de Kamersymfonie op. 110a in een bewerking van Rudolf Barshaj. Deze symfonie is zeer interessant, en straalt de sfeer uit die alleen Shostakovich kan creëren. Wel vraag ik mij af of Haemhouts de geknipte dirigent is voor deze componist. Later op de avond zal blijken dat de Beethoven hem véél beter ligt! Na deze intro komt Kyril Keduk op het podium achter de piano voor de opvoering van een tweede werk van Shostakovich, namelijk het tweede pianoconcerto voor piano en orkest. Het is een ietwat vreemd werk. Eigenlijk is het niet Shostakovich zijn beste compositie, maar ik moet zeggen dat vooral het tweede deel mij raakt. Kyril Keduk speelt met bravoure die bij m...

Simon Boccanegra is een opera die ik tot nu toe alleen kende van de titel. Het is een late opera van Verdi, en het is een titel die we eigenlijk niet zo heel vaak op de opera-affiches terugvinden. Dat vind ik, nu ik het werk eens integraal gehoord heb, een jammere zaak, want het is een meesterwerk. Het politiek geïnspireerde stuk werd in Antwerpen in scène gezet door David Hermann, die we kennen van Die Zauberflöte.  (c) Annemie Augustijns De opera begint met een proloog, die de personages situeert in tijd en ruimte. David Hermann kiest ervoor om alle personages, op Boccanegra na, in de proloog historische kostuums te laten dragen. In de andere bedrijven keren ze terug naar het "hedendaagse". Hermann legt hierbij de link naar de politieke intriges van eeuwen geleden, die eigenlijk nog altijd razend actueel zijn. Nicola Alaimo is een verbluffende Boccanegra. Zijn roldebuut zal niet ongemerkt voorbij gaan in de operapers. Gezim Myshketa zingt Paolo. Hij is eigenlijk mij...

Wat ballet betreft, sta ik nog steeds in de kinderschoenen. Desalniettemin vind ik het belangrijk om het een mooie plaats te geven op mijn blog. Spartacus is een adembenemende choreografie van de wereldvermaarde Joeri Grigorovitsj, die dit jaar 90 geworden is, op muziek van Aram Katsjatoerian. Ballet Vlaanderen brengt daarmee een prachtige productie op het podium, waarover het publiek alleen maar enthousiast kan zijn. (c) Filip Van Roe Grigorovitsj heeft met Spartacus een creatie te pakken die veel energie uitstraalt, maar ook vraagt, van de dansers dan. Het alombekende verhaal van de leider van de revolutie van gladiatoren en slaven in de eerste eeuw voor Christus, wordt door de choreograaf omgezet in een wervelende productie! De Spartacus van de avond is Ivan Vasiliev. Deze zeer bekende danser heeft al meermaals de rol van Spartacus gedanst en het minste wat gezegd kan worden is dat deze rol hem op het lijf geschreven is, net zoals bij Seongwan Byun, die de rol van Crassus vo...

Het verhaal van Ivan de Verschrikkelijke is het verhaal van de eerste tsaar van Rusland over wie gezegd wordt dat hij zo verschrikkelijk was dat de rivieren overstroomden omdat er teveel lijken in gedumpt waren. deFilharmonie heeft het ambitieuze project rond deze tsaar met verve afgewerkt! Wat een feest voor oog en oor!  (c) Jan Decleir en Stefaan Degand Bij het binnenkomen van de zaal is het eerste wat opvalt het grote kunstwerk van Ysbrant dat achter het podium hangt. Wat ook opvalt is dat er enorm veel plaats is voorzien voor medewerkende muzikanten. Er is plaats voor een groot orkest en een groot koor samengesteld uit het Choeur de Chambre de Namur en het Octopus Symfonisch koor. Rasacteurs Jan Decleir en Stefaan Degand herlezen het verhaal van Ivan de Verschrikkelijke op een enorm aangrijpende manier. Deze twee mannen met een klok van een stem nemen vanaf de eerste seconde het publiek mee op tocht door het Rusland van weleer. De teksten zijn gebaseerd op de teksten die ...