Yves goes classic

Ik kom buiten uit het operagebouw in Amsterdam. Ik geniet nog na van Pagliacci/Cavalleria rusticana in een enscenering van Robert Carsen en ik zie op Instagram dat Mattia Olivieri, die de rol van Silvio vertolkt in Pagliacci, zijn haar aan het drogen is. Zo weet ik dat hij bijna klaar is voor het interview waarvoor ik met hem heb afgesproken. Mattia Olivieri is een beloftevolle bariton die ik alleen nog maar kende vanop de sociale media, maar vast staat dat deze sympathieke klassezanger alles in zijn mars heeft om een groot palmares bij elkaar te zingen. (c) De Nationale Opera / BAUS Mattia, ik heb je voor het eerst leren kennen via de sociale media. Je bent er alomtegenwoordig! Kan je ons vertellen waarom je het belangrijk vindt om deze media te gebruiken, ook als klassiek artiest? Ik vind de sociale media erg belangrijk. Ook voor klassieke muzikanten, waaronder operazangers, is het belangrijk om zich te tonen bij het grote publiek en daar zijn de sociale media erg geschikt ...

Pagliacci (Leoncavallo) en Cavalleria rusticana (Mascagni) zijn twee opera's die bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Ik zeg wel "bijna", want er is geen wet die bepaalt dat deze twee werken telkens samen moeten opgevoerd worden. Toch is het zo dat deze twee korte opera's in de loop der jaren als een Siamese tweeling door het leven gaan, en weliswaar in een bepaalde volgorde. In de meeste gevallen wordt Cavalleria als eerste uitgevoerd, waarna Pagliacci aan de beurt is. Dat is buiten regisseur Robert Carsen gerekend, die ervoor kiest deze onwetmatige conventie te doorbreken en Pagliacci als eerste op te voeren. (c) De Nationale Opera/BAUS Op een gegeven moment in de opera, zingt Canio "Il teatro e la vita non son la stessa cosa", ofwel: "Theater en leven, dat is niet hetzelfde". Rond dit gegeven heeft Robert Carsen zijn hele productie opgebouwd. Zoals hij het zelf zegt, is zijn bedoeling in deze productie om te spelen met de versch...