Yves goes classic

De productie van Agrippina van Mariame Clément die al veel succes heeft geoogst enkele jaren geleden in Gent, keert terug naar Vlaanderen. De opera in Antwerpen presenteert deze productie opnieuw, met hier en daar wat wijzigingen in de cast. Agrippina blijft wel dé glansrol voor Ann Hallenberg, en daar zijn we enorm blij om! (c) Annemie Augustijns Deze productie van Agrippina is er een om duimen en vingers van af te likken. Alles zit juist. Een topcast, een topdirigent, en een toporkest, die uiteraard de toppartituur van Händel uitvoeren op een manier die het publiek dwingt te luisteren. Stefano Montanari, de dirigent van dienst, heeft zelf een klavecimbel ter beschikking waarmee hij de andere klavecinist van dienst het zwijgen oplegt, soms iets te direct, en hij improviseert ook af en toe op zijn eigen viool. Ik heb zelden zo een energieke dirigent gezien, die zo opgaat in de muziek die hij onder ogen heeft. De schare solisten van dienst blinken uit in pr...

Als mijn favoriete dirigent in het land is, ben ik er natuurlijk als de kippen bij. Ik was bij de laatsten om een ticketje te bemachtigen voor zijn concert met het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Soliste van dienst is de rijzende ster Khatia Buniatishvili. (c) Jan Regan Het orkest, dat wereldfaam geniet, en hun (toch nog enkele weken) chefdirigent, openen het concert met de symfonische suite "On the waterfront" van Bernstein. Dit was voor mij onbekende muziek, maar ik moet zeggen: ik vond het prachtig. Dit orkest heeft zo een goede klank, dat het, in combinatie met de super Henri Le Boeufzaal, het publiek naar een droomwereld meevoert.  Dan is Khatia Buniatishvili aan de beurt. Ik was erg benieuwd om haar eens live te horen, want haar opnames zijn veelbelovend. Deze rising star speelt uiteraard goed piano, maar maakt te opzichtige en hoorbare fouten. Ze stelt enorm teleur wat diepgang in de muziek betreft. En dat is jammer. Ik begrijp niet goed waarom ze de hemel w...

De New York Philharmonic strandt in Antwerpen. Het is lang geleden dat dit orkest nog in België gespeeld heeft. Op het programma staan Adams, Prokofjev en Berlioz. Alan Gilbert, is chef van dienst in een overvolle Elisabethzaal.  (c) Alan Gilbert Om met de deur in huis te vallen: Gilbert haalt niet uit dit orkest wat erin misschien wel inzit. Bij Adams' Chairman dances, waarin de link met zijn belangrijkste werk Nixon in China zeer duidelijk is, maken de blazers heel wat fouten. Dat is eigenlijk pijnlijk. Er zijn echter ook wel wat momenten waarin men merkt dat we met een wereldorkest te maken hebben... maar feit blijft dat de klank de zaal eigenlijk niet ten volle vult. De vraag is of dit een probleem is van de dirigent, van het orkest, of van de zaal. Dat laatste zou pijnlijk zijn, maar de toekomst zal het moeten uitwijzen. In het Prokofjev vioolconcerto 1 waarin Frank Peter Zimmermann de solopartij voor zich neemt, stellen we hetzelfde probleem vast. Er zit veel meer ...

In het kader van een reeks concerten rond Ravel (En voyage avec Ravel) in De Doelen, stelden Arthur en Lucas Jussen een prachtig programma samen rond de componist wiens werk present is op hun cd "Jeux". Aan de vooravond van de release van hun nieuwe cd waarop onder andere het dubbelconcerto van Poulenc staat (samen met het befaamde Concertgebouworkest), voeren de twee broers enkele werken uit samen met de Fins-Nederlandse cellist Jonathan Roozeman, mezzosopraan Cora Burggraaf en violist Mohamed Hiber. (c) Lucas en Arthur Jussen In dit concert geven Lucas en Arthur het beste van zichzelf, ze lijken wel onvermoeibaar! Het prachtige programma dat ze hebben samengesteld geeft een mooie kijk in de kamermuziekpartituren van Ravel, en Debussy, en we krijgen ook het hedendaags werk van Elmer Schönberger te horen met de titel Maurice chéri. Dit werk is geschreven in opdracht van de Doelen. Lucas en Arthur kozen voor een uitvoering van La Valse voor twee piano's, wat toch wel...

Op uitnodiging van de Filharmonie kwam het Emerson String Quartet naar Antwerpen. Dit kwartet bestaat al van in 1976 en is bijgevolg legendarisch, alleen al door haar hoge leeftijd. Twee van de vier leden zijn "origineel", de anderen werden vervangen door nieuwe muzikanten. Vorig jaar werd hun volledig repertoire uitgebracht in een cd-box door Deutsche Grammophon. Een slordige 50 cd's prijken in de doos....  (c) Emerson String Quartet Dat dit concert adembenemend zou zijn, stond in de sterren geschreven. Het Emerson Quartet wordt bejubeld overal ter wereld. Het is dan ook een unieke gebeurtenis hen eens aan het werk te zien.  De vier spelen als opener het Strijkkwartet 15 van Mozart. Fijngevoeligheid en luchtigheid zijn de sleutelwoorden voor dit kwartet. Daarna komt Debussy aan de beurt met zijn strijkkwartet in g. Het Emerson Quartet dwingt tot luisteren naar deze moeilijke, maar door hen zeer evenwichtig gebrachte muziek. Tot slot is er Beethoven met...

Op uitnodiging van deFilharmonie speelt het Orchestre Philharmonique Royal de Liège onder leiding van Christian Arming in de Elisabethzaal. Met Hertog Blauwbaards burcht, een opera van nog geen 60 minuten, geschreven door Bartók, kiest het orkest voor een adembenemend klassiek werk, waar heelder bibliotheken over zijn volgeschreven. (c) Nadja Michael Als intro op de concertante uitvoering van Blauwbaard, krijgen we het Adagio uit de onvoltooide 10de symfonie van Mahler te horen. Een mooie uitvoering, maar overbodig voor een dijk van een werk als dat van Bartók. Mezzosopraan Nadja Michael, die duidelijk diva-allures heeft om u tegen te zeggen, werd gevraagd voor het zingen van de rol van Judith, die ten prooi valt aan Blauwbaard. Voor deze laatste rol heeft men niemand minder dan Mikhail Petrenko opgetrommeld, een bas met een enorm palmares, net als Nadja Michael trouwens. Beide zangers zongen op de grootste podia in de wereld, en zetten een buitengewone prestatie neer. Michae...