Als intro op de concertante uitvoering van Blauwbaard, krijgen we het Adagio uit de onvoltooide 10de symfonie van Mahler te horen. Een mooie uitvoering, maar overbodig voor een dijk van een werk als dat van Bartók.
Mezzosopraan Nadja Michael, die duidelijk diva-allures heeft om u tegen te zeggen, werd gevraagd voor het zingen van de rol van Judith, die ten prooi valt aan Blauwbaard. Voor deze laatste rol heeft men niemand minder dan Mikhail Petrenko opgetrommeld, een bas met een enorm palmares, net als Nadja Michael trouwens. Beide zangers zongen op de grootste podia in de wereld, en zetten een buitengewone prestatie neer.
Michael en Petrenko zijn zo goed op mekaar afgestemd dat je zou geloven dat ze écht stapelverliefd zijn op mekaar. Ze zetten hun karakters met verve neer. Het duo projecteert hun stemmen de zaal in met een gemak dat weinigen hen zullen nadoen.
De Elisabethzaal is ingewijd, dan toch wat opera betreft. Zo mogen er nog veel volgen!
Mezzosopraan Nadja Michael, die duidelijk diva-allures heeft om u tegen te zeggen, werd gevraagd voor het zingen van de rol van Judith, die ten prooi valt aan Blauwbaard. Voor deze laatste rol heeft men niemand minder dan Mikhail Petrenko opgetrommeld, een bas met een enorm palmares, net als Nadja Michael trouwens. Beide zangers zongen op de grootste podia in de wereld, en zetten een buitengewone prestatie neer.
Michael en Petrenko zijn zo goed op mekaar afgestemd dat je zou geloven dat ze écht stapelverliefd zijn op mekaar. Ze zetten hun karakters met verve neer. Het duo projecteert hun stemmen de zaal in met een gemak dat weinigen hen zullen nadoen.
De Elisabethzaal is ingewijd, dan toch wat opera betreft. Zo mogen er nog veel volgen!
Reacties
Een reactie posten