Yves goes classic

Toen Leonardo Garcia Alarcón enkele jaren geleden "Il diluvio universale" van Falvetti in deSingel dirigeerde werd ik omvergeblazen van verbazing. Wat een imposant, interessant en voortreffelijke uitgevoerd concert! Het zou enkele jaren duren vooraleer Garcia Alarcón terug in de deSingel zou verschijnen met zijn favoriete ensemble van weleer, de Cappella Mediterranea en het Choeur de Chambre de Namur. Ze brengen "Il dialogo del Nabucco" van dezelfde onderschatte barokcomponist: Michelangelo Falvetti. (c) Leonardo Garcia Alarcón Falvetti is een onderschat componist. Er zijn van deze zeventiende eeuwse componist zeven grote composities bekend. Het werk van Falvetti, zoals de Nabucco, wordt vaak omschreven als een verzameling van oratoria, maar eigenlijk is het nog te vroeg om van oratorium te spreken. Het genre stond tijdens het leven van deze componist nog niet helemaal op punt. Toch merken we veel gelijkenissen met wat later een oratorium zou zijn. Nabucco ...

Dagboek van een verdwenene is een speciaal werk. Eigenlijk is het een liedcyclus die door Janá č ek geschreven werd als eerbetoon aan zijn minnares Kamila, die meer dan dertig jaar jonger was dan hijzelf. Die cyclus vertelt het verhaal van een dorpsjongen die verliefd wordt op een zigeunermeisje en alles opgeeft om haar te volgen. Muziektheater Transparant ensceneert deze cyclus, en dat op zich is echt een prachtig idee. Voor de regie tekent niemand minder dan Ivo van Hove. (c) Jan Versweyveld Het idee om deze liedcyclus van  Janá č ek in scène te zetten is nieuw. Het werk is immers niet met dat doel geschreven. Toch slaagt Muziektheater transparant er in om een ronduit adembenemende voorstelling te maken waarin de sfeer van de liederen supergoed uitkomt. Daarenboven componeerde Annelies Van Parys enkele liederen als aanvulling op de liederen van de Tsjechische componist. Heel geslaagd! Voor deze productie keert Ivo van Hove zich naar een decor waar we hem helemaal in he...

Markus Groh is de pianist die in 1995 de Koningin Elisabethwedstrijd won. Vanaf dan is zijn carrière pijlsnel vooruit gegaan, en dat is niet alle winnaars van deze prestigieuze wedstrijd gegeven... Groh was in Antwerpen om samen met het Antwerp Symphony Orchestra (de deFilharmonie van weleer) te concerteren. Christian Lindberg, de flamboyante dirigent die we steeds graag zien terugkomen is ook van de partij. (c) Markus Groh Christian Lindberg is gespecialiseerd in Scandinavische muziek, zo kiest hij als opener voor het concert voor Ett drömspel, een compositie van Stenhammar, de componist waar we later op de avond de tweede symfonie zullen van horen. Lindberg is in staat om het beste uit het Antwerp Symphony Orchestra te halen. Een stemmige ouverture van de avond! Daarna is het de beurt aan Markus Groh met een van de mooiste pianoconcerti die bestaan. Markus Groh behandelt het stuk, en zijn piano, met zachtheid, maar dat is de sterkte van zijn pianospel. Hij geeft een opvalle...

Het is ondertussen een traditie: de broers Jussen die een concert geven met een aantal muzikale vrienden, op paasmaandag, in de prachtige kamermuziekzaal "Herz" in Tivoli Vredenburg Utrecht. De twee pianisten hebben samen met hun vrienden een prachtig recital samengesteld, waarin zelfs deze keer een fantastische dansact is toegevoegd. Een feest voor oog en oor! (c) Arthur en Lucas Jussen Als opener voor dit concert kiezen de broers voor Morgenstimmung van Edvard Grieg. Een quatre-mains die perfect past als aperitief op een paasmaandagochtend. Daarna speelt fluitiste Lucie Horsch, die net een nieuwe cd uitheeft, enkele stukken op drie verschillende blokfluiten. Onder deze stukken bevindt zich ook een stuk van Jean-Jacques Rousseau, inderdaad, dé filosoof, en blijkbaar ook componist. Dat aspect van de man die mij ooit een herexamen heeft bezorgd, kende ik nog niet! Lucie Horsch speelt niet alleen schitterend blokfluit, maar ook piano! Ze speelt met de twee pianobroers e...

Zoals de meeste lezers van mijn blog wel weten ga ik sinds kort ook geregeld naar balletvoorstellingen. Zonder enige pretentie en zonder mijzelf voor te doen als een grote kenner van het genre, wil ik deze kunstvorm toch meer en meer een vaste plaats geven op mijn blog. Het hoort bij de zoektocht naar schoonheid die we als ieder mens toch wel maken! (c) Filip Van Roe De voorstelling "East" heeft een grote indruk op me gemaakt. Ze is onderverdeeld in drie choreografieën die alle drie een link hebben met wat wij het (Midden)-Oosten noemen. Er is Kaash van Akram Khan, een in Londen geboren choreograaf met roots in Bangladesh. Als tweede is er Secus, van Ohad Naharin, een Israëlisch choreograaf. De avond wordt afgesloten met het "Requiem" van Sidi Larbi Cherkaoui, de Belgische choreograaf met Marrokaanse roots.  Wat deze drie choreografieën duidelijk allemaal op het agenda hebben staan, is het feit dat ze de nadruk leggen op het verbinden van mensen. Het verbind...

Iris Hendrickx en Gilles Van der Linden zijn er in geslaagd om Helmut Deutsch aan te trekken voor het begeleiden van een recital in de Blauwe Zaal van de Singel. Beide jonge zangers die ondertussen een mooi CV kunnen voorleggen, stellen een prachtig programma samen, dat ze dus uitvoeren met dé grootmeester in liedbegeleiding. Een avond vol hoogtepunten is verzekerd. (c) Iris Hendrickx Iris en Gilles kiezen voor een gevarieerd en ambitieus programma. Dat doet het publiek natuurlijk zeer veel plezier. Componisten die vertegenwoordigd zijn, zijn: Beethoven, Schubert, Liszt, Fauré, Duparc, Bachelet (die voor mij helemaal onbekend was!), Richard Strauss en Schumann. Het behoeft geen uitleg dat hier een grondige voorbereiding aan vooraf gaat en dat voor een recital van dit kaliber niets aan het toeval mag overgelaten worden. Hier is dan ook hard aan gewerkt, dat merk je zo. Gilles Van der Linden blijft de stem hebben die we van hem gewend zijn, en zijn opera-ervaring schijnt ook door...

Goede wijn behoeft geen krans. En zo is bijna alles gezegd over het Collegium Vocale onder leiding van Philippe Herreweghe. Het beste koor van de wereld voert de Matthëuspassie uit met een passie die geen gelijken kent. (c) Collegium Vocale Gent Een schare topzangers, een toporkest, een topdirigent binnen het genre. Dat is alles wat nodig is voor een topconcert. Herreweghe heeft nog steeds de juiste vocabulaire die nodig is voor het vertolken van de Passie die Bach op papier heeft gezet. Het Collegium Vocale schittert, en de solisten van de avond zijn één voor één topzangers. Meer kan ik er niet over zeggen, want ik ben er sprakeloos van geworden.