Dagboek van een verdwenene is een speciaal werk. Eigenlijk is het een liedcyclus die door Janáček geschreven werd als eerbetoon aan zijn minnares Kamila, die meer dan dertig jaar jonger was dan hijzelf. Die cyclus vertelt het verhaal van een dorpsjongen die verliefd wordt op een zigeunermeisje en alles opgeeft om haar te volgen. Muziektheater Transparant ensceneert deze cyclus, en dat op zich is echt een prachtig idee. Voor de regie tekent niemand minder dan Ivo van Hove.
 |
| (c) Jan Versweyveld |
Voor deze productie keert Ivo van Hove zich naar een decor waar we hem helemaal in herkennen. We bevinden ons in een huiskamer/bureau/camera obscura waarin alle intriges zich afspelen. In deze huis clos bevinden we ons voor de volledige duur van de voorstelling. De piano is het centrale meubelstuk.
Ed Lyon en Raphaële Nsunda Niuti zijn de zangers van dienst. Ed Lyon is een jonge Britse tenor wiens naam meer en meer opduikt in programmaboekjes van operahuizen. Zijn krachtige en rake stem is ideaal voor een productie als deze. Bovendien is hij een fantastisch acteur met een heel uitgesproken mimiek. De mezzosopraan heeft een bijzonder grote stem, en de flexibiliteit die ze in haar zang aan de dag legt is van hoog niveau. Verder is er ook nog Hugo Koolschijn, een rasacteur die de productie mee naar een hoog niveau tilt!
Dit is een ongelooflijke fijne voorstelling, die hopelijk nog zal terugkeren naar Antwerpen!
Reacties
Een reactie posten