Starten doen de dansers met L'oiseau de feu, een ballet van Igor Stravinsky in een choreografie van Sidi Larbi Cherkaoui. Wat meteen opvalt is de enscenering, en de ongelooflijk mooie kostuums, van Tim Van Steenbergen. We krijgen een krachtige voorstelling voorgeschoteld, waar het er om draait dat het duidelijk is, zo lees ik in het programmaboek, dat de feniks, de vuurvogel, uit zijn as herrijst. De expressie van de dansers vind ik ongelooflijk. Gezegd moet ook dat het orkest onder leiding van Philipp Pointner een topprestatie levert.
Na een korte pauze is het de beurt aan de dansers van deel twee van het drieluik: Ten Duets on a Theme of Rescue, in een choreografie van Crystal Pite. Dit vind ik een hoogtepunt in al wat ik ooit van ballet gezien heb. Tien korte duetten, en enkele spots, meer is er niet nodig om het publiek mee te voeren in een heel speciale sfeer. Philipe Lens en Acacia Schachte dansen zo ontroerend mooi, dat ik mijn tranen niet kan bedwingen.
Daarna zien we The Heart of August, van choreograaf Edouard Lock. Ook hier sterke prestaties, een buitengewone setting en een opeenvolging van mooie indrukken.
Door voorstellingen als deze krijg ik meer en meer zin om het ballet nog meer te ontdekken!
Na een korte pauze is het de beurt aan de dansers van deel twee van het drieluik: Ten Duets on a Theme of Rescue, in een choreografie van Crystal Pite. Dit vind ik een hoogtepunt in al wat ik ooit van ballet gezien heb. Tien korte duetten, en enkele spots, meer is er niet nodig om het publiek mee te voeren in een heel speciale sfeer. Philipe Lens en Acacia Schachte dansen zo ontroerend mooi, dat ik mijn tranen niet kan bedwingen.
Daarna zien we The Heart of August, van choreograaf Edouard Lock. Ook hier sterke prestaties, een buitengewone setting en een opeenvolging van mooie indrukken.
Door voorstellingen als deze krijg ik meer en meer zin om het ballet nog meer te ontdekken!
Reacties
Een reactie posten