Een van de populairste opera's aller tijden is ongetwijfeld "Madama Butterfly" van Puccini. Opera Vlaanderen laat dan ook niets aan het toeval over en plant een lange reeks voorstellingen van deze publiekslieveling, die avond na avond is uitverkocht. Het moet gezegd zijn dat ik diep onder de indruk ben van deze voorstelling die, voorbij alle clichés, op zoek gaat naar de wortels van het verhaal van de tragische figuur die Butterfly eigenlijk wel is.
 |
| (c) Annemie Augustijns / Opera Vlaanderen |
De stijlvolle enscenering van deze Madame Butterfly laat niets aan het toeval over. We krijgen een decor te zien in zwart en wit, alsook de kostuums van de personages zijn daaraan aangepast. Centraal staat een huis, hét huis, dat eigenlijk in de hele voorstelling een cruciale rol zal spelen. Maar niet alleen dit decor is van belang, ook de parallele raamvertelling die verweven wordt door het originele verhaal van Butterfly, is van primordiaal belang. Regisseur Mariano Pensotti doet ons nadenken over thema's als kolonialisme, racisme, psychisch welzijn...
Op muzikaal vlak worden we verwend. Het orkest van Opera Vlaanderen is in goede vorm, en onder leiding van Daniela Candillari zorgt het voor het ene hoogtepunt na het andere, samen met enkele topzangers. Ana Naqe is een indrukwekkende Butterfly die voor mij meer aan kleur wint, naargelang de avond vordert. Voor Pinkerton Lukasz Zalęski geldt eigenlijk hetzelfde, ik vind dat hij aan kracht wint naargelang hij meer gezongen heeft. Wie voor mij de absolute ster van de avond is: Lotte Verstaen als Suzuki. Haar kleur en inlevingsvermogen ontroeren mij enorm. Vincenzo Neri valt ook op als Sharpless. Prachtige gekleurde stem!
Deze productie, mede door de raamvertelling, is een unieke belevenis, ik werd enorm meegenomen in het verhaal en bleef dan achteraf ook een beetje verweesd achter. Prachtig!
Reacties
Een reactie posten