Yves goes classic

In het kader van het Festival Musiq3 bracht Hervé Niquet samen met zijn ensemble Le Concert Spirituel een eigenzinnige én sprankelende uitvoering van Händels  Coronation Anthems . Als opwarmer kreeg het publiek het indrukwekkende  Dettingen Te Deum  voorgeschoteld en dat bleek meteen een schot in de roos.  (c) Le Concert Spirituel - Guy Vivien Dat Hervé Niquet zijn eigen weg gaat, bleek nog maar eens in Flagey. Zijn ensemble verscheen in zomerse outfits op het podium, en Niquet zelf dirigeerde op blote voeten. Geen toeval, gezien de warme temperaturen én de ontspannen sfeer waarmee Festival Musiq3 elk jaar van start gaat. Het concert begon met Händels  Te Deum  (HWV 283), gecomponeerd na de overwinning van het Engelse leger bij Dettingen. In die periode groeide de populariteit van koning George II, en Händel greep de kans om een groots werk neer te zetten. De openingsfanfare van trompetten en hobo’s baant de weg voor het koor, dat met krachtige acclamaties...

Ik bezocht de indrukwekkende dansvoorstelling  Crowd  van choreografe Gisèle Vienne, opgevoerd door Ballet Vlaanderen. Het was een ervaring die indruk heeft gemaakt: intense en hypnotiserende dans. (c) Koen Broos Crowd   speelt zich af tijdens wat lijkt op het einde van een rave. Wat meteen opvalt, is de vertraagde bewegingstaal: de dansers bewegen in slow motion, met een griezelige precisie. Die vertraging vergroot elke emotie, elk gebaar, elke overgang uit alsof je de gevoelens van de dansers fysiek kunt voelen. Toch ontbreekt het nooit aan energie; integendeel. De spanning is voortdurend aanwezig. Alles wat op de scène gebeurt, draagt een onderhuidse intensiteit in zich, die soms explodeert in ritmische golven en dan weer verstilt. De dansers van Ballet Vlaanderen brengen het werk met een indrukwekkende intensiteit. De energie borrelt onderhuids, barst los, en trekt zich dan terug, als een paniekerige ademhaling. Het ontstaan van  Crowd  is onlosmakelijk verb...

De lezers van mijn blog weten het ondertussen wel. Als Alexandre Kantorow in de buurt optreedt, ben ik erbij. En als hij optreedt met een van mijn favoriete dirigenten, die ik al jaren niet meer live aan het werk had gezien, dan ben ik er dubbel bij. Maestro Yannick Nézet-Séguin bracht zijn eigen Orchestre Métropolitain de Montréal mee voor een Europese tournee, die is gestart in Brussel. Wat een muzikaal feest was me dat! (c)  François Goupil - Orchestre Métropolitain. Het concert wordt geopend met Ravels beroemde  La Valse . In december 1919 kondigde Ravel aan dat hij werkte aan een bijzonder project: "een niet subtiele, grote wals, ter nagedachtenis van de grote Strauss, niet Richard, maar Johann." Het stuk zou uiteindelijk een heel andere wending nemen dan Ravel aanvankelijk voor ogen had en kende een lange weg vol omzwervingen voordat de orkestversie voltooid was. Veel muziekliefhebbers kennen ongetwijfeld ook de versie voor twee piano’s. Yannick Nézet-Séguin en zijn or...

Een van de laatste producties van Het Nationale Ballet in Amsterdam van dit seizoen bestaat uit 5 choreografieën en werd genoemd naar één van deze vijf werken: Other dances . We krijgen vijf heel uiteenlopende danscreaties te zien, en dat maakt de zondagnamiddag alleen maar boeiender. Het leuke aan een voorstelling als deze is dat je veel verschillende solisten aan het werk kan zien op korte tijd! (c) Nina Tonoli De voorstelling opent met  The Chairman Dances , een sprankelende choreografie van Ted Brandsen op de gelijknamige muziek van John Adams. Oorspronkelijk geschreven voor de opera  Nixon in China , werkt deze ritmische compositie bijzonder aanstekelijk. Brandsen laat in zijn choreografie negen koppels dansen en combineert klassieke ballettechniek met vloeiende ballroombewegingen. Dat levert een boeiend en levendig geheel op, nog versterkt door de prachtige kostuums van François-Noël Cherpin. Mannen en vrouwen dragen identieke witte gewaden, wat zorgt voor een serene maa...

Wie “Peer Gynt” zegt, denkt meestal aan de bekende orkestsuites van Edvard Grieg – muziek die wereldwijd nog steeds gretig op concertpodia wordt gebracht. Wat velen echter niet weten, is dat Grieg ook de volledige theatermuziek componeerde bij het gelijknamige toneelstuk van Henrik Ibsen. Ibsen vroeg Grieg daar destijds persoonlijk voor – en Grieg ging enthousiast op zijn verzoek in. (c) Opera Vlaanderen Voor de nieuwe productie in Antwerpen en Gent werd regisseur Tom Goossens gevraagd om een eigen verteltekst te schrijven bij het stuk en zoals we dat van hem gewend zijn, levert hij opnieuw een resultaat af dat er mag zijn! In deze versie staat Åse, de moeder van Peer Gynt, centraal. Vanuit haar perspectief vertelt ze over het avontuurlijke – en vaak problematische – leven van haar zoon, met wie ze een complexe haat-liefdeverhouding heeft. Actrice Tania Van der Sanden, een vertrouwd gezicht in producties van Tom Goossens, zet opnieuw een sterke en ontwapenende vertolking neer. Ze speel...

Het is een mooie traditie: na de Koningin Elisabethwedstrijd, en alle spanning die daarbij komt kijken, trekken de laureaten op tournee langs verschillende concertzalen. Ze doen dat in twee groepen (laureaten 1-2-3 en 4-5-6), waarbij elk van hen één pianoconcerto speelt.  Voor het laureatenconcert op 10 en 11 juni kozen ze voor een ander werk dan wat ze tijdens hun finaleavond brachten. Valère Burnon speelt Beethovens vierde pianoconcerto, Wataru Hisasue kiest voor het pianoconcerto van Grieg, en Nikola Meeuwsen brengt Chopins eerste pianoconcerto.  Een boeiende en afwisselende concertavond gegarandeerd! (c) Alexandre de Terwangne Beethovens Vierde pianoconcerto is zonder twijfel een meesterwerk binnen het concertante pianorepertoire. Vooral het trage middendeel trok in 1808, bij de première, meteen de aandacht van het publiek, vanwege de opvallende rol van de stilte. Destijds was men het niet gewend dat stilte zo'n expressieve functie kon vervullen, zeker niet in een orkestwe...

Het is niet elke dag dat balleticoon Roberto Bolle ergens “in de buurt” optreedt. Dus ja: op naar Londen om hem eindelijk live aan het werk te zien, in de indrukwekkende productie van  Onegin  (Tsjaikovski, gearrangeerd door Kurt-Heinz Stolze).   (c) Eugenia Trivioli We kennen allemaal wel de opera  Eugene Onegin  van Tsjaikovski. Wat minder bekend is: er bestaat ook een balletversie met dezelfde titel. Niet rechtstreeks door Tsjaikovski geschreven, maar wel op basis van zijn muziek. Choreograaf Kurt-Heinz Stolze stelde een krachtige partituur samen met fragmenten uit verschillende werken van de componist. Een verrassend vertrekpunt,  en het werkt! De choreografie werd al in 1965 gemaakt voor het Stuttgart Ballet, maar voelt allesbehalve gedateerd. Dit is klassieke schoonheid met blijvende impact. Het publiek is in extase (vooral bij het applaus) en zichtbaar onder de indruk. Ik trouwens ook. Roberto Bolle (als Onegin) en Marianela Nuñez (Tatiana) brengen v...

Toen in 1925 de opera  Wozzeck  voor het eerst op de scène kwam, had Alban Berg waarschijnlijk nooit kunnen dromen dat zijn revolutionaire werk een zo lang leven beschoren zou zijn. De partituur wordt vandaag immers nog steeds beschouwd als een van de hoekstenen van de Europese twintigste-eeuwse muziek. Hoewel ik het zelf een bijzonder moeilijk werk vind en er wat moeite mee heb, moet ik vermelden dat regisseur Johan Simons, samen met zijn team — en niet in het minst het orkest onder leiding van Alejo Pérez en de solisten — een indrukwekkend eindresultaat heeft neergezet. (c) Annemie Augustijns Wozzeck  is gebaseerd op het toneelstuk  Woyzeck  van Georg Büchner, dat voor het eerst werd opgevoerd in 1913. Alban Berg was zo onder de indruk van dit werk dat hij besloot het als basis te gebruiken voor zijn eerste opera. Het resultaat is een beklijvend muziekdrama dat veel navolging zou krijgen in de decennia die volgden. Het hele opzet van  Wozzeck  draait...