Yves goes classic

Jan Caeyers, die een Beethovenbiografie schreef die veel verkocht wordt, staat aan het roer van een indrukwekkend schip in deSingel: het vermaarde Arnold Schönbergkoor, samen met het orkest "Le Concert Olympique". Dit alles met enkele uitgelezen solisten. (c) Le Concert Olympique Op het programma voor deze avond: de 6de symfonie van Beethoven, ookwel "De Pastorale" genoemd, en eveneens de Mis in C, van dezelfde componist. Jan Caeyers stelt enorm teleur. De Beethovensymfonie wordt saai gebracht, en het publiek is dan ook niet echt laaiend enthousiast. Jammer wel dat dit de aanloop is naar de core business van de avond: de mis in C. In die mis in C zijn er wel enkele lichtpuntjes: sopraan Lenneke Ruiten zingt een prachtige sopraanpartij. Haar stem is groot, en ze toont hier dat ze niet alleen op het operapodium tot haar recht komt. Knappe prestatie! Katrin Wundsam is een goede alt en kwijt zich goed van haar taak. Meer moeite had ik met de mannenstemmen. ...

Jean-Effam Bavouzet, een Frans pianist met groot repertoire, en lang palmares, werd gevraagd door het Nationaal Orkest van België voor een opvoering van het vierde pianoconcerto van Beethoven. (c) Jean-Effam Bavouzet Vooraleer aan het concerto te beginnen kiest het NOB ervoor, samen met dirigent Ion Marin, om de ouverture van Guillaume Tell van Rossini op te voeren. Deze ouverture, zeker een van de allerbekendste in het operarepertoire (iedereen maar ook echt iedereen kent er wel stukjes van), begint met een cellosolo. Opmerkelijk is dat de cellist dit begint te spelen met zoveel horten en stoten, dat het wel lijkt of hij pas terugkomt van zijn eerste celloles. Heel bizar. Dan komt Bavouzet aan de beurt. Het NOB kiest ervoor om het concerto uit te voeren met hun voltallige équipe. Veel te veel volk rond de piano dus. Fout nummer één. En bij die ene fout blijft het niet. Zoals we gewend zijn van dit orkest razen ze zich als een bulldozer door het concerto. Nuances blijven achte...

Drie maal luisteren naar het Magnificat van Bach in één concert. Toen ik het programma zag vond ik dat ietwat vreemd, tot ik vaststelde dat het niet driemaal om dezelfde Bach draaide. Na het overbekende Magnificat (BWV243), kiest dirigent Jonathan Cohen voor nog twee minder bekende werken, het Magnificat van de oudste zoon van Johann Sebastian, Carl Philipp Emanuel Bach en dat van diens halfbroer Johann Christian.  (c) deSingel Het Magnificat is een canticum (een lied op tekst uit het Nieuwe Testament) waarin Maria aan haar nicht Elisabeth vertelt dat ze zwanger is. De verzen werden genomen uit het evangelie volgens Lucas. Het is een van de meest op muziek gezette teksten uit het Nieuwe Testament. Voor deze uitvoering stond Jonathan Cohen op de planken met zijn koor en orkest "Arcangelo". Het is een relatief jong ensemble, dat ondertussen al heel wat strepen verdiend heeft op de internationale scène. Dat Jonathan Cohen een bezield man is, is van de eerste secon...

Voor de NTR ZaterdagMatinee kwamen de broers Jussen tot in Amsterdam voor het spelen van het concerto voor twee piano's van Stravinsky. Deze uitvoering kaderde in een concert met als titel "van der Aa en omgeving", waarin het miserere van Louis Andriessen werd opgevoerd, alsook de "Hysteresis, voor klarinet, ensemble en soundtrack (Nederlandse première!). Eindigen deed het concert met het Divertimento voor strijkorkest van Béla Bartók. (c) Peter Van der Heyden Candida Thompson, die vroeger al al samenwerkte met de broers Jussen, staat ditmaal garant voor een hedendaags programma, met Amsterdam Sinfonietta. Het miserere van Louis Andriessen (uit 2006) geldt als inleiding van het concert. Moeilijke muziek maar wel bijzonder interessant, alsook de compositie van Michel van der Aa, "Hysteresis" waar ik vol bewondering naar heb geluisterd en gekeken. In deze brok hedendaagse muziek staat de klarinet centraal, hier gespeeld door grootmeester Kari Kriikku...

Dejan Lazic, de jonge pianist die grote indruk op mij maakte vorig jaar in de kapel van Amuz, samen met deFilharmonie in een uitvoering van het vijfde pianoconcerto van Beethoven, is een waardige vervanger voor de zieke Paul Lewis, die normaal zou instaan voor de pianopartij in het pianoconcerto nummer 12 van Mozart. Lazic toont zich van zijn beste kant in de vernieuwde zaal van de Roma, die naar mijn gevoel aan klank verloren heeft. (c) Dejan Lazic deFilharmonie, sinds dit jaar onder de leiding van Joost Maegerman, opent haar concert onder leiding van Philippe Herreweghe met de Coriolanus ouverture. Deze ouverture wordt mooi gespeeld maar Herreweghe neemt geen risico's. Deze ouverture zou iets dramatischer gekund hebben. Daarna is het pianoconcerto 12 van Mozart aan de beurt. Dejan Lazic toont zich wederom als een indrukwekkend pianist, en het geheel is van hoog niveau. De symbiose met het orkest is in orde, en in tegenstelling tot de ouverture gaat Herreweghe hier wel meer...

Sopraan Hendrickje van Kerckhove en pianist Nicolas Callot brengen binnenkort samen een cd uit met een selectie aan Liederen van Grieg. Dat dit een originele keuze is, bewijst een korte zoektocht op Internet. Er zijn haast geen goede opnames te vinden van deze liederen. Hoog tijd dus om kwaliteit af te leveren, zullen pianist en sopraan gedacht hebben. En zo geschiedde: de cd-opnames zijn klaar en na een eerste recital met de liederen in het Elzenveld, kwam het podium van de Blauwe Zaal in deSingel aan de beurt. Een Blauwe Zaal die overigens zeer goed gevuld was, en dat is niet evident bij Liedrecitals (c) Hendrickje Van Kerckhove Het verrukkelijke programma van deze avond omvat niet alleen Grieg. Hendrickje Van Kerckhove en Nicolas Callot voegen er nog de Frauenliebe-cyclus aan toe (Schumann) en de Mädchenblumen en het Ständchen van Strauss. Gezegd moet dat dit programma heel ambitieus en moeilijk is. Het is geen evidentie om zoveel Liederen na elkaar op niveau te...

L'elisir d'amore, misschien wel een van de meest populaire opera's van Donizetti, geeft aanleiding tot knotsgekke mise-en-scènes. De productie van Damiano Michieletto moet daar niet voor onderdoen. Het verhaal over Nemorino die het hart van Adina wilt winnen en daarvoor een liefdeselixir drinkt dat hem wordt aangeboden door de charlatan Dulcamara, is in dit geval gesitueerd op een strand. Koor en solisten verschijnen dan ook in (al dan niet minuscule) badkledij, en als toeschouwer waant men zich terug in een mooie zomerdag. (c) Hofmann (c) La Monnaie/De Munt Het verhaal van deze opera is eenvoudig. Dat maakt het extra fijn en comfortabel voor het publiek, dat rondom de scène opgesteld is. Voor deze voorstelling is De Munt uitgeweken naar de ronde scène van het Koninklijk Circus in Brussel.  De hele scène is bedekt met echt zand, de koorleden zijn in hun nopjes. Dat komt natuurlijk door het feit dat de hele opera doorspekt is met gigantische koorstukken, zoals het hoor...

De piepjonge Edgar Moreau en Pierre-Yves Hodique vormen al sinds enige tijd een duo op topniveau. Moreau, die al enkele prestigieuze prijzen in de wacht sleepte, is een cellist van een zelden gezien kaliber. Dat hij furore gaat maken in zijn verdere carrière staat alvast genoteerd. Samen met Pierre-Yves Hodique treedt hij op bij Odegand, en dat optreden is van een merkwaardige kwaliteit. Zelden was ik zo onder de indruk, op drie kwartier tijd, van een muzikant. Ik ben dan ook blij hem voor de eerste keer live aan het werk te zien. (c) J. Mignot/Erato Moreau kiest voor een programma dat duidelijk aanslaat bij het publiek. Hij herneemt enkele stukken van zijn cd, verschenen in 2014. En vanaf de eerste noot heeft hij het publiek in zijn greep.  Moreau en Hodique lijken een soort vacuüm te scheppen waarin het publiek mee in de cello en de piano kruipt. Een heel bevreemdend gevoel overvalt me daarbij, maar het is in elk geval positief. Wat deze muzikanten uit hun instrument ha...

Als Arthur en Lucas Jussen in België optreden, dan hoef je me dat natuurlijk geen twee keer te zeggen. De twee broers waren te gast op de opening van het cultureel seizoen te Gent, Odegand. Naar jaarlijkse gewoonte kan je dan in de stad Gent een heleboel concerten bezoeken. Mensen stellen hun eigen programma samen, naargelang hun interesses. De twee pianobroers kozen een mooi programma bij elkaar voor een recital van ongeveer drie kwartier. (c) Peter Van der Heyden Arthur en Lucas Jussen hadden een erg drukke middag in Gent. Drie recitals voor een telkens gevulde Minard in Gent, en daartussen nog een interview mét pianospel voor Klara. Dat ze niet ongemerkt voorbij zijn gegaan in België is duidelijk. De interesse in hun recital was groot. Reeds lang voor het openen van de deuren stonden mensen aan te schuiven om een mooi plekje in de schouwburg te pakken te krijgen. Voor de gelegenheid wordt de achterscène zelfs gebruikt als tribune voor het publiek. Zo staan de twee piano's...