De piepjonge Edgar Moreau en Pierre-Yves Hodique vormen al sinds enige tijd een duo op topniveau. Moreau, die al enkele prestigieuze prijzen in de wacht sleepte, is een cellist van een zelden gezien kaliber. Dat hij furore gaat maken in zijn verdere carrière staat alvast genoteerd. Samen met Pierre-Yves Hodique treedt hij op bij Odegand, en dat optreden is van een merkwaardige kwaliteit. Zelden was ik zo onder de indruk, op drie kwartier tijd, van een muzikant. Ik ben dan ook blij hem voor de eerste keer live aan het werk te zien.
 |
| (c) J. Mignot/Erato |
Moreau en Hodique lijken een soort vacuüm te scheppen waarin het publiek mee in de cello en de piano kruipt. Een heel bevreemdend gevoel overvalt me daarbij, maar het is in elk geval positief. Wat deze muzikanten uit hun instrument halen is meer dan noten alleen. Het is een vorm van magie, ik kan het niet anders beschrijven. Net zoals Harriet Krijgh slaagt Edgar Moreau er in om de cello bij mij te promoten op een bijzondere wijze.
Het is zo fantastisch jonge artiesten zo gepassioneerd bezig te zien met hun vak, in een wereld die al te vaak het tegengestelde beoogt. In elk geval was de cocoon van de Miryzaal in Gent gedurende deze Odegand een bijzondere plek om te vertoeven. Hopelijk zien we dit duo snel terug in België! Ik zal dan in elk geval op de eerste rij zitten!
Reacties
Een reactie posten