![]() |
(c) Jean-Effam Bavouzet |
Dan komt Bavouzet aan de beurt. Het NOB kiest ervoor om het concerto uit te voeren met hun voltallige équipe. Veel te veel volk rond de piano dus. Fout nummer één. En bij die ene fout blijft het niet. Zoals we gewend zijn van dit orkest razen ze zich als een bulldozer door het concerto. Nuances blijven achterwege. Bavouzet is een begenadigd pianist maar laat op cruciale momenten teveel steken vallen. Jammer. Hij maakt dit wel goed in zijn bis, de étude de concert van Pierné.
Na de pauze komt het NOB terug aan de beurt met de Symphonie fantastique van Berlioz. Moeilijke muziek voor een orkest gezien de vele nuances. Ik had me dus aan het ergste verwacht, maar in alle eerlijkheid vind ik dat het orkest zich hier goed uit de slag getrokken heeft. De oorzaak is weliswaar de dirigent die een loodzware taak op zich heeft genomen om zo een stroef orkest uit haar comfortzone te krijgen. Het Nationaal Orkest, bestaande uit ambtenarij, doet gewoon wat het wil. Of er nu een dirigent voorstaat of niet.
Vanavond is eens te meer gebleken dat het NOB geen operaorkest is en dat de samensmelting met De Munt, waarvan zoveel sprake in de pers de laatste tijd, geen goed idee is. Finesse is jammer genoeg niet weggelegd voor het orkest dat België vertegenwoordigt op belangrijke gelegenheden. Misschien weerspiegelt het wel één of ander politiek idee? God mag het weten.
Reacties
Een reactie posten