Wanneer ik "opera" zeg tegen mensen, krijg ik vaak een hele hoop clichés over me heen die beschrijven wat opera zoal kan betekenen: eigenwijze diva's, overdreven emoties en bordkartonnen decors.... Dit is blijkbaar niet nieuw. In de 18de eeuw schreef Gassmann een opera, over al die clichés die tot op vandaag nog bestaan over het genre. Deze opera schrijven kaderde in een groter geheel van artiesten die hun eigen genre gingen bekritiseren. Het resultaat is "L'opera seria", een parodie op wat opera betekent voor zangers, zangeressen (en hun mama), intendanten, dirigenten en het publiek! René Jacobs dirigeert B'Rock en enkele musici van het symfonieorkest van De Munt.
Het is René Jacobs die het werk van Gassmann vanonder het stof heeft gehaald. Deze moeilijk in scène te zetten opera bestaat uit drie delen. In het eerste deel bespreekt een operagezelschap de opbouw van een "opera seria" die ze binnenkort in première laten gaan. In de tweede akte zien we de repetities, en in de derde akte wordt de opera effectief opgevoerd. Redenen genoeg voor hilarische toestanden waar de spot met het genre vaak ten top wordt gedreven. Gassmann heeft gek genoeg geen persiflage gemaakt van de muziek zelf, want die blijft op zich heel verfijnd en evenwichtig. Het orkest en de dirigent spelen wel met kleuren, piano's en forte's en hier en daar wat valse noten. En heel soms hoor je wat modernere klanken. Heel tof!
Patrick Kinmonth heeft in zijn regie gekozen voor een zeer ver doorgedreven personenregie, waarin elk 'klein kantje' van elk personage uitvergroot wordt. Het wervelende spektakel duurt bijna in totaal drie uren, maar gaat als een sneltrein voorbij! Een lust voor oog en oor! De zangers, wiens taak zeer zwaar is, zitten zo in hun rol dat je haast gelooft dat ze écht zo zijn. En het publiek kijkt ook mee in de coulissen van het operahuis... Meer vertellen over de intrige zou een spoiler zijn, dus dat doe ik lekker niet!
Deze "opera in een opera" is een must-see voor iedereen. Ticketten boeken is dus de boodschap!
![]() |
(c) De Munt/LaMonnaie |
Patrick Kinmonth heeft in zijn regie gekozen voor een zeer ver doorgedreven personenregie, waarin elk 'klein kantje' van elk personage uitvergroot wordt. Het wervelende spektakel duurt bijna in totaal drie uren, maar gaat als een sneltrein voorbij! Een lust voor oog en oor! De zangers, wiens taak zeer zwaar is, zitten zo in hun rol dat je haast gelooft dat ze écht zo zijn. En het publiek kijkt ook mee in de coulissen van het operahuis... Meer vertellen over de intrige zou een spoiler zijn, dus dat doe ik lekker niet!
Deze "opera in een opera" is een must-see voor iedereen. Ticketten boeken is dus de boodschap!
Reacties
Een reactie posten