De nieuwe productie voor Ballet Vlaanderen is een drieluik. Drie generaties van choreografen worden verenigd in één avond, en dat belooft vuurwerk. We krijgen werk te zien van William Forsythe, Crystal Pite en Jermaine Spivey. De eerste twee choreografen hebben mijn hart gestolen. De derde jammer genoeg niet.
De choreografie van William Forsythe, getiteld "One flat thing" is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Een hele reeks tafels staan opgesteld op het podium en worden door de dansers op hun plaats gezet. Alles gaat zeer snel, het lijkt wel een TGV die voorbijraast. Nadat de tafels op hun plaats staan, voeren de dansers een immens ingewikkelde choreografie uit tussen, op en onder de tafels. Het is een staaltje vakmanschap, want het lijkt me alles behalve evident om op zo weinig ruimte te bewegen, en te vermijden dat je gekwetst geraakt door één van de tafels. Ongelooflijk bruisend werk dat nog lang zal nazinderen!
![]() |
(c) Filip van Roe |
De choreografie van William Forsythe, getiteld "One flat thing" is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Een hele reeks tafels staan opgesteld op het podium en worden door de dansers op hun plaats gezet. Alles gaat zeer snel, het lijkt wel een TGV die voorbijraast. Nadat de tafels op hun plaats staan, voeren de dansers een immens ingewikkelde choreografie uit tussen, op en onder de tafels. Het is een staaltje vakmanschap, want het lijkt me alles behalve evident om op zo weinig ruimte te bewegen, en te vermijden dat je gekwetst geraakt door één van de tafels. Ongelooflijk bruisend werk dat nog lang zal nazinderen!
Het werk van Crystal Pite, de "Ten Duets on a them of Rescue" blijft toch wel echt een coup de coeur voor mij. De duetten tussen de verschillende dansers, die zo mooi het aantrekken en afstoten tussen twee geliefden uitdrukken, gaan door merg en been. Met slechts enkele eenvoudige spots, en prachtige bewegingen slagen de dansers erin een heel apart universum te creëren. Fantastisch uitgevoerd!
En dan is er, jammer genoeg, het werk van Jermaine Spivey. Ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel respect ik heb voor de dansers die dit werk hebben moeten uitvoeren. Zij kwijten zich prima van hun taak! Maar inhoudelijk stelt die werk echt niets voor. Een uur geroep en getier op de scène, wat gezwaai met bordjes tekst, niemand snapt er iets van, er is kop noch staart aan te krijgen. Deze choreografie verdwijnt in het niets bij de twee andere werken van de avond!
Reacties
Een reactie posten