Het verhaal van Norma, de Gallische hogepriesteres die een affaire heeft met een Romein, waaruit twee verboden kinderen voortkomen, beroert al eeuwen het operapubliek. De kaskraker van Bellini is zowat het hoogtepunt van de Belcanto, en is dus niet meer weg te denken van het operapodium. Het moet gezegd: deze opera wordt vaak concertant uitgevoerd, en dat vind ik best wel eens leuk. Een concertante uitvoering zorgt ervoor dat zowel de zangers als het publiek zich voor 100 procent kunnen focussen op het publiek. Voor deze opvoering in Antwerpen was een topcast uitgenodigd.
(c) Anna Princeva |
Het orkest van Opera Vlaanderen zit voor de gelegenheid op het podium, en dat is fijn, zo zien we het ook eens in volle glorie. Maestro Alejo Pérez haalt het mooiste uit het orkest naar boven en geeft hier en daar zijn eigen touch aan de partituur van deze lange opera. Hij geniet zichtbaar van de avond, net als het publiek dat bij momenten met verstomming geslagen wordt bij de prestaties van een schare topsolisten.
Anna Princeva is een adembenemende Norma, en haar Pollione (Kyungho Kim) katalputeert zijn tenor met zo een kracht de zaal in dat mensen zich afvragen of dit wel echt kan zijn. Een van de andere sterren van de avond, de mezzo Josy Santos heeft een adembenemende stem. Wat betreft Belcanto, kan je volgens mij geen betere partij vinden!
Deze uitvoering van Norma werd gedragen door een schare topsolisten, een koor in topvorm, een dirigent met een passie en een uitgelaten orkest. Ik ben blij daar weer getuige van te zijn geweest!
Reacties
Een reactie posten