In het kader van de Mozarthappening in deSingel op zondag 21 april, presenteerde deFilharmonie een opvoering van de onbekende cantate "Davide Penitente". Onbekend, maar niet meer onbemind bij het publiek, want de opvoering, onder leiding van Philippe Herreweghe met zijn Collegium Vocale, viel in de smaak.
Als intro op de cantate krijgen we de 39ste Symfonie van Mozart op ons bord. Mooie keuze, maar veel te braaf gebracht. Herreweghe slaagt er voor mij niet in uit deze symfonie te halen wat er inzit. Het orkest lijkt wat moe te zijn, maar dat verandert gelukkig later op de avond.
Die verandering hebben we te danken aan het feit dat het orkest aangevuld wordt met de leden van het Collegium Vocale, en drie topsolisten. Sopraan Sophie Karthäuser, niet onbekend op het Belgische concertpodium, mezzosopraan Marianne Beate Kielland en tenor Benjamin Hulett. Karthäuser zingt haarfijn, net als Beate Kielland. Benjamin Hulett, die eerder al samenwerkte met Herreweghe zingt krachtig en besluitvol.
Dit werk staat alleen in het oeuvre van Mozart, in die zin dat het zelden opgevoerd wordt. Het is voor grote stukken gebaseerd op de Grote Mis in c-klein, slechts enkele aria's werden voor het werk zelf gecomponeerd.
In tegenstelling tot de symfonie die we als voorgerecht kregen, slaagt Herreweghe erin de juiste beweging te brengen in de uitvoering. Misschien omdat hij voor 'zijn volk' staat, ofwel gewoon omdat dit stuk specialer is en hem beter ligt. Muzikanten bloeien open en bezorgen het publiek een erg mooie avond. Geslaagd!
Als intro op de cantate krijgen we de 39ste Symfonie van Mozart op ons bord. Mooie keuze, maar veel te braaf gebracht. Herreweghe slaagt er voor mij niet in uit deze symfonie te halen wat er inzit. Het orkest lijkt wat moe te zijn, maar dat verandert gelukkig later op de avond.
Die verandering hebben we te danken aan het feit dat het orkest aangevuld wordt met de leden van het Collegium Vocale, en drie topsolisten. Sopraan Sophie Karthäuser, niet onbekend op het Belgische concertpodium, mezzosopraan Marianne Beate Kielland en tenor Benjamin Hulett. Karthäuser zingt haarfijn, net als Beate Kielland. Benjamin Hulett, die eerder al samenwerkte met Herreweghe zingt krachtig en besluitvol.
Dit werk staat alleen in het oeuvre van Mozart, in die zin dat het zelden opgevoerd wordt. Het is voor grote stukken gebaseerd op de Grote Mis in c-klein, slechts enkele aria's werden voor het werk zelf gecomponeerd.
In tegenstelling tot de symfonie die we als voorgerecht kregen, slaagt Herreweghe erin de juiste beweging te brengen in de uitvoering. Misschien omdat hij voor 'zijn volk' staat, ofwel gewoon omdat dit stuk specialer is en hem beter ligt. Muzikanten bloeien open en bezorgen het publiek een erg mooie avond. Geslaagd!
Reacties
Een reactie posten