Yves goes classic

Marc-André Hamelin, waarvan we zonder blikken of blozen kunnen zeggen dat hij een van de grootste pianisten is van onze tijd, was weer in DeSingel, ditmaal in het overweldigend charmante gezelschap van het wereldvermaarde Pacifica Quartet.  (c) Pacifica Quartet Het concert wordt geopend met een compositie van Hamelin zelf: een passacaglia voor pianokwintet, en daarmee is de sfeer ineens gezet. Deze muzikanten zijn uitmuntend, dat voel je vanaf het begin. Na de geweldige sfeermaker is Antonin Dvorák aan de beurt. Zijn Pianokwintet nummer 2 wordt op een zeer fijne manier uitgevoerd. Het is een mooie keuze van de uitvoerders, omdat dit kwintet niet zo onconventioneel is als andere muziek van dezelfde componist. Opzwepende passages worden afgewisseld met zeer fijn uitgevoerde intiemere passages. Opvallend zijn voor mij vooral het eerste en het tweede deel: de Allegra ma non tanto en de "Dumka" (een term overgewaaid uit Oekraïne die zoveel betekent als "melancholisch lie...

Sjostakovitsj is een bekend componist. Dat staat vast. Al is wel minder bekend dat hij zich ook aan het operagenre heeft gewaagd. De Vlaamse Opera haalt "Lady Macbeth uit het district Mtsensk" uit de kast, in een regie van de fel omstreden Catalaanse regisseur Calixto Bieito, die veel stof deed opwaaien met zijn productie van Mahagonny vorig seizoen in de Vlaamse Opera. (c) Annemie Augustijns Reeds op het moment dat Lady Macbeth van Sjostakovitsj in wereldpremière ging werd er moord en brand geschreeuwd om de inhoud ervan. Het is nochtans een zeer maatschappijkritisch werk waarin het hoofdpersonage Katerina, zich van verveelde zakenmansvrouw ontpopt tot een moordmachine die uiteindelijk in de goot belandt, als een stuk onbenul. Het hele proces van deze vrouw volgen is dan ook op zijn minst "zwaar" te noemen. En je komt dan ook uit deze voorstelling buiten met een wrang gevoel, dat kan bijna niet anders. Ausrine Stundyte, die de rol van Katerina zingt, doet...

Michael Schønwandt, wereldberoemd dirigent die zowat alle grote orkesten ter wereld gedirigeerd heeft, heeft getekend voor een prachtig programma met deFilharmonie. (c) Hans van der Woerd De Maestro van vanavond beheerst de muziek van Sibelius als geen ander. Niet te verwonderen dat hij daarom de Kareliasuite op het programma zet. Dit werk is mijn favoriet symfonisch stuk, maar wordt zelden opgevoerd. Er is ook zeer weinig over terug te vinden op cd. De Karelia wordt met veel gevoel uitgevoerd en de dirigent weet de juiste accenten uit het orkest te halen. Leuk om horen en om zien! Vooral het tweede en het derde deel zijn zo mooi uitgevoerd dat de toon is gezet voor een sfeervol concert! Daarna volgt het Klarinetconcerto van Carl Nielsen, zeer moeilijke muziek. Solist van dienst is Benjamin Dieltjens, die duidelijk kaas gegeten heeft van dit werk. Hij speelt met veel gevoel, en rond een vlekkeloos parcours door het werk af. Wat een prestatie! Het publiek vraagt om een bisnummer en...

Het gebeurt niet iedere dag dat één van de beste orkesten van de wereld neerstrijkt in Brussel. Het gebeurt ook niet iedere dag dat men in Bozar de schandalige prijs van 145 euro vraagt voor een goed ticket. Maar als de Berliner Philharmoniker op het programma staat gebeurt dat gewoon. Heel lang aanschuiven dus, in de hoop om nog een last-minute ticketje te pakken te krijgen, en het is gelukt! Chef dirigent Sir Simon Rattle leidt het orkest. Magistraal, zo noem ik hem. (c) Mat Hennek voor Emi Classics Bozar stond op stelten. Letterlijk dan. Voor de gelegenheid was de blauwe loper uitgerold, want een niet nader genoemde Deutsche Bank organiseerde een gala ter ere van de komst van de Berliner Philharmoniker. Zorgvuldig uitgekozen toiletjes schrijden voorbij, en de zaal zit propvol. De Berliner zet zich schrap, maestro Rattle krijgt een daverend applaus en enkele tellen later wordt de derde symfonie van Brahms ingezet. Het is de dada van Sir Rattle. En het geluid dat een orkest...

Misschien is de ouverture van Guillaume Tell van Rossini wel een van de meest uitgevoerde ouvertures in de wereld. Iedereen kan ze meezingen en ze is honderden keren herkauwd in films en reclame. Een mooi begin van een zeer lange grand opéra, vol indrukwekkende koorscènes en solistisch hoogstaande tussenkomsten. De Munt koos ervoor om deze opera concertant uit te voeren onder de deskundige leiding van Evelino Pidò. (c) De Munt/La Monnaie - Evelino Pidò   Dat Guillaume Tell een lang werk is, is een understatement. Het is de laatste opera van Rossini, die een hele andere weg is opgegaan, in vergelijking met zijn vorige werken. Guillaume Tell is bijgevolg een grand opéra, waar het koor, het orkest en de solisten het onderste uit de kan moeten halen om het grootse en soms bombastische karakter van het werk tot zijn recht te laten komen. Voor deze concertante opvoering kon De Munt rekenen op een schare steengoede solisten. Nicola Alaimo is een goede Guillaume. Nora Gubisc...

Als Yossif Ivanov optreedt in de buurt ben ik uiteraard van de partij. Het is een plezier deze geniale violist bezig te zien, en vooral omdat hij nu optrad in zijn eigen stad. Toen Ivanov tweede laureaat werd op de Koningin Elisabethwedstrijd, was dat het begin van een mooie carrière en daar kunnen we alleen maar blij om zijn. deFilharmonie staat onder leiding van rasdirigent Fabien Gabel, die een volledig spaansgetint programma heeft samengesteld. Indrukwekkende muziek! (c) Yossif Ivanov - www.yossifivanov.com     deFilharmonie opent met Chabrier, niet direct een componist die je elke dag op de cd-speler hebt liggen. Zijn stuk España is een ideale opener voor een spetterend concert! En daarna komt de hoofdmoot voor de vioolliefhebbers: de Symphonie espagnole  van Edouard Lalo. Deze symfonie, die uit vijf delen bestaat, wordt op meesterlijke wijze ten gehore gebracht door de solist van dienst. Ivanov speelt gepassioneerd, gevoelig waar het moet, maar v...