Dmitri Jurowski, die nog altijd last heeft van zijn lachspieren, en ze bijgevolg niet kan gebruiken bij het overdonderende applaus, heeft het geheel prima onder controle. Het geheel, dat is een groot orkest, met een zeer uitgebreide rol voor de percussieafdeling, en een schare topsolisten. De stem van de avond voor mij is Ladislav Elgr. Hij zingt met overtuiging, en met overredingskracht de rol van Aleksej, volgens mij een loodzware opdracht. Op de koop toe is hij een goed acteur. Anna Nechaeva is een buitengewone Polina, net als Eric Halfvarson die de rol van de Generaal voor zich neemt. Renée Morloc blijft schitteren in haar rol van "sterke vrouwenfiguren". Ze is een fantastische Babulenka, wat een stem. Kai Rüütel is niet alleen een er mooie verschijning, ze zet ook een pracht van een rol neer, en Michael J. Scott blinkt uit als markies.
Dat opera onconventioneel kan zijn, bewijst Prokofjev eens te meer met dit "zware" werk. Na twee uur opera die op je afgevuurd wordt als een reeks kanonschoten, ben je als luisteraar blij dat je even je oren kan laten rusten. Maar dat is het een werk is dat nog lang zal nazinderen, zoveel is zeker, niet in het minst door de prachtige regie, en een orkest met koor dat het beste van zichzelf heeft gegeven, zo vlak voor de vakantie.
Dat opera onconventioneel kan zijn, bewijst Prokofjev eens te meer met dit "zware" werk. Na twee uur opera die op je afgevuurd wordt als een reeks kanonschoten, ben je als luisteraar blij dat je even je oren kan laten rusten. Maar dat is het een werk is dat nog lang zal nazinderen, zoveel is zeker, niet in het minst door de prachtige regie, en een orkest met koor dat het beste van zichzelf heeft gegeven, zo vlak voor de vakantie.
Reacties
Een reactie posten