Lorenzo Gatto is een artiest van wereldformaat, dat weten we al langer dan vandaag. Ik ben blij hem Sibelius te horen spelen. Dit buitengewoon concerto, dat ik toch wel een warm hart toedraag, vraagt een grote portie technisch vernuft, vooral in de derde beweging. Lorenzo Gatto brengt het concerto met het juiste gevoel, en met bravoure. Ik vraag me eigenlijk af of Sibelius een gemeen man was, door zo een moeilijke derde beweging te schrijven. Lorenzo Gatto bewijst eens te meer dat hij heer en meester is op het vioolpodium!
We horen daarna een werk van Erkki Sven Tüür, een evocatie van een storm, gevolgd door een prachtig a capellawerk voor het koor van Veljo Tormis. Het zijn voor mij onbekende componisten, die bewijzen dat Scandinavische klassieke muziek meer dan de moeite waard is. We horen enkele stukken uit Peer Gynt van Grieg waarin Jolien De Gendt mag schitteren. Wat een stem! Het Vlaams Radio Koor presteert trouwens op topniveau!
Het concert eindigt met Finlandia, van Sibelius. Het is de officieuze nationale hymne van Finland. Prachtig om mee te eindigen, zeker omdat in deze versie het koor mee wordt ingeschakeld!
We horen daarna een werk van Erkki Sven Tüür, een evocatie van een storm, gevolgd door een prachtig a capellawerk voor het koor van Veljo Tormis. Het zijn voor mij onbekende componisten, die bewijzen dat Scandinavische klassieke muziek meer dan de moeite waard is. We horen enkele stukken uit Peer Gynt van Grieg waarin Jolien De Gendt mag schitteren. Wat een stem! Het Vlaams Radio Koor presteert trouwens op topniveau!
Het concert eindigt met Finlandia, van Sibelius. Het is de officieuze nationale hymne van Finland. Prachtig om mee te eindigen, zeker omdat in deze versie het koor mee wordt ingeschakeld!
Reacties
Een reactie posten