Pracht en praal. Dat is wat men verwacht als de Wiener Philharmoniker langskomt. Het beste orkest van de wereld volgens velen, pakt uit met Bruckners achtste symfonie, onder leiding van levende legende Zubin Mehta.
In het kader van de herdenking van de kernramp in Fukusjima, speelt de Wiener om te beginnen een stuk van Sibelius: Scene with Cranes. Al gauw is duidelijk dat dit orkest hoge toppen scheert. De strijkers vallen op, het koper blinkt uit, en hout zorgt voor de finishing touch. Maestro Mehta heeft met aandrang gevraagd om niet te applaudisseren na de uitvoering van dit stuk. Sacrale stilte doet iedere mens deugd.
Volgt de hoofdmoot van de avond: Bruckner 8. Het zogezegd summum van van de symfonische muziek. Men merkt het direct: dit is een hapklaar brokje voor de Wiener Philharmoniker. De trage beweging uit deze symfonie behoort tot een van de meest meeslepende orchestrale stukken ooit geschreven, als ze goed uitgevoerd wordt, tenminste. Nooit tevoren heb ik zulk een geluid uit een orkest horen komen. Topmusici met een topprestatie onder leiding van een topdirigent. Om nooit te vergeten. Jammer genoeg hebben de weergoden er voor gezorgd dat veel mensen niet op het concert zijn geraakt. De Wiener weet wat doen.... zoveel is duidelijk.
Reacties
Een reactie posten