deFilharmonie haalt de grote middelen boven. Denis Kozhukhin, eertijds winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd, met het moeilijke 5de pianoconcerto van Beethoven. Daarna volgt Strauss met zijn Symphonia Domestica, een vreemd werk, tot nu toe onbekend voor mij, maar waar heel veel inzit.
Kozhukhin overtuigt niet. De 5de vraagt een vrij groot orkest, maar Denis speelt te braaf. Daar waar een mens iets meer pit verwacht, houdt hij het op de vlakte. Risicoloos is zijn spel, maar het boeit me niet. Al blijft het natuurlijk wel mooie muziek. Het zou al te belachelijk zijn te zeggen dat Kozhukhin slecht speelt, maar ik had meer verwacht. Het leek wel of hij terug een wedstrijd aan het spelen was. Braafjes, héél klassiek en vlekkeloos. Laat het nu vaak die vlekjes zijn die het hem maken.
Wie wél overtuigt is Edo de Waart met de Strauss van deze avond. Heerlijke muziek, waarin Strauss eigenlijk dweept met de geluiden van een "huishouden". Alles wat je je kan inbeelden wordt "uitgebeeld" in de muziek. deFilharmonie speelt zo goed met Edo erbij. It's magic.
En wat houd ik er toch van als na het concert gefluisterd wordt: "Die Strauss is niet aan mij besteed"... da's net wat hij wilde. Ontroeren én beroeren. Well done, maestro!
Kozhukhin overtuigt niet. De 5de vraagt een vrij groot orkest, maar Denis speelt te braaf. Daar waar een mens iets meer pit verwacht, houdt hij het op de vlakte. Risicoloos is zijn spel, maar het boeit me niet. Al blijft het natuurlijk wel mooie muziek. Het zou al te belachelijk zijn te zeggen dat Kozhukhin slecht speelt, maar ik had meer verwacht. Het leek wel of hij terug een wedstrijd aan het spelen was. Braafjes, héél klassiek en vlekkeloos. Laat het nu vaak die vlekjes zijn die het hem maken.
Wie wél overtuigt is Edo de Waart met de Strauss van deze avond. Heerlijke muziek, waarin Strauss eigenlijk dweept met de geluiden van een "huishouden". Alles wat je je kan inbeelden wordt "uitgebeeld" in de muziek. deFilharmonie speelt zo goed met Edo erbij. It's magic.
En wat houd ik er toch van als na het concert gefluisterd wordt: "Die Strauss is niet aan mij besteed"... da's net wat hij wilde. Ontroeren én beroeren. Well done, maestro!
Reacties
Een reactie posten