Doorgaan naar hoofdcontent

Dialogues des Carmélites - zaterdag 26 oktober 2013 - Opéra de Lyon

Mensen vragen mij de laatste tijd wel vaker of er eigenlijk een opera is die ik niét goed vind. En het antwoord op die vraag is: zelden. Ik erger mij eerder aan regisseurs dan aan zangers of muziek. Maar als ik één favoriet moet noemen, zo één van die opera's waarvan je zegt: die verkies ik boven alle anderen en daarvan zou ik een opname meenemen op een onbewoond eiland, dan is het wel Dialogues des Carmélites van Poulenc. Tijd voor een tripje naar Lyon dus, en zo geschiedde.

(c) Jean-Louis Fernandez

Dialogues des Carmélites, gecomponeerd door Poulenc, is gebaseerd op het theaterstuk van Georges Bernanos, "écrivain catholique", die zich op zijn beurt gebaseerd had op een novelle van Gertrud Von Le Fort: La Dernière à l'échafaud. Deze novelle is gebaseerd op waargebeurde feiten in het karmelietessenklooster van Compiègne ten tijde van de revolutie.
 
Dialogues des Carmélites vertelt het verhaal Blanche de la Force, die besluit om in te treden bij de Karmelietessen van Compiègne. Haar broer, Chevalier de la Force ziet zijn zus echter niet graag vertrekken, gezien de revolutionairen al te gretig zijn om het klooster volledig te vernielen en de Karmelietessen te doden wegens "laster" aan de Revolutie. Toch treedt Blanche in, en neemt ze de kloosternaam aan van "Blanche de l'Agonie du Christ", een naam waarmee ze het hart wint van Madame de Croissy, de priorin die korte tijd later een bittere doodstrijd aangaat tijdens dewelke ze haar geloof verwerpt. Blanche en Constance, de twee novices van het klooster hebben hun eigen kijk op de dingen, maar zijn vastbesloten om zelfs hun leven te geven voor hun gemeenschap en voor God. Wanneer de revolutionairen binnenvallen en de zusters arresteren, kan Blanche zich verstoppen en Mère Marie de l'Incarnation geeft een adres aan Blanche waar ze kan gaan schuilen. Wanneer de zusters één voor één op het schavot van de guillotine moeten gaan staan, keert Blanche terug en gaat ze als laatste de dood in, trouw aan haar zusters, en aan God.
 
Een van de sleutelscènes van de opera is de sterfscène van Madame de Croissy. Deze werd op uitzonderlijke wijze geïnterpreteerd door Sylvie Brunet-Grupposo. We zien haar terug in de komende Hamlet-productie in de Munt als la mère Gertrude. Imposante mezzo-sopraan!
 
Een andere scène die naar de keel grijpt is het moment waarop de Chevalier de la Force naar het klooster komt om afscheid te nemen van zijn zus, aangezien hij naar het buitenland moet vertrekken, en aangezien hij doorheeft dat hij zijn zus niet kan overtuigen om met hem mee te gaan. Helène Guilmette en Sébastien Guèze interpreteren deze scène op zulk een manier dat het bijna magisch wordt. De liefde tussen de twee krijgt een speciale dimensie, en in de zaal is te merken dat het de mensen aangrijpt. Deze twee jonge artiesten verdienen alle lof voor een adembenemende prestatie deze avond. Ook de jonge Anaïk Morel, die we kennen vanop de Elisabethewedstrijd in 2011, zet een prachtprestatie neer als Mère Marie de l'Incarnation. Sabine Devieilhe zet een verdienstelijke soeur Constance neer.
 
Het is de grote verdienste van dirigent Kazushi Ono dat alles zo vlot verloopt. Zang, koor, orkest presteren perfect. Christophe Honoré slaagt erin van deze productie een streling voor het oog te maken. Hij transponeert het verhaal naar 'onze' tijd, waarin Karemelietessen zelfs beschikken over een computer. Ook de finale scène, waarin de Karmelietessen een voor een in een afgrond geduwd worden, gaat door merg en been. Origineel en gedurfd!
 
Dit is één van die grote avonden voor mij, die in mijn geheugen gegrift staan. Om dit betoog te eindigen, een citaat van Bernanos dat alles samenvat: "Il y a toujours une aventure que vous courrez malgré vous, que vous allez peut-être courir demain. Mieux vaut sortir un peu tout de suite pour vous habituer... Le plus sédentaire des hommes la courra, et c'est une plus grande et merveilleuse aventure qu'aucune de celles que vous avez lues dans les livres... Mais oui, la mort, notre mort, la vôtre, bien à vous, - particulière. (Extract uit de conferentie "Satan et nous", 1927)
 
 
 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Théotime Langlois de Swarte en het Orkest van de achttiende eeuw - donderdag 13 februari 2025 - De Doelen (Rotterdam)

Théotime Langlois de Swarte is al lang geen onbekende meer in het klassieke muziekcircuit. Deze jonge Franse violist staat bekend om zijn haarfijne uitvoeringen, zijn vlekkeloze interpretaties en zijn originaliteit. Het is fantastisch om hem in De Doelen Rotterdam aan het werk te zien als violist, maar ook als dirigent. Beide rollen passen hem als gegoten! (c) Janko Duinker Van originaliteit gesproken: Langlois de Swarte heeft met het Orkest van de achttiende eeuw een prachtig programma uitgedokterd. Het programma bevat vooral muziek van Joseph Bologne, de "Chevalier de St-Georges". Deze weinig bekende componist was de eerste componist van Afrikaanse afkomst die voet aan wal kreeg in het Europese klassieke muziekveld.  We horen voor de pauze werk het vioolconcerto n° 3 van Mozart. Théotime Langlois de Swarte heeft, met de viool in de hand, de leiding over het prachtige Orkest van de achttiende eeuw. De muzikanten voelen zich als een vis in het water bij het prachtige (voor he...

Maria Warenberg, Alexander Warenberg en Nikola Meeuwsen - zondag 30 maart 2025 - Tivolivredenburg Utrecht

In het kader van de zondagconcerten in Tivolivredenburg Utrecht, stelden Maria Warenberg (mezzosopraan), Alexander Warenberg (cello) en Nikola Meeuwsen (piano) een prachtig programma samen. De mooie kamermuziekzaal van Tivolivredenburg, de Hertz-zaal, leent zich perfect voor het trio, dat niet alleen muzikaal maar ook familiaal met elkaar verbonden is. Het is een unieke gelegenheid om deze drie jonge artiesten samen aan het werk te zien! In het recital van de drie jonge toptalenten worden heel wat verrassende componisten ten gehore gebracht. Het concert wordt geopend door Alexander Warenberg met een indrukwekkende uitvoering van de Sarabande uit Bach’s Cellosuite nr. 3. Zijn vertolking is doordrenkt met emotie, wat de diepgang van dit werk alleen maar ten goede komt. Vlak daarna speelt hij samen met Nikola Meeuwsen het Allegro moderato uit Haydns Celloconcert nr. 2. Beide musici tonen hun uitzonderlijke talent: Warenberg slaagt erin de juiste intensiteit voor dit prachtige stuk te vind...

Recital Nikola Meeuwsen - dinsdag 15 april 2025 - Kleine Zaal Concertgebouw Amsterdam

In het kader van de "Amsterdam Piano Series" en in aanloop naar zijn deelname aan de Koningin Elisabethwedstrijd, speelde pianist Nikola Meeuwsen een indrukwekkend recital in de Kleine Zaal van Concertgebouw Amsterdam. De pianist stelt een zeer uitdagend programma samen van heel uiteenlopende componisten. Een waar feest voor de pianoliefhebber! (c) Foppe Schut Nikola Meeuwsen kiest voor de prachtige Ballade n° 3 van Chopin. Deze indrukwekkende compositie droeg Chopin op aan een van zijn leerlingen. Deze ballade werd al van meet af aan beschouwd als een van Chopins absolute meesterwerken. In de Gazette musicale schreef recensent Maurice Bourges, in 1842, dat deze Ballade "vertaalde poëzie was, maar dan wel een superieure vertaling door middel van noten". Nikola Meeuwsen doet deze beschrijving alle eer aan in een prachtige uitvoering van dit moeilijke werk. Hij weet het publiek meteen voor zich te winnen met zijn fijngevoelige uitvoering en muzikale zeggingskracht. Da...