Yves goes classic

Je kan niet rondkijken in klassieke muziekland of er is ergens wel een opvoering van de Carmina Burana terug te vinden. Desalniettemin zijn goede uitvoeringen van dit werk van Carl Orff schaars. Ik was dan ook zeer verrast dat Anima Eterna Brugge, samen met het Collegium Vocale Gent en het knapenkoor Cantorum Cantate Domino een ronduit prachtige uitvoering van dit werk op de planken hebben gezet. Solisten van dienst zijn de sopraan Yeree Suh (een ontdekking!!), tenor Yves Saelens en bariton Thomas Bauer, die we enkele maanden geleden ook al in DeSingel aan het werk hoorden, samen met deFilharmonie. (c) Yeree Suh De Carmina Burana, een verzameling van profane liederen en dansen, is overweldigend. Iedereen, maar dan ook iedereen in de Westerse wereld herkent de openings- en slotmaten van dit werk. Het is zo dikwijls gebruikt en misbruikt in films en reclame dat het niet meer uit onze maatschappij weg te denken is. Toch is de Carmina veel meer dan alleen deze bombastische opener. F...

Le concert spirituel was in Brussel voor een concertante uitvoering van "Les fêtes de l'Hymen et de l'Amour" van Rameau. Hervé Niquet is dirigent. Ik zag hem meermaals aan het werk en het is een plezier hem bezig te zien. Hij "doet zijn ding", maar jammer genoeg komt dat niet altijd de kwaliteit ten goede. (c) Eric Manas  Voor deze opvoering werd gerekend op een schare goede solisten. Dat moet gezegd, de zang van deze avond was perfect. Carolyn Sampson, Chantal Santon, maar ook onze Belg Reinoud Van Mechelen, die trouwens een prachtige prestatie heeft neergezet,... kortom: reden genoeg om naar Brussel af te zakken. Jammer genoeg is de muziek van Rameau wel minder boeiend dan ik mij had voorgesteld. Er zijn betere composities van zijn hand. In deze opera duiken we terug naar de Egyptische mythologie. Een ingewikkeld verhaal duikt op, en het is moeilijk te volgen zonder boventitels. Niquet doet zijn best, en het orkest ook, maar zoals bij zovele ba...

Otello van Rossini wordt niet zo vaak opgevoerd. Op enkele aria's en de ouverture na wordt het werk zelden opgerakeld, maar er is weinig over terug te vinden wat producties betreft. Rossini schreef dit werk op de vooravond van het hoogtepunt van de belcanto. Leuk dus dat de Vlaamse Opera dit werk nog eens op de planken brengt.  (c) Vlaamse Opera - Annemie Augustijns  Het Shakespeariaanse drama bij uitstek is door Rossini wat aangepast. Ik waag me niet aan de uitleg van de verschillen, enerzijds omdat ik ze niet exact allemaal ken, anderzijds omdat criticasters deze wijzigingen soms wat onnozel vinden. Wat er ook van zij: dat er dood en verderf in de lucht hangt, zover is duidelijk. Het geheel staat onder leiding van dé Rossinikenner bij uitstek: Alberto Zedda. Zijn 86 lentes doen hem nietsvermoedend opgaan in de muziek. Hij dirigeert het geheel met zeer veel passie. Het applaus op het einde van de voorstelling is dan ook overweldigend.  De mise en scène wordt ve...

Wat heb je nodig voor een perfecte zondagna middag? Juist ja, leuk gezelschap, een piano en de broers Jussen. Dat alles in een mooi concertkader gegoten, en je bent zeker van een unieke belevenis! (c) www.arthurjussen.nl Twee weken geleden hoorde ik Arthur Jussen nog in het Concertgebouw Amsterdam voor zijn uitvoering van Saint-Saëns 2. Geweldige ervaring, waarbij ik al uitkeek naar het dubbelconcert met zijn broer Lucas. Ik zag hen voor het eerste enkele jaren geleden in Antwerpen, samen met deFilharmonie, en dan recenter in het Concertgebouw Amsterdam bij de cd-voorstelling van "Jeux". De twee jongens openen quatre-mains het concert, met een Sonate van Mozart (KV 381). Prachtig samenspel. Hierover kan je alleen spreken in superlatieven! Om dan nog maar te zwijgen van de geweldige Waldsteinsonate van Beethoven, uitgevoerd door Lucas. Aartsmoeilijke materie, waar balans en harmonie zo belangrijk zijn. Dit is duidelijk een kolfje naar de handen van Lucas, die een ...

Ray Chen, voormalig Koningin Elisabethwedstrijdwinnaar was nog eens in België. En het doet hem duidelijk goed. Deze klassieke "popster", vergezeld van zijn twee bodyguards, speelt een mooie Mendelssohn met het Brussels Philharmonic Orchestra. Daarna volgt de indrukwekkende eerste symfonie van Brahms, die ik nog nooit volledig gehoord had. Interessante concertavond dus, al was ik lang niet overtuigd van de kwaliteiten van het orkest. (c) Chris Dunlop   Het concert wordt geopend met een betekenisloos stuk muziek, zoals dat vaak gaat. Als "opener" kiest men iets kort, maar niet per se mooi. Zoals deze avond dus. Een of andere Italiaanse componist is aan de beurt, en het publiek is nu al vergeten wat het gehoord heeft. Daarna kom Ray Chen ten tonele. Een verademing. Ik heb veel sympathie voor deze violist, die ook heel wat tegenstanders kent. Ik vind dat hij een mooi evenwicht vindt in zijn vioolspel, al is het waar dat het orkest hem soms overstemt. Maar dat ...

Bryn Terfel wordt al jaren beschouwd als de beste bas-bariton "van het moment", wereldwijd gezien. Het was dan ook een heel avontuur om hem aan het werk te zien in Bozar, onder leiding van maestro Gareth Jones en met het nog steeds slechtste orkest van België, met kauwgometende violisten, het Nationaal Orkest van België. Het blijft een spijtige zaak dat zij altijd "gekozen" worden als grote namen naar België komen, maar dat zal dan wel weer iets te maken hebben met de kostprijs. (c) Bryn Terfel  Terfel bespeelt zijn publiek: al van bij de eerste aria staat de zaal op haar kop. Hij vangt aan met de beroemde Don Giovanni-aria "Madamina, il catalogo è questo", waarin Don Giovanni vertelt hoeveel vrouwen hij al versierd heeft in een groot aantal landen. Terfel haalt zijn smartphone boven en toont foto's van die vrouwen aan het publiek op de eerste rijen. Verschijnen op het scherm: Cecilia Bartoli, Angela Gheorghiu, etc. Hilariteit alom. Qua expres...

Leoš Janáček, een voor veel mensen onbekend componist, componeerde heel wat prachtige muziek. Daarbij bevindt zich Jenůfa, een opera die mij zal bijblijven als iets bijzonder en aangrijpend. (c) concertnews Het verhaal van deze opera is op zijn minst aangrijpend te noemen. We bevinden ons in een gesloten gemeenschap waarin sociale uitsluiting schering en inslag is. Dat Jenůfa zwanger is, dit niet sociaal aanvaard wordt en haar kind door de kosteres vermoord wordt door het in een ijskoude rivier onder te dompelen, is eigenlijk een onderwerp dat we goed kunnen transponeren naar onze maatschappij en onze tijd. Gezinsdrama's zijn van alle tijden, en ik merk aan de reacties tijdens de pauze dat veel mensen dit ook goed begrepen hebben. Dat maakt van deze opera een actuele trigger voor het publiek. Ludovic Morlot dirigeert het geheel als een grootmeester en de mise en scène is in handen van Alvis Hermanis. De eerste en de derde acte springen in het oog door de prachtige -doo...

Zoals ik al zei in een vorige blog: als Lorenzo Gatto optreedt in België ben ik er als de kippen bij. Hij is en blijft een muzikant te koesteren. In alle bescheidenheid presenteert hij samen met pianist Roberto Giordano een programma om van te snoepen. Vioolsonates van Mozart, Beethoven en Strauss. (c) JN Doumont   Toen ik zag wat er op het programma stond voor dit recital, kon ik mijn ogen bijna niet geloven. De sonate voor viool en piano (opus 18) van Strauss én de Kreutzersonate van Beethoven op één avond, en alsof dat nog niet genoeg was: als inleiding een sonate van Mozart (KV 379). Echt ongelooflijk, maar waar!   Beide muzikanten zijn rasartiesten, zoveel wordt nogmaals bevestigd. Hun samenspel staat volledig op punt en beide muzikanten getuigen van een bijzondere finesse.  Ze stellen op geen enkel moment teleur! En zelfs meer dan dat: het publiek is in de wolken om ze aan het werk te zien, en krijgt zomaar liefst twee encores gepresenteerd! Rondui...