deFilharmonie deed beroep op Karin Strobos, een jonge Nederlandse sopraan die serieus haar weg aan het banen is binnen het klassieke circuit, om het vierde deel van vierde symfonie van Mahler te komen zingen. Deze symfonie werd dit seizoen door verschillende orkesten in DeSingel opgevoerd. In dat opzicht is het een beetje jammer dat men geen andere Mahlersymfonie programmeert. Edo de Waart is dirigent van de avond.
Als voorprogramma is er het werk "At the edge of the world" van Wim Henderickx, de artist in residence van deFilharmonie. Henderickx wordt voor het concert op het podium geroepen om duiding te geven bij zijn werk. Het is gebaseerd op enkele kunstwerken van de kunstenaar Anish Kapoor. Dit is hedendaagse muziek dus ik zal het werk meermaals moeten horen vooraleer het te begrijpen. Er zitten alvast interessante stukken in, maar op andere momenten hoor ik een chaos van noten. Dat Henderickx zijn eigen stijl heeft is duidelijk, in elk geval verdient zijn werk alle aandacht.
Na de pauze is er de fameuze Mahler 4. Maar die stelt teleur. Edo de Waart lijkt niet in vorm, hij dirigeert het geheel met weinig passie, of zo lijkt het toch. In het orkest zitten teveel onnauwkeurigheden, dat ben ik echt niet gewend van deFilharmonie. De aandacht is zoek, en dat is jammer. Wie alles goedmaakt is de ongelooflijke Karin Strobos. Haar stem is voor mij een ontdekking en ik hoop dan maar dat ze nog vaak op het Belgische podium zal verschijnen!
 |
| (c) Karin Strobos |
Na de pauze is er de fameuze Mahler 4. Maar die stelt teleur. Edo de Waart lijkt niet in vorm, hij dirigeert het geheel met weinig passie, of zo lijkt het toch. In het orkest zitten teveel onnauwkeurigheden, dat ben ik echt niet gewend van deFilharmonie. De aandacht is zoek, en dat is jammer. Wie alles goedmaakt is de ongelooflijke Karin Strobos. Haar stem is voor mij een ontdekking en ik hoop dan maar dat ze nog vaak op het Belgische podium zal verschijnen!
Reacties
Een reactie posten