De Notenkraker (Ballet Vlaanderen) - zaterdag 30 januari 2016 - Stadsschouwburg Antwerpen

Zoals ik in een eerdere blog al zei, ben ik geen echt kenner van ballet. Het genre is voor mij redelijk nieuw, maar ik vind wel dat het een plaats verdient in de mooie dingen die ik meemaak, en dus ook een plaats op mijn blog, al was het maar als een  vorm van publiciteit en aanmoediging voor de artiesten die ik aan het werk heb gezien! De Notenkraker, opgevoerd door Ballet Vlaanderen en deFilharmonie, is het prachtige verhaal op muziek gezet door Tsjaikovski, waarin de kleine Clara een notenkraker cadeau krijgt van haar geheimzinnige peter Drosselmeyer. Die notenkraker is de sleutel tot de wereld van de volwassenen waarin Clara welles nietes terechtkomt.

(c) Filip Van Roe

Demis Volpi, de jonge Argentijnse choreograaf die voor het eerst samenwerkt met Ballet Vlaanderen, ging op zoek naar gegronde redenen om het meest opgevoerde ballet ter wereld nog maar eens op de scène te zetten. In het programmaboekje van de voorstelling legt hij uit dat hij is op zoek gegaan naar het oorspronkelijke verhaal, dat van E.T.A Hoffmann: De Notenkraker en de Muizenkoning. Dit is zelden gebeurd, al te vaak voeren gezelschappen dit werk op op een onverstaanbare manier, waar veel tekst en uitleg bij nodig is. Niets van dat dus bij Ballet Vlaanderen. We krijgen te maken met een voorstelling die "rekening houdt met het hier en nu en met de dansers waarvoor en waarmee je een productie maakt.", aldus Volpi. Dit mindfull idee komt helemaal tot zijn recht, want er is een duidelijk voelbare dialoog tussen dansers en publiek. Als publiek voelt men zich betrokken bij het hele gebeuren. Men is deel van de familie.

De Notenkraker is een prachtige voorstelling geworden, op alle vlak. deFilharmonie, onder leiding van James Tuggle speelt de partituur op een heel verfijnde manier. De Stadsschouwburg is niet de meest dankbare zaal om te spelen, maar Tuggle en de muzikanten vinden hun weg in de moeilijke akoestiek. De kostuums van Katharina Schlipf maken van het geheel een prachtig schouwspel.

Wat de dansers betreft, daar heb ik alleen maar lof voor. Principal Wim Vanlessen (Notenkraker) en gast-principal Alain Honorez (Drosselmeyer) zijn fantastisch om bezig te zien, ze lijken zelfs een beetje op mekaar. Fiona McGee is een prachtige Clara. Het corps de ballet voert ook prachtige choreografieën uit waar gespeeld wordt met licht en donker, zwaar en licht. Een streling voor het oog. Ik kan alleen maar zeggen, als niet-kenner maar ondertussen wel liefhebber: dit smaakt naar meer. Ik weet nu al dat ik er werk van moet maken om meer naar het ballet te gaan. Ballet Vlaanderen is top!