Yves goes classic

Dat Paul Verlaine met stip één van de meest gelezen Franse dichters aller tijden is, is een understatement. Dat hij een turbulent leven en carrière heeft gehad ook. Toen Verlaine in de tweede helft van de negentiende eeuw zijn relatie met de al even mythische Rimbaud op de klippen liet lopen, kon hij waarschijnlijk niet vermoeden dat meer dan een eeuw later zijn werk, en dat van zijn toenmalige vriendje, op menig nachtkastje terug te vinden zou zijn. Florestan Bataillie, pianist, bouwde samen met zijn muzikale collega's van het Desguin Kwartet, bas-bariton Werner Van Mechelen en acteur Stefaan Degand aan een prachtige voorstelling rond de "poète maudit". Een heerlijke ode, en knipoog ook, naar Verlaine, een onmogelijk man. Voor dit project werden een aantal rasartiesten van stal gehaald: Florestan Bataillie, de bezieler van het project en schrijver van de opgevoerde teksten, zit aan de piano en begeleidt, samen met het Desguin Kwartet, Werner Van Mechelen, geen onbekende ...

Zes lange maanden na het ingaan van de lockdown, komt het concertleven schoorvoetend terug op gang. Muzikanten staan te popelen om de scène te betreden, en muziekliefhebbers zouden maar al te graag al de geannuleerde concerten inhalen. Eén van de muzikanten die ik echt gemist heb in al die maanden is Julien Libeer. Deze pianist, die zijn laatste cd nog uitbracht in januari, speelde zijn eerste recital sinds de lockdown in België, in Flagey. Gezegd moet dat het een bijzonder en ontroerend concert was, niet in het minst omdat het voor velen hun eerste concertbezoek in maanden was. Zoals in alle concertzalen deze dagen, heeft Flagey een vlekkeloze en veilige organisatie voorzien, die er voor zorgt dat bezoekers maar één ding te doen staat: genieten van de muziek! Flagey bewijst hiermee eens te meer dat een bezoek aan een concertzaal in deze tijden stressloos kan verlopen! Julien Libeer zorgt daarenboven voor een hoogstaand en ambitieus programma: topklasse gegarandeerd! (c) Julien Libeer ...

Sidi Larbi Cherkaoui, choreograaf en zoveel meer, is geen onbekende in Antwerpen, en heel ver daarbuiten. Ik vond het dan ook een hele eer om hem te mogen interviewen in deze warrige tijden! (c) Filip Van Roe Hoe beleef jij de lockdown? Ik had me de situatie zoals ze nu is nooit kunnen voorstellen. Mijn werk voor de lockdown was vooral een werk dat zich “in beweging” situeerde, in het “onderweg zijn”. Ook was ik vooral bezig de toekomst voor te bereiden. Dat is nu natuurlijk anders, nu we allemaal thuis moeten blijven en het heden echt onder ogen moeten zien. Via telefoon- en zoomcalls zijn er heel veel vergaderingen en gesprekken met mijn collega’s bij Opera Ballet Vlaanderen om te zien wat we kunnen doen voor elkaar binnen onze sector, hoe we terug aan de slag kunnen, wanneer en op welke veilige manier. We zoeken naar alternatieven, naar nieuwe manieren om met deze onverwachte realiteit om te gaan. De Kunstsector is meer dan alleen de kunstenaar: all...

Voor het laatste concert van het seizoen, heeft COFENA gekozen voor een prachtig lenteprogramma. De Nordwestdeutsche Philharmonie was te gast in de Koningin Elisabethzaal, onder leiding van hun toekomstig chef-dirigent, de 27-jarige Jonathon Heyward. Dat deze man ongelooflijk matcht met dit orkest, behoeft niet veel uitleg. Het aanwezige publiek weet dat de afwezigen ongelijk hadden! (c) Jonathon Heyward Het concert start met de mooie ouverture van La scala di seta van Gioacchino Rossini. In deze ouverture stellen we direct vast dat het orkest er een bijzondere precisie en finesse op nahoudt. De gelaagdheid in het orkest komt mooi tot zijn recht en Heyward weet de juiste accenten te leggen. Zijn fijne directietechniek is trouwens een feest om naar te kijken. Daarna is Mozart aan de beurt. Hij schreef één van de weinige concerto’s voor fagot en orkest, wat het concert van vandaag bijzonder maakte. Voor vele concertgangers, waaronder mezelf, is het immers de...

COFENA organiseert tussen pakweg oktober en maart iedere maand een concert in de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen. Sinds lang is de organisatie dan ook een vaste waarde in het Belgische concertlandschap. Wat opvalt is dat COFENA een heel trouw publiek aantrekt, dat zich telkens weer laat verrassen door de ontdekking van jonge musici, afgewisseld met gevestigde waarden. Voor dit concert koos COFENA voor de  in België vrij onbekende Omer Meir Wellber, een Israëlisch dirigent, die vanavond samenwerkt met het Radio Filharmonisch Orkest uit Nederland, een gevestigde waarde. Bariton Christoph Pohl laat zich vervangen door aanstormend talent Rafael Fingerlos. Een zeer geslaagde combinatie, als je het mij vraagt! (c) Omer Meir Wellber Het programma van deze concertavond staat in het teken van de zoektocht naar het Leven en de Dood. Althans, zo bekijk ik het zelf. Als opener is er de wereldberoemde Prelude gevolgd door de Liebestod, van Wagner. Deze twee stukken, die uit de opera...

Jonas Kaufmann blijft aan de top staan. Voor zijn "Mein Wien"-programma werkt hij samen met het Prague Philharmonia orkest onder leiding van Jochen Rieder en sopraan Rachel Willis-Sørensen. Zowel orkest als tenor als dirigent als sopraan brengen een concert van topniveau, waar weinig op aan te merken valt.  (c) Jonas Kaufmann  Jonas Kaufmann wil met dit recital een ode brengen aan de bekende Weense operettes en muziek. Zonder te vervallen in platitudes brengt hij een ariaconcert van topniveau. Rachel Willis-Sørensen is voor de gelegenheid opgetrommeld voor enkele duetten, en solo-aria's, en ze stelt niet teleur. Op het programma staan werken van Johann Strauss, Robert Stolz, en Kálmán. De vier bisnummers komen van vier andere Weense componisten. Jonas Kaufmann weet als geen ander hoe zijn publiek te charmeren, en leuk om weten: hij zingt echt veel. Dit format van concerten heeft me in het verleden vaak gefrustreerd, omdat de solist in kwestie vaak zelf heel wein...

In het programmaboek van Ballet Vlaanderen lezen we dat we voor het RASA- programma niet de nadruk mogen leggen het feit dat deze voorstelling inspiratie zou gezocht hebben bij La Bayadère, maar dat we wél de nadruk moeten leggen op het feit dat het over RASA gaat, als nieuwe voorstelling. Dat is jammer, gezien men al maanden reclame was aan het maken met het feit dat RASA een herwerking van La Bayadère zou zijn. Dat deze bewerking wel heel vrijpostig is ingevuld, is duidelijk niet alleen een probleem voor het publiek, waarvan een heel deel beslist om huiswaarts te keren tijdens één van de twee pauzes, maar ook voor de dansers, die op bepaalde momenten meer moeten stilstaan en zingen dan dat ze moeten dansen. (c) Filip Van Roe Rasa is een productie die in wil gaan tegen gevestigde (politieke) waarden, tegen uitsluiting, tegen geweld. Altijd een goed idee zou ik zo denken. Jammer is wel dat deze productie verkocht wordt als een dansproductie. Laat die dans nu juist zijn wat ...

Goede wijn behoeft geen krans. Dat Jan Lisiecki ondertussen aan de absolute top van het klassieke muziekmilieu staat, kan niemand meer ontkennen. Deze jonge pianist stelde een voor zichzelf bijzonder veeleisend en voor het publiek adembenemend recitalprogramma samen, waar ik nog altijd van moet bekomen. Zo veel schoonheid op een avond tijd, het is haast niet te vatten. (c) Jan Lisiecki Jan Lisiecki start zijn recital met Bach. De "Capriccio über die Abreise des geliebten Bruders" is een pareltje uit het Bachrepertoire. Lisiecki is uit het perfecte hout gesneden om deze delicate muziek met de juiste gevoeligheid te brengen. Vanaf de eerste noot kan je een speld horen vallen in het publiek. Lisiecki dwingt tot luisteren. Daarna komen de Lieder ohne Worte op. 67 van Mendelssohn Barholdy aan de beurt. Deze pagina's uit de pianoliteratuur behoren nog steeds tot mijn favoriete muziek. Jan Lisiecki weet als geen ander hoe je Mendelssohn moet interpreteren. Getuige daarvan ...