DeFilharmonie speelt op zondagmorgen Bruckner 6. Het is -aldus de componist- zijn felste symfonie. In de zesde symfonie doorbreekt Bruckner zijn gekende patroon. Hij maakt er iets anders van dan anders. Al blijft het wel bijzonder krachtige muziek. Aan de leiding staat chef-dirigent Edo de Waart.
In het eerste deel, het Majestoso, is meteen duidelijk waarom deze symfonie anders is dan anderen die Bruckner geschreven heeft. Dreunende ritmes, plotse wendingen, modulaties. Alles wat nodig is om de luisteraar op het verkeerde been te zetten. deFilharmonie is in vorm en ook Edo de Waart weet er wel weg mee, ook in de delen die volgen. Het tweede deel, het Adagio, wordt langs de snelle kant gespeeld, maar dat heeft ook wel iets. Het geeft een nieuwe dimensie aan de muziek, en is een mooi opstapje naar het derde en het vierde deel, de Scherzo en de Finale, waarin een volle sound van het orkest goed tot haar recht komt.
Een heel toffe en mooie manier om een druilerige zondag in te zetten! deFilharmonie en haar chef-dirigent op hun best!
![]() |
(c) Edo de Waart |
Een heel toffe en mooie manier om een druilerige zondag in te zetten! deFilharmonie en haar chef-dirigent op hun best!
Reacties
Een reactie posten