Han Bin Yoon en Ben Kim bijten de spits af met de Allegro appassionato op 43 van Saint-Saëns. Het is een binnenkomer van formaat. Beide muzikanten spelen op bijzonder hoog niveau, en creëren een bijzonder muzikaal moment. De fijngevoeligheid van beide muzikanten zorgt ervoor dat iedereen geboeid kan luisteren en meegesleept wordt!
Daarna volgen Hayoung Choi en Isang Enders met het Duett in D (Hob. X:11). Ook hier maken we kennis met twee uitmuntende cellisten die het beste van zichzelf geven. Opvallend is de ronde, warme klank die Isang Enders uit zijn cello tovert! Hayoung Choi blinkt uit in precisie!
Het deel voor de pauze wordt afgesloten met de Cellosonate in C majeur op. 119 van Prokofiev. Ben Kim en Isang Enders wandelen door deze moeilijke partituur alsof het niets is. Het is eveneens een feest voor het publiek!
Hayoung Choi en Ben Kim hernemen na de pauze met de Cellosonate FP 143 van Francis Poulenc, mijn lievelingscomponist. Het is een erg speciaal werk, dat ik nog niet live gehoord had. Verrassende wendingen en spitsvondigheden maken van dit werk een interessante ontdekking, niet in het minst omdat het erg mooi wordt uitgevoerd door deze twee jonge musici!
Eindigen doen de drie cellisten samen met hun pianist Ben Kim. Ze spelen het Requiem for three cellos van Popper. Dit onbekende werk, wat mij betreft dan toch, is bijzonder interessant en een mooie afsluiter voor een schitterende concertavond op hoog niveau!
Reacties
Een reactie posten