Je komt het niet vaak tegen. Een échte operawereldster die optreedt in België. Ik heb er een beetje naar uitgekeken zoals pubers naar een concert van Justin Bieber. Deborah Voigt, vooral bekend omwille van haar Wagneriaanse stem en ook omwille van haar pioniersrol op gebied van operazangers en hun uiterlijkheden (Voigt werd in 2004 uit een productie gezet in Covent Garden omwille van haar toenmalige gewicht); zingt de titelrol in La fanciulla del West van Puccini. Het is één van de rollen geworden die haar op het lijf geschreven zijn.
Het verhaal van Fanciulla is niet moeilijk. Eigenlijk gebeurt er zelfs niet veel. De eerste acte wordt overspoeld door koorpassages. Het koor is niet altijd gelijk met het orkest maar goed, dat is vergeven. Dirigent Gianluigi Gelmetti haalt alles uit het orkest, iedereen is in vorm. Dat is natuurlijk een pluspunt.
Wat de zang betreft valt niet alleen Voigt op maar ook de grote mannenrollen. Carl Tanner, die de rol van Ramerrez op zich neemt, heeft een bijzonder krachtige stem, vult de zaal en imponeert direct. Zo ook voor de rol van Jack Rance, uitgevoerd door Carlos Almaguer. Beiden hebben een uitgebreid curriculum en kunnen dus bouwen op hun ervaring.
Deborah Voigt zingt uiteraard geweldig, maar haar stem is minder krachtig dan ik ze me live had voorgesteld. Ze heeft een grote stem, maar soms mis ik wat kleur. Men zou zich afvragen hoe ze de grote Wagnerrollen uithoudt. Voight heeft twee uur voor de voorstelling wel getwitterd dat ze liever op de zetel zou blijven liggen om naar de sneeuw te kijken ....
Een speciale vermelding ook voor onze belg Willem Van Der Heyden, groot zanger met een indrukwekkende carrière. Jammer dat hij niet vaker op de Belgische podia staat!
Al bij al was Fanciulla een erg leuke ervaring. Wereldsterren zie je namelijk niet elke dag.
Het verhaal van Fanciulla is niet moeilijk. Eigenlijk gebeurt er zelfs niet veel. De eerste acte wordt overspoeld door koorpassages. Het koor is niet altijd gelijk met het orkest maar goed, dat is vergeven. Dirigent Gianluigi Gelmetti haalt alles uit het orkest, iedereen is in vorm. Dat is natuurlijk een pluspunt.
Wat de zang betreft valt niet alleen Voigt op maar ook de grote mannenrollen. Carl Tanner, die de rol van Ramerrez op zich neemt, heeft een bijzonder krachtige stem, vult de zaal en imponeert direct. Zo ook voor de rol van Jack Rance, uitgevoerd door Carlos Almaguer. Beiden hebben een uitgebreid curriculum en kunnen dus bouwen op hun ervaring.
Deborah Voigt zingt uiteraard geweldig, maar haar stem is minder krachtig dan ik ze me live had voorgesteld. Ze heeft een grote stem, maar soms mis ik wat kleur. Men zou zich afvragen hoe ze de grote Wagnerrollen uithoudt. Voight heeft twee uur voor de voorstelling wel getwitterd dat ze liever op de zetel zou blijven liggen om naar de sneeuw te kijken ....
Een speciale vermelding ook voor onze belg Willem Van Der Heyden, groot zanger met een indrukwekkende carrière. Jammer dat hij niet vaker op de Belgische podia staat!
Al bij al was Fanciulla een erg leuke ervaring. Wereldsterren zie je namelijk niet elke dag.
Reacties
Een reactie posten