Op vrijdag 10 april vond de première van een première plaats. Voor de allereerste keer zou ik naar een balletvoorstelling gaan, in het kader van het Internationale Operaweekend georganiseerd door Fidelio (de jonge vrienden van de Nationale Opera, in Amsterdam). Voor mij was het een unieke kans, en nu vraag ik me af, net als mijn compagnons de route gedurende deze drie dagen, waarom ik nooit eerder naar het ballet ben gegaan!
 |
| (c) Het Nationale Ballet (Nederland) |
Omdat ik echt niet veel weet van ballet ga ik mij niet wagen aan teveel inhoudelijk gepraat. Wat ik wél kan zeggen is dat ik diep onder de indruk was van wat ik op het podium gezien heb. De choreografie en de enscenering van John Neumeier, die al vele jaren meegaat, is oerdegelijk en klassiek, maar werkt wel!
De hele avond horen we muziek van Chopin te horen. Soms speelt het orkest, zoals in één van zijn pianoconcerto's, samen met de piano, op andere momenten horen we piano solo, in verschillende werken van Chopin. Het is puur genieten, alleen al om de muziek, die op een behoorlijk niveau gebracht wordt. Wel is het jammer dat de piano soms iets te hard versterkt wordt. Dat doet afbreuk aan de intimiteit, maar heeft waarschijnlijk te maken met de akoestiek van de zaal.
Ik heb op deze première, waarvoor de rode loper volstroomde met "bekende Nederlanders", het geluk gehad om meteen twee grote namen uit de Nederlandse balletwereld aan het werk te mogen zien. Marijn Rademaker en Igone de Jongh leveren een prestatie waar ik met open mond naar zit te kijken. Ik vraag me telkens af hoe het mogelijk is dat mensen in staat zijn om met zoveel gratie en vloeiende bewegingen zo expressief te zijn.
Een zéér geslaagde avond waar zeker een vervolg aan komt!
Reacties
Een reactie posten