Yves goes classic

De Munt wijkt dit seizoen uit naar andere zalen, omdat hun eigen huis in restauratie is. Zo koos men ervoor om de semi-concertante productie van Hänsel und Gretel te laten doorgaan in Bozar. Een goede keuze, want deze zaal heeft uiteraard een zeer goede akoestiek. Deze productie is opvallend omdat ze semi-concertant is. Lothar Koenigs staat aan het roer als dirigent, en de live projecties worden verzorgd door het team van Manual Cinema. (c) Yi Zhao Het verhaal van Hans en Grietje is iedereen bekend. Het vormt de basis voor de opera van Engelbert Humperdinck die dit werk in Weimar creëerde op 23 december 1893. Er wordt weinig aan het originele verhaal gewijzigd, maar de meest gruwelijke elementen van het oorspronkelijke sprookje werden er uitgehaald. Zo worden de ouders, die Hans en Grietje in het bos dumpen omdat ze geen andere uitweg zien, vervangen door een strenge, maar bezorgde mama, en een papa die hard werkt om zijn gezin te kunnen onderhouden. Oorspronkelijk schreef Hu...

Als Philippe Herreweghe optreedt met zijn Collegium Vocale dan is er totaal uitverkochte zaal een zekerheid. Ook in deSingel was de Blauwe Zaal tot de nok gevuld, voor een uitvoering van vier kerstcantates van Bach. We kunnen er zeker van zijn: er zijn geen grotere specialisten dan Herreweghe en zijn ensemble, die Bach zo begrijpen en kunnen uitvoeren. "Met Bach mag je niet pronken, anders wordt het kitsch", aldus Herreweghe, die duidelijk in topvorm was tijdens dit concert. (c) Michiel Hendryckx Het Collegium Vocale is al decennialang de autoriteit wat betreft (historische) uitvoeringen van Bach. Philippe Herreweghe mag zonder meer dé dirigent genoemd worden die Bach op de klassieke kaart heeft gezet.  Voor dit concert voert het ensemble vier kerstcantates op (de Leipziger Weihnachtskantaten), die werkelijk een streling voor het oor zijn. De delicate precisie van de muziek vraagt topmuzikanten en een topconcentratie. Herreweghe laat niet aan het toeval over: over ...

La Bohème van Puccini is een van de meest bekende opera's, en elk operahuis heeft dit werk  redelijk frequent op het programma staan. Dat is niet zonder reden natuurlijk. Het is voor regisseurs dan ook een uitdaging om deze opera nog origineel op de scène te zetten. Sommigen van die ensceneringen zijn zo goed dat ze jaren de wereld rondreizen en een echt begrip worden. Zo is er de ondertussen veelvuldig gelauwerde regie van Robert Carsen, toch wel mijn lievelingsregisseur, die deze productie voor het eerst in 1993 op de planken zette. (c) Annemie Augustijns Carsens regie is, zoals vaak het geval bij hem, eenvoudig maar veelzeggend. De opera wordt gesitueerd in een tijdloos kader. Hij kiest resoluut voor een doorgedreven personenregie, en deze focus is belangrijk in een opera als La Bohème.  Mimi wordt vertolkt door Gal James. Ze zingt haar partij behoorlijk maar moet soms opboksen tegen het grote orkest dat door dirigent Atonino Fogliani iets te uitbundig gedirigeerd w...

Courtney Lewis, de beloftevolle 29-jarige Britse dirigent werd door deFilharmonie gevraagd om met hen twee concerten te verzorgen in deSingel. Dat het een schot in de roos was moge gezegd. Dirigent en orkest werken samen in een perfecte symbiose. Voeg daar nog een wereldbefaamd pianist en naamgenoot van de dirigent aan toe, en je krijgt een concert om nooit te vergeten. (c) Courtney Lewis De energie die Courtney Lewis uitstraalt op het orkest is adembenemend. De orkestleden zijn vanaf het begin super gefocust en zetten een heel egale klank neer. Als eerste stuk is het Carnaval romain van Berlioz aan de beurt. Een prachtige uitvoering van een werk dat we niet zo vaak op de scène zien. Als de Enigmavariaties van Elgar ten tonele verschijnen ontpopt dirigent Lewis zich tot een rasecht connaisseur. De Enigmavariaties worden vaak opgevoerd, al was het voor mij de eerste keer ze integraal live te mogen beluisteren. Wat meteen opvalt is dat deze muziek ingebakken zit in lijf en leden ...

Jan Lisiecki Chopin horen spelen, en dan nog zo dicht bij huis. Dat moet je mij natuurlijk geen twee keer zeggen. Omdat wegens het Chopin-concours het Warsaw Philharmonic Orchestra hun vaste stek even moest verlaten, besloot de orkestdirectie om op tournée te gaan. Ze laten zich op deze rondreis vergezellen door niemand minder dan Jan Lisiecki. Hij zal beurtelings Chopin en Beethoven spelen. De avond waarop ik kon gaan luisteren, in Eindhoven, was Chopin aan de beurt. (c) Nicolas Brodard Jacek Kaspszyk is de dirigent van de avond. Het programma begint, zonder ouverture, met het eerste pianoconcerto van Chopin. Het is een kolfje naar de hand van de jonge pianist. Jammer genoeg getuigen dirigent én orkest van weinig inspiratie. Lisiecki speelt het stuk voortreffelijk, en met de juiste dynamiek en een perfect gevoel, maar het orkest wil niet mee. En dat is erg jammer voor een getalenteerd pianist als hij! Na de pauze volgt Mahlers vierde symfonie waarin sopraan Ingrida Gápova de ...

Arthur en Lucas Jussen brengen op 9 oktober hun nieuwe cd uit. Mozart is de notenleverancier van dienst. Vlak voor deze nieuwe release spelen de broers de pannen van het dak in De Doelen (Rotterdam), en in Heerlen (Nederlands Limburg). Op zaterdag spelen beide broers een apart recital: Arthur in de namiddag, en Lucas 's avonds. Elk recital wordt afgesloten met een werk voor twee piano's zodat beide broers mekaars optreden opvrolijken. (c) Deutsche Grammophon Voor zijn recital in de Jurriaanse Zaal van De Doelen kiest Arthur voor Mozart, Beethoven, Kapoestin, Schumann en Stravinsky. De Duport-variaties klinken als goud onder de handen van Arthur Jussen. De Beethoven (sonate nummer zeven) is indrukwekkend. Zoals meermaals gezegd: beheersing is het woord dat ik vaak gebruik als ik over Arthur en Lucas Jussen spreek. Arthur Jussen kiest ook voor een jazzy stuk van Kapoestin (de "variaties"), waarmee hij een laaiend enthousiast publiek voor zich krijgt. Het Carnaval ...

Jan Caeyers, die een Beethovenbiografie schreef die veel verkocht wordt, staat aan het roer van een indrukwekkend schip in deSingel: het vermaarde Arnold Schönbergkoor, samen met het orkest "Le Concert Olympique". Dit alles met enkele uitgelezen solisten. (c) Le Concert Olympique Op het programma voor deze avond: de 6de symfonie van Beethoven, ookwel "De Pastorale" genoemd, en eveneens de Mis in C, van dezelfde componist. Jan Caeyers stelt enorm teleur. De Beethovensymfonie wordt saai gebracht, en het publiek is dan ook niet echt laaiend enthousiast. Jammer wel dat dit de aanloop is naar de core business van de avond: de mis in C. In die mis in C zijn er wel enkele lichtpuntjes: sopraan Lenneke Ruiten zingt een prachtige sopraanpartij. Haar stem is groot, en ze toont hier dat ze niet alleen op het operapodium tot haar recht komt. Knappe prestatie! Katrin Wundsam is een goede alt en kwijt zich goed van haar taak. Meer moeite had ik met de mannenstemmen. ...

Jean-Effam Bavouzet, een Frans pianist met groot repertoire, en lang palmares, werd gevraagd door het Nationaal Orkest van België voor een opvoering van het vierde pianoconcerto van Beethoven. (c) Jean-Effam Bavouzet Vooraleer aan het concerto te beginnen kiest het NOB ervoor, samen met dirigent Ion Marin, om de ouverture van Guillaume Tell van Rossini op te voeren. Deze ouverture, zeker een van de allerbekendste in het operarepertoire (iedereen maar ook echt iedereen kent er wel stukjes van), begint met een cellosolo. Opmerkelijk is dat de cellist dit begint te spelen met zoveel horten en stoten, dat het wel lijkt of hij pas terugkomt van zijn eerste celloles. Heel bizar. Dan komt Bavouzet aan de beurt. Het NOB kiest ervoor om het concerto uit te voeren met hun voltallige équipe. Veel te veel volk rond de piano dus. Fout nummer één. En bij die ene fout blijft het niet. Zoals we gewend zijn van dit orkest razen ze zich als een bulldozer door het concerto. Nuances blijven achte...

Drie maal luisteren naar het Magnificat van Bach in één concert. Toen ik het programma zag vond ik dat ietwat vreemd, tot ik vaststelde dat het niet driemaal om dezelfde Bach draaide. Na het overbekende Magnificat (BWV243), kiest dirigent Jonathan Cohen voor nog twee minder bekende werken, het Magnificat van de oudste zoon van Johann Sebastian, Carl Philipp Emanuel Bach en dat van diens halfbroer Johann Christian.  (c) deSingel Het Magnificat is een canticum (een lied op tekst uit het Nieuwe Testament) waarin Maria aan haar nicht Elisabeth vertelt dat ze zwanger is. De verzen werden genomen uit het evangelie volgens Lucas. Het is een van de meest op muziek gezette teksten uit het Nieuwe Testament. Voor deze uitvoering stond Jonathan Cohen op de planken met zijn koor en orkest "Arcangelo". Het is een relatief jong ensemble, dat ondertussen al heel wat strepen verdiend heeft op de internationale scène. Dat Jonathan Cohen een bezield man is, is van de eerste secon...

Voor de NTR ZaterdagMatinee kwamen de broers Jussen tot in Amsterdam voor het spelen van het concerto voor twee piano's van Stravinsky. Deze uitvoering kaderde in een concert met als titel "van der Aa en omgeving", waarin het miserere van Louis Andriessen werd opgevoerd, alsook de "Hysteresis, voor klarinet, ensemble en soundtrack (Nederlandse première!). Eindigen deed het concert met het Divertimento voor strijkorkest van Béla Bartók. (c) Peter Van der Heyden Candida Thompson, die vroeger al al samenwerkte met de broers Jussen, staat ditmaal garant voor een hedendaags programma, met Amsterdam Sinfonietta. Het miserere van Louis Andriessen (uit 2006) geldt als inleiding van het concert. Moeilijke muziek maar wel bijzonder interessant, alsook de compositie van Michel van der Aa, "Hysteresis" waar ik vol bewondering naar heb geluisterd en gekeken. In deze brok hedendaagse muziek staat de klarinet centraal, hier gespeeld door grootmeester Kari Kriikku...

Dejan Lazic, de jonge pianist die grote indruk op mij maakte vorig jaar in de kapel van Amuz, samen met deFilharmonie in een uitvoering van het vijfde pianoconcerto van Beethoven, is een waardige vervanger voor de zieke Paul Lewis, die normaal zou instaan voor de pianopartij in het pianoconcerto nummer 12 van Mozart. Lazic toont zich van zijn beste kant in de vernieuwde zaal van de Roma, die naar mijn gevoel aan klank verloren heeft. (c) Dejan Lazic deFilharmonie, sinds dit jaar onder de leiding van Joost Maegerman, opent haar concert onder leiding van Philippe Herreweghe met de Coriolanus ouverture. Deze ouverture wordt mooi gespeeld maar Herreweghe neemt geen risico's. Deze ouverture zou iets dramatischer gekund hebben. Daarna is het pianoconcerto 12 van Mozart aan de beurt. Dejan Lazic toont zich wederom als een indrukwekkend pianist, en het geheel is van hoog niveau. De symbiose met het orkest is in orde, en in tegenstelling tot de ouverture gaat Herreweghe hier wel meer...

Sopraan Hendrickje van Kerckhove en pianist Nicolas Callot brengen binnenkort samen een cd uit met een selectie aan Liederen van Grieg. Dat dit een originele keuze is, bewijst een korte zoektocht op Internet. Er zijn haast geen goede opnames te vinden van deze liederen. Hoog tijd dus om kwaliteit af te leveren, zullen pianist en sopraan gedacht hebben. En zo geschiedde: de cd-opnames zijn klaar en na een eerste recital met de liederen in het Elzenveld, kwam het podium van de Blauwe Zaal in deSingel aan de beurt. Een Blauwe Zaal die overigens zeer goed gevuld was, en dat is niet evident bij Liedrecitals (c) Hendrickje Van Kerckhove Het verrukkelijke programma van deze avond omvat niet alleen Grieg. Hendrickje Van Kerckhove en Nicolas Callot voegen er nog de Frauenliebe-cyclus aan toe (Schumann) en de Mädchenblumen en het Ständchen van Strauss. Gezegd moet dat dit programma heel ambitieus en moeilijk is. Het is geen evidentie om zoveel Liederen na elkaar op niveau te...

L'elisir d'amore, misschien wel een van de meest populaire opera's van Donizetti, geeft aanleiding tot knotsgekke mise-en-scènes. De productie van Damiano Michieletto moet daar niet voor onderdoen. Het verhaal over Nemorino die het hart van Adina wilt winnen en daarvoor een liefdeselixir drinkt dat hem wordt aangeboden door de charlatan Dulcamara, is in dit geval gesitueerd op een strand. Koor en solisten verschijnen dan ook in (al dan niet minuscule) badkledij, en als toeschouwer waant men zich terug in een mooie zomerdag. (c) Hofmann (c) La Monnaie/De Munt Het verhaal van deze opera is eenvoudig. Dat maakt het extra fijn en comfortabel voor het publiek, dat rondom de scène opgesteld is. Voor deze voorstelling is De Munt uitgeweken naar de ronde scène van het Koninklijk Circus in Brussel.  De hele scène is bedekt met echt zand, de koorleden zijn in hun nopjes. Dat komt natuurlijk door het feit dat de hele opera doorspekt is met gigantische koorstukken, zoals het hoor...

De piepjonge Edgar Moreau en Pierre-Yves Hodique vormen al sinds enige tijd een duo op topniveau. Moreau, die al enkele prestigieuze prijzen in de wacht sleepte, is een cellist van een zelden gezien kaliber. Dat hij furore gaat maken in zijn verdere carrière staat alvast genoteerd. Samen met Pierre-Yves Hodique treedt hij op bij Odegand, en dat optreden is van een merkwaardige kwaliteit. Zelden was ik zo onder de indruk, op drie kwartier tijd, van een muzikant. Ik ben dan ook blij hem voor de eerste keer live aan het werk te zien. (c) J. Mignot/Erato Moreau kiest voor een programma dat duidelijk aanslaat bij het publiek. Hij herneemt enkele stukken van zijn cd, verschenen in 2014. En vanaf de eerste noot heeft hij het publiek in zijn greep.  Moreau en Hodique lijken een soort vacuüm te scheppen waarin het publiek mee in de cello en de piano kruipt. Een heel bevreemdend gevoel overvalt me daarbij, maar het is in elk geval positief. Wat deze muzikanten uit hun instrument ha...

Als Arthur en Lucas Jussen in België optreden, dan hoef je me dat natuurlijk geen twee keer te zeggen. De twee broers waren te gast op de opening van het cultureel seizoen te Gent, Odegand. Naar jaarlijkse gewoonte kan je dan in de stad Gent een heleboel concerten bezoeken. Mensen stellen hun eigen programma samen, naargelang hun interesses. De twee pianobroers kozen een mooi programma bij elkaar voor een recital van ongeveer drie kwartier. (c) Peter Van der Heyden Arthur en Lucas Jussen hadden een erg drukke middag in Gent. Drie recitals voor een telkens gevulde Minard in Gent, en daartussen nog een interview mét pianospel voor Klara. Dat ze niet ongemerkt voorbij zijn gegaan in België is duidelijk. De interesse in hun recital was groot. Reeds lang voor het openen van de deuren stonden mensen aan te schuiven om een mooi plekje in de schouwburg te pakken te krijgen. Voor de gelegenheid wordt de achterscène zelfs gebruikt als tribune voor het publiek. Zo staan de twee piano's...

Jan Lisiecki zit nooit stil. Ook niet in de zomer. Na zijn optredens -alleen al in juli en begin augustus- in Duitsland, Frankrijk, Spanje, Zwitserland, Groot-Brittanië en de USA, is Denemarken aan de beurt. En dat is nog maar het begin. Volgende week, na een tussenstop in Polen voor een recital met de alom gevierde cellist Truls Mørk, start deze jonge pianist in Canada aan een driedaagse Beethovenconcerto-cyclus. Gezegd moet dat deze zware zomeragenda eerder uitzonderlijk is. Vakantie nemen staat niet in Lisiecki's woordenboek. Integendeel, in september start hij met de opname van zijn volgende CD. (c) Martí Artalejo Ter gelegenheid van het Tivoli Festival, dat plaatsvindt in het Tivoli pretpark in Kopenhagen, haalt Lisiecki zijn Chopinpartituur boven. Het eerste pianoconcerto staat op het programma. Dat dit concert uitzonderlijk is, stel je alleen al vast door de omgeving te bekijken. Tussen de rollercoasters en de tuinen van het Tivoli pretpark staat een concertzaal, een...

Wanneer artiesten spreken over mijlpalen in hun carrière, bedoelen ze daarmee: gebeurtenissen in hun parcours die veelbepalend zijn, en belangrijk. Dat voor de broers Jussen zo een mijlpaal heeft plaatsgevonden, was duidelijk in het Concertgebouw Amsterdam. Dit gebouw, dat beide pianisten al goed kennen door hun recitals in de Kleine Zaal, of optredens met orkest in de Grote Zaal, werd het decor van een zeer druk bijgewoond solo- en duorecital van beide pianisten, niet in de Kleine maar voor de eerste keer in de Grote Zaal. En dat betekent uiteraard wel iets! Meer dan 200 extra stoelen werden aangerukt om aan de vraag naar tickets te kunnen voldoen. Ik heb het Concertgebouw nog nooit zo druk geweten, en de sfeer die er rondhing, was ronduit feestelijk en zomers! (c) Peter van der Heyden Het programma dat de twee broers hebben samengesteld is er een van grote virtuositeit en kwaliteit. De twee pianisten beginnen met de Sonate in D op. 6 van Beethoven. Desondanks de overvolle zaal,...

Iets meer dan een jaar geleden speelden de broers Jussen een recital in het kader van hun CD Jeux in Vlissingen. Ze keerden terug naar het prachtige Zeeland, dit keer naar Veere, voor een heel gevarieerd nieuw duorecital. Op het programma staan Beethoven, Mozart, Schubert, Chopin en Ravel. Een zeer gevuld programma dus, goed voor twee uur groot feest! (c) Peter van der Heyden Lucas en Arthur wisselen elkaar af in het mooie programma dat ze hebben samengesteld, maar het zou uiteraard geen duorecital zijn zonder enkele mooie quatre-mains. De broers openen het concert met de vierhandige pianosonate in D majeur (opus 6) van Beethoven, een mooie opener van de matinée. Daarna treedt Arthur aan met de 9 variaties op een menuet van Duport, geschreven door Mozart. Zoals we gewend zijn speelt hij dit met de enorme finesse die hiervoor nodig is. Als daar dan Lucas op volgt, met de pianosonate in A majeur (D664) van Schubert, gaat het publiek uit zijn dak. Deze sonate wordt vertolkt op een man...

Enkele dagen na zijn debuut in de Berliner Philharmonie treedt Jan Lisiecki op met hetzelfde programma, hetzelfde orkest (Deutsches Symphonie-Orchester Berlin) en dezelfde dirigent, Tugan Sokhiev, in Wiesbaden. Dat is een treinritje waard naar dit voormalige kuuroord. De plaats van het gebeuren is het oude Kurhaus, dat thans gebruikt wordt als casino en concertzaal. (c) Ansgar Klostermann Er staat de artiesten een bijzonder moeilijke taak te wachten. Met buitentemperaturen tot 37°C is het geen evidentie om geconcentreerd te blijven. De concertzaal is weliswaar gekoeld, maar zelfs dan nog blijft het plakkerig warm en al zeker onder de spots op het podium. Desondanks dat alles treedt het orkest aan in volledig maatpak, net als solist Jan Lisiecki, mét vlinderdas zoals altijd. Jan Lisiecki speelt een adembenemend eerste concerto van Chopin. Nu ik het hem een tweede keer live hoor spelen besef ik eens te meer dat dit geniale werk totaal voor hem is weggelegd. De sfeerschepping waa...

In 2009 bracht Jan Lisiecki zijn eerste cd uit. De toenmalige 15-jarige pianist speelde het eerste en tweede pianoconcerto van Chopin op het Chopinfestival in Warschau.  Zijn cd, een opname van die twee optredens, die nu nog zeer moeilijk te verkrijgen is, maakte furore, en was de voorbode van de ontpopping van een meesterpianist. Zes jaar later haalt Jan Lisiecki het eerste pianoconcerto, dat alleen voor virtuozen is weggelegd, vanonder het stof en meer zelfs, hij knoopt er zijn debuut aan de Berliner Philharmonie aan vast, samen met het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin (DSO) en dirigent Tugan Sokhiev. Daar kon ik uiteraard niet ontbreken. (c) Jan Lisiecki De Berliner Philharmonie is even beroemd en berucht als Carnegie Hall in New York, of Wigmore Hall in Londen. In deze zaal traden de grootste dirigenten en orkesten op, en elk wereldbefaamd solist, in welke discipline dan ooit, droomt ervan om ooit in deze zaal te spelen. Het is dan ook een concertzaal van uitzonderlijk...

Zij die mijn blog volgen en/of mij wat beter kennen weten dat als de combinatie Jan Lisiecki - Yannick Nézet-Séguin op de affiche staat, ik met grote urgentie een ticket bestel. Ik had dit keer geluk dat een concert van mijn favoriete dirigent met een van mijn favoriete solisten in een weekend viel, en dat ik naar Duitsland kon gaan voor het meemaken van dit unieke concert. Op het programma: de Mahlerversie (voor orkest) van het strijkkwartet 11 van Beethoven, ook wel het Quartetto serioso genoemd. Daarna het virtuoze 22ste pianoconcerto van Mozart, en als afsluiter en stuk "popmuziek": de vijfde symfonie van Beethoven. Orkest van dienst is eentje met wereldfaam: het Chamber Orchestra of Europe. (c) Jan Lisiecki (c) Yannick Nézet-Séguin (foto's genomen door Petra Coddington) Vanaf de eerste noten is duidelijk dat het orkest écht een wereldorkest is. De sound die ze voortbrengen in de overigens prachtige zaal in Dortmund is indrukwekkend. Bij de Mahler die als open...

Naar goede gewoonte vinden in de weken na de spannende Koningin Elisabethwedstrijd een hele reeks concerten plaats.  Ik was heel blij dat ik getuige kon zijn van het laureatenconcert van de 4de, 5de en 6de  laureaat van de Wedstrijd, in Bozar. De solisten worden deze keer gelukkig niet begeleid door het NOB, maar wel door Brussels Philharmonic onder leiding van Michel Tabachnik. Dit alles onder het goedkeurend oog van Koningin Mathilde. (c) IMKEB (vlnr. Fumika Mohri, Stephen Waarts, Tobias Feldmann) Voor dit concert kiezen de drie solisten elk één concerto. Fumika Mohri mag beginnen met haar geliefkoosde Sibelius. Dit is natuurlijk een prachtig werk. Mohri lijkt in de eerste twee delen een nogal schoolse toer op te gaan, maar in het derde deel overtuigt ze me volledig. Ze kruipt in haar vioolspel en ze maakt er een sprankelend concerto van! Mohri durft buiten de lijntjes kleuren en het wedstrijdgevoel verdwijnt. Dan komt mijn favoriet van de avond, Stephen Waarts, aa...

deFilharmonie deed beroep op Karin Strobos, een jonge Nederlandse sopraan die serieus haar weg aan het banen is binnen het klassieke circuit, om het vierde deel van vierde symfonie van Mahler te komen zingen. Deze symfonie werd dit seizoen door verschillende orkesten in DeSingel opgevoerd. In dat opzicht is het een beetje jammer dat men geen andere Mahlersymfonie programmeert. Edo de Waart is dirigent van de avond. (c) Karin Strobos Als voorprogramma is er het werk "At the edge of the world" van Wim Henderickx, de artist in residence van deFilharmonie. Henderickx wordt voor het concert op het podium geroepen om duiding te geven bij zijn werk. Het is gebaseerd op enkele kunstwerken van de kunstenaar Anish Kapoor. Dit is hedendaagse muziek dus ik zal het werk meermaals moeten horen vooraleer het te begrijpen. Er zitten alvast interessante stukken in, maar op andere momenten hoor ik een chaos van noten. Dat Henderickx zijn eigen stijl heeft is duidelijk, in elk geval verdien...

Vincent Dumestre is al lang geen onbekende meer in het barokmilieu. Hij is de oprichter van het vermaarde ensemble Le Poème Harmonique, waarmee hij sinds 1998 aan de slag gaat. Doel van dit ensemble is om de barok te laten herleven op de scène, waarbij verschillende artistieke disciplines met elkaar verzoend worden. Onlangs verscheen zijn productie uit Rouen, namelijk die van Dido en Æneas, op DVD. Met deze productie toerde Dumestre en zijn ensemble rond langs onder andere Versailles. In Brussel horen we een concertante, maar niet minder indrukwekkende versie van dit prachtige werk van Purcell. Beeld uit de geënsceneerde versie van Dido and Æneas met Henk Neven als Æenas. Vincent Dumestre kiest een schare aan exquise solisten uit, en stelt hoge eisen aan zijn orkest. Het koor Accentus is de kers op de taart. Dit koor werd enkele jaren verkozen tot "beste koor ter wereld"... en dat mag gehoord worden! Isabelle Druet zingt Dido, we kennen haar als tweede laureate op de...

Mozart componeerde enkele virtuoze pianoconcerti. Het ene is al bekender dan het andere, maar het nummer 24 staat wel in het repertoire van de grootste pianisten. Arthur Jussen is solist, en treedt aan met het Gelders Orkest in Musis Sacrum te Arnhem, onder de bâton van maestro Yoav Talmi die jarenlang chef-dirigent was van het Gelders Orkest. (c) Arthur Jussen Als inleiding van het concert speelt het orkest de ouverture van Die Entführung aus dem Serail van Mozart. Wat ik altijd speciaal vind aan deze ouverture, als ze in concertvorm wordt uitgevoerd, is dat de laatste maten eigenlijk niet door Mozart zelf zijn geschreven, maar ze zijn pas toegevoegd achteraf om het stuk mooi en logisch te laten eindigen. In de originele partituur van de opera loopt de ouverture namelijk direct over in een aria (van Belmonte). Er worden ook enkele "exotische" instrumenten gebruikt, gezien de context van de opera. Yoav Talmi zet er meteen de tred in met deze mooi uitgevoerde ouver...

Grootste belcantorollen en adembenemende halsbrekende aria's. Dat is waar het grote publiek Pavol Breslik aan herkent. De ondertussen wereldbefaamde tenor baant zich echter ook een weg in het Liedrepertoire. Deze minder bekende kant van de Slovaakse zanger konden we aan den lijve leren kennen tijdens een indrukwekkend recital in De Munt. De pianist van deze avond is Amir Katz. (c) Pavol Breslik Pavol Breslik kiest voor een mooi en ambitieus programma. De eerste componist die aan de beurt komt is Antonin Dvořák. De Ciganské melodie, waarvan de tekst geschreven is door Adolf Heyduk zijn zigeunermelodieën die alle mogelijke gevoelens de revue doen passeren. Van een vrolijke triangel, tot de diepste hartpijn. Pavol Breslik zingt deze liederen met veel gevoel. De toon is gezet voor een prachtig recital. Na de zigeunerliederen komt Franz Liszt aan de beurt. Pavol Breslik waagt zich aan de drie sonnetten van Petrarca. Dit is zeer lastige muziek, althans voor vele zangers, die dit ...