Yves goes classic

Toen ik een ticket wilde kopen voor het recital van Arthur en Lucas Jussen in het Concertgebouw te Amsterdam, stelde ik vast dat het op enkele uren was uitverkocht. Balen, zouden Nederlanders zeggen... tot ik vernam dat de twee broers een extra recital zouden geven, wegens het grote succes van het concert van 18 december. Blij als een kermisvogel kocht ik mijn ticket en trok ik richting Amsterdam, op de voorlaatste dag van 2016. (c) Lucas en Arthur Jussen Arthur en Lucas Jussen hebben zoals steeds een mooi programma samengesteld. Het bestaat uit twee delen met elk een duidelijke lijn. Het eerste deel begint met Schuberts 'Lebensstürme' voor piano vierhandig, een kolfje naar de hand van de twee jonge pianisten.  De toon is gezet voor een prachtig vervolg: Lucas speelt de Deux nocturnes van Chopin (op. 62) op prachtige wijze, gevolgd door de Eerste ballade van Chopin (op. 23) die door veel pianisten als supermoeilijk aangevoeld wordt. Lucas Jussen voert het publiek mee ...

Zijn ze niet legendarisch? De Wiener Sängerknaben. Dit Weense jongenskoor, dat een traditie voortzet die gestart is eeuwen geleden, werd door deFilharmonie uitgenodigd om een kerstconcert te verzorgen, aangezien de muzikanten van het orkest op dat moment onderweg waren voor een concertreis door Azië. Een geschenk uit de hemel, eens te meer omdat de jongens een van de eerste artiesten zijn die mogen concerteren in de gloednieuwe Elisabethzaal. De akoestiek is in elk geval fantastisch, ook voor de soms frême a capellazang.  (c) Facebookpagina van de Wiener Sängerknaben, foto genomen tijdens het concert in Antwerpen.. De Wiener Sängerknaben zijn niet zomaar een jongenskoor. Ze zijn geïnstalleerd in een traditie die teruggaat naar de Weense Hofburgkapelle in 1296. Vele eeuwen later bestaat het koor uit zowat 100 jongens die (onderverdeeld in vier groepen, concertkoren eigenlijk, die de wereld rondtrekken met hun programma gedurende een tiental weken per schooljaar. De Wi...

Enkele jaren geleden namen Nicolas Callot en Lucas Blondeel, twee jonge maar gevestigde waarden in het Belgische klassieke muzieklandschap een cd op in het Vleeshuis te Antwerpen. Deze Schubertopname had een groot succes. Het prachtige muziekinstrumentenmuseum is niet alleen mooi, maar heeft ook een bijzondere akoestiek, én een originele Conrad Graf pianoforte, gebouwd in 1826. Deze pianoforte, waarvan er heel wat te vinden waren in huiskamers van grote componisten, heeft een bijzonder rijke en warme klank. Het is dan ook met de kennis van dit instrument in gedachten dat de twee pianisten besloten om een nieuwe cd op te nemen. Terug in het Vleeshuis, achter de Conrad Graf. Het resultaat is de prachtige nieuwe cd met als titel "Für Gro ß und Klein" genoemd naar de twaalf klavierstukken voor grote en kleine kinderen van Schumann, dé centrale componist van het nieuwe project waarin het quatre-mainsspel centraal staat. (c) Nicolas Callot en Lucas Blondeel www.callot-blondeel....

Het gebeurt niet elke dag dat ik de kans krijg om naar een concert te gaan in de meest geprezen concertzaal ter wereld, de Musikverein, waar legendarische muzikanten gespeeld hebben, en spelen, en waar jaarlijks hét fancy Nieuwjaarsconcert plaatsvindt. Ik had het geluk de Wiener Symphoniker aan het werk te zien onder leiding van Stéphane Denève, de Franse dirigent die op dit moment de chef is van "onze" Brussels Philharmonic.  (c) www.musikverein.at Op het programma staat drie mooie werken. Men begint met het voor mij onbekende Maslenitsa, van Connesson, een hedendaags componist. De Musikverein barst uit zijn voegen bij de uitvoering van dit prachtige werk. Nadien wordt de piano geïnstalleerd op het podium en speelt het orkest samen met pianiste Jasminka Stancul het tweede pianoconcerto van Saint-Saëns. Stancul stelt teleur. Ze speelt het concerto met weinig inspiratie, en maakt veel technische fouten. Die fouten zijn op zich niet het probleem, het blijft een live-...

Het concert waar mening muziekliefhebber al letterlijk jaren zat naar af te tellen is ondertussen achter de rug. Het gaat natuurlijk om het openingsconcert van de volledig heropgebouwde Koningin Elisabethzaal. Dit prestigieuze project heeft vele positieve consequenties. Niet alleen wordt de Elisabethzaal meer dan ooit het decor van congressen, feesten etc, maar ze wordt weer helemaal geïntegreerd in de grote veranderingswerken die in de zoo nog volop aan de gang zijn. En het allerbelangrijkste is weggelegd voor deFilharmonie: voor het eerst in haar geschiedenis is dit orkest nu écht verbonden aan een eigen concertzaal.  (c) Koningin Elisabethzaal De Elisabethzaal was voor haar eerste concert in elk geval volledig uitverkocht. En dat iedereen in zijn nopjes was, dat is een logisch gevolg van het lange en ongeduldige wachten op de nieuwe zaal, waarvan op voorhand gezegd werd dat ze een gigantisch goede akoestiek zou hebben. De beste architecten en geluidsspecialisten werden op...

Paul Lewis, een van de grote pianisten van zijn generatie, heeft al meermaals met deFilharmonie samengewerkt. Deze keer vond de samenwerking plaats op basis van een integrale uitvoering van de pianoconcerto's van Beethoven. Deze uitvoering ging gepaard met een ander feit: voor de eerste keer werd de Steinway gebruikt die Lewis zelf heeft uitgekozen als het vaste orkestinstrument van deFilharmonie in de toekomst. Met de verhuis naar de nieuwe Elisabethzaal werd dus ook een nieuwe piano aangekocht. (c) Paul Lewis Met twee concerto's de eerste twee avonden en één concerto op de laatste avond(het Keizersconcerto, waarbij ik jammer genoeg niet aanwezig kon zijn), zorgt Paul Lewis voor drie spannende pianodagen. De vleugel die hij uitgekozen heeft als vast instrument voor deFilharmonie is van buitengewone kwaliteit. Dat Lewis kaas heeft gegeten van piano's is al langer bekend. Zijn palmares strekt zich uit over de hele wereld.  Dirigent van dienst is Philippe Herreweg...

De laatste jaren is mijn liefde voor Wagner groter en groter geworden. Hij was voor mij lang een componist waar ik maar weinig van wist en wiens muziek ik te "zwaar" inschatte. Desondanks dat vooroordeel heb ik ondertussen toch wel enkele mooie kansen gehad om meer van zijn werk te weten te komen, en zo ben ik in de opera van Antwerpen beland voor een hele mooie productie van "Der Fliegende Holländer".  (c) Annemie Augustijns De Vliegende Hollander is het verhaal dat al eeuwen en eeuwen meegaat, over de vervloekte kapitein van een schip die gedoemd is om eeuwig te blijven ronddolen tot een vrouw in staat is hem haar eeuwige trouw te beloven. Senta lijkt die vrouw te zijn, maar niets is minder waar. Hun "entourage" bepaalt het anders... Iai n Paterson, die de rol van de Holländer op zich neemt, wordt door intendant Aviel Cahn ziek gemeld. Desondanks zijn ziekte zal hij zijn rol toch zingen. Zoals dat dan meestal gaat is er niets verkeerd te horen...

deFilharmonie, onze Antwerpse trots en rots in de branding, kijkt reikhalzend uit naar de opening van de nieuwe Koningin Elisabethzaal eind november. Zoals het er naar uitziet zal de zaal op tijd klaarzijn, en zitten we binnen minder dan twee maanden dus in nieuwe zetels in een uiteraard adembenemende zaal. Maar het is niet omdat deFilharmonie "zonder zaal" zit, dat ze niet meer optreedt, uiteraard! Ze trok dit weekend naar De Doelen in Rotterdam, voor een concert van wereldformaat, samen met pianist Lucas Jussen, voor de lezers van mijn blog ondertussen geen onbekende meer. (c) Lucas Jussen deFilharmonie staat onder leiding van Jaime Martín, een voor mij onbekend dirigent, maar wat een ontdekking! Deze dirigent haalt letterlijk alles uit het orkest wat er inzit, en er kan maar één ding gezegd worden: er wordt wereldniveau gehaald. Ik kan ondertussen wel stellen dat ik al veel zaken gehoord heb, en ik stel bij deze vast dat deFilharmonie alleen maar groeit en gerust w...

Het Concertgebouworkest een thuismatch horen spelen. Dat is iets dat op de bucketlist staat van elke muziekliefhebber. En als die muziekliefhebber Yves heet, dan staat er op die lijst: "het Concertgebouworkest horen spelen, samen met Arthur en Lucas Jussen, voor een uitvoering van het mooiste pianoconcerto van de wereld, het dubbelconcerto van Poulenc." Dit is een concert waar ik maanden naar heb uitgekeken. Als kers op de taart wordt dit concerto in januari uitgebracht op CD, waarvan de opnames tijdens het concert gemaakt werden! (c) Arthur en Lucas Jussen Als opener kiezen Stéphane Denève -die we kennen van de Brussels Philharmonic Orchestra- en het Concertgebouworkest voor "Silhouetten" van Leo Smit. Het is een hedendaags werk dat helemaal niet atonaal is, zoals ik me het op voorhand had voorgesteld. Integendeel. Het is prachtige muziek, die zorgt voor bij momenten dromerige toestanden en een Eftelinggevoel. Daarna komt Poulenc en o wat is dat een feest! ...

Christian Tetzlaff mag met recht en reden een van de grootste violisten van zijn generatie genoemd worden. Deze sympathieke Duitser kwam naar Antwerpen voor het Vioolconcerto in D van Jean Sibelius. Deze Finse componist, een groot voorvechter van de Finse identiteit (in schril contrast met de Russische identiteit), componeerde een vioolconcerto om van te snoepen. De Scandinavische sfeer die erin tot uiting komt, dwingt het publiek tot wegdromen, vooral als dit concerto gespeeld wordt door zo een topviolist. (c) Christian Tetzlaff Voor de pauze staat er maar één stuk op het programma: het vioolconcerto. Christian Tetzlaff speelt het met bravoure en zelfzekerheid. Vooral het derde deel is aartsmoeilijk, maar dit is een kolfje naar de hand van deze virtuoze violist. Edo de Waart dirigeert mijns inzien soms wat onhandig, maar de muzikanten van deFilharmonie vangen de onvolkomenheden wel op. Na de pauze staat de prachtige vijfde symfonie van Nielsen op het programma. We bli...

Het negende pianoconcerto van Mozart, dat ook het Jeunehommeconcerto genoemd wordt, is er eentje waar veel over te vertellen valt. Mozart heeft het geschreven toen hij 21 was, en tot voor kort wist men eigenlijk niet met zekerheid wie de 'Jeunehomme' was, naar waar het concerto vernoemd werd. Het blijkt te gaan om de dochter van een van Mozarts beste vrienden. Daarvoor ging men er verkeerdelijk van uit dat het geschreven werd voor een pianiste die Mozart leerde kennen in Salzburg, en die "Jeunehomme" als achternaam zou hebben... (c) Arthur Jussen Het Rotterdams Philharmonisch Orkest speelt een thuismatch in De Doelen in Rotterdam. Dat is altijd feest natuurlijk. Om het concert te openen spelen ze de Leonore Ouverture II van Beethoven. Al van bij de eerste noot is duidelijk waarom dit orkest bij de besten van de wereld gerekend wordt. Een enorme gelaagdheid tussen de verschillende instrumentgroepen maakt van deze ouverture een feest. De Finse dirigent Jukka-Pekka...

De Zaak Makropoulos is een opera van Janácek die niet heel vaak wordt opgevoerd. In de opera van Antwerpen was het jaren geleden dat deze componist nog werd uitgevoerd. Desondanks dat feit, kregen we een adembenemende productie te zien, met uitgelezen zangers, een orkest en dirigent in topvorm, en een enscenering om van te snoepen. Op alle onderdelen met glans geslaagd, zoveel is duidelijk! (c) Opera Vlaanderen (Annemie Augustijns) De zaak Makropoulos is een geniale partituur. Zo geniaal dat je je afvraagt hoe zangers en orkest in staat zijn om zo een prestatie te leveren. Het verhaal dat, snel gezegd, draait rond een vrouw die 300 jaar leeft en op het einde moet kiezen tussen het eeuwige leven, of toch de dood, die verlossing brengt, is er een van hamers en mokerslagen. We worden geconfronteerd met een levensvraag die evenveel antwoorden als extra vragen oproept: wat zouden we geven voor het eeuwige leven? Willen we eeuwig leven, of kiezen we voor een tijdelijke passage op onze p...

De tweede opera die we zagen op onze trip naar Bayreuth was Parsifal. Het is volgens mij de bekendste opera van Wagner, die vroeger traditioneel op Goede Vrijdag gespeeld werd. Deze opera is dan ook méér dan gewoon muziek, het is voor velen echt een spirituele ervaring. En dat dat voor mij niet anders is, bewijst het kippenvel dat ik had gedurende de ganse voorstelling. Alles zat goed, de enscenering, de zang, de sfeer. Een topproductie! (c) Festspiele Bayreuth Parsifal heeft een veeleisende partituur. Maar voor deze gelegenheid konden we rekenen op een schare ongelooflijke zangers. Amfortas (Ryan McKinny) zingt zijn rol op een bijzondere doorleefde manier. Klaus Florian Vogt, die veel voor-, maar ook tegenstanders heeft, is voor mij toch wel de perfecte Parsifal. Net zoals Jonas Kaufmann perfect is voor die rol, maar dan anders. Daar bedoel ik mee dat Vogt een totaal ander timbre heeft dan Kaufmann, en dat ik begrijp dat er mensen zijn die er niet van houden, maar voor mij was mij...

Het Festspielhaus in Bayreuth. Dat er geen operahuis is dat mythischer is dan dit, is een understatement. Het huis dat gebouwd werd onder leiding van Richard Wagner himself, met sponsoring van Ludwig II van Beieren, een Wagner-melomaan, is opgesteld in amfitheatervorm. Wat ook speciaal is, is dat niemand in het publiek het orkest kan zien zitten. De muzikanten zitten 'verstopt' onder een soort kap, en voor een groot stuk bevindt het orkest zich onder het podium. Wagner wilde niet dat zijn publiek zou afgeleid zijn door de mensen uit het orkest. Dit maakt dat de stemmen iets beter doorkomen dan we gewend zijn in andere operahuizen, en dat we dingen ontdekken die we nooit eerder hoorden in de prachtige zanglijnen. (c) Festspielhaus Bayreuth Tristand und Isolde, het noodlottige liefdesverhaal dat bij allen wel een belletje doet rinkelen is één van de fetishopera's van menig Wagnerliefhebber. Het is een opera die zo meeslepend is, dat je vanuit het publiek niet anders k...

Bertolt Brechts verhaal over drie criminelen die "Valstrikstad" stichten, is een verhaal dat het kapitalisme aan de kaak stelt. We volgen drie criminelen naar hun ondergang. We zien hoe de stad in het midden van de woestijn wordt opgericht, maar even snel weer verdwijnt. En we zien het verhaal van houthakker Jim Mahoney  en prostituee Jenny Hill. Kurt Weill heeft het verhaal van muziek voorzien. Muziek die bij momenten jazzy overkomt, en waarbij je je soms in een heus cabaret waant.  (c) Annemie Augustijns De productie die we te zien krijgen is er eentje dat we al gezien hebben enkele jaren geleden in de toenmalige Vlaamse Opera. Het is is een productie van schandaalregisseur Calixto Bieito, die er niet voor terugdienst om zijn publiek te choqueren. De productie van Mahagonny is dan officieel ook pas geschikt voor mensen vanaf 16 jaar. De cast is wel anders dan weleer. Ik heb enkele aangename ontdekkingen gedaan! Desondanks de KNT-waarschuwing is  Mahagonny een ...

Ik zou eens een vlieg willen zijn. Een vlieg in het hoofd van Yuja Wang. En in haar kleerkast. Deze 29-jarige pianiste van ondertussen ontegensprekelijke wereldfaam haalt krantenkoppen. Niet alleen haar weinig verhullende garderobe doet inkt vloeien, maar ook haar buitengewoon pianospel, dat je minstens een keer in je leven live moet gehoord hebben. Yuja Wang kan zich rekenen tot een van de meest gevraagde pianisten van haar generatie. Overal waar ze komt laat ze een diepe indruk achter. Classic is sexy, zoveel is zeker. (c) Yuja Wang Yuja Wang opent haar recital met twee ballades (opus 10 nummer 1 en 2) van Brahms. Direct wordt duidelijk hoe helder haar articulatie is en hoe doorleefd haar uitvoering.  Dat bewijst ze eens te meer in de Kreisleriana van Schumann, waarin haar verbluffende techniek tot uiting komt. Voor mij is dit de perfecte uitvoering. Deze vrouw kan piano spelen! Alsof dat nog niet genoeg is speelt Yuja Wang al een encore voor de pauze. Ze kiest voor Scarbo,...

Mahlers derde symfonie wordt niet echt vaak opgevoerd. Er is een zeer groot aantal musici nodig voor de uitvoering ervan. Toch heeft deFilharmonie kosten nog moeite gespaard om een uitvoering van deze magistrale symfonie op poten te zetten. Het resultaat was een fantastisch concert van zeer hoge kwaliteit! (c) Gerhild Romberger Edo de Waart is chef van dienst. Hij slaagt erin om samen met het orkest en de twee deelnemende koren tot een meer dan geslaagde uitvoering van de moeilijke derde symfonie van Mahler te komen. Deze symfonie is moeilijk omdat er zoveel verschillende kleuren inzitten, dat alle muzikanten zeer bewust moeten zijn van wat ze aan het spelen zijn. Je valt in deze symfonie van de ene wereld in de andere, en gedurende een uur en drie kwartier word je meegesleept in een muzikaal avontuur. Gerhild Romberger is de alt-soliste van dienst. Ik kende haar niet, maar ik was blij verrast haar aan het werk te horen. Wat een stem, wat een dictie, en wat een inlevingsvermog...

Geruime tijd geleden maakte deFilharmonie een DVD-opname van een project genaamd Irrsal. Het project, dat als filmconcert wordt opgevat, werd herhaald in De Roma. Zij die er niet bijwaren hadden ongelijk, want het was een bijzonder esthetische voorstelling. Bariton Dietrich Henschel speelt de hoofdrol in het hele verhaal. (c) Dietrich Henschel Vooraleer deFilharmonie, onder leiding van Philippe Herreweghe met Irrsal start, is er nog de tweede symfonie van Beethoven. Herreweghe, die samen met deFilharmonie heel wat ervaring heeft met de symfonieën van voornoemd componist, presenteert ons samen met het orkest een uitvoering om van te snoepen. We weten al langer dat Herreweghe een bijzondere band heeft met deFilharmonie, en het is dan ook bijzonder leuk ze samen aan het werk te zien. Na de pauze is het dan aan de beurt aan Dietrich Henschel met een selectie liederen van Hugo Wolf, die raar of zelden worden opgevoerd. Tijdens het zingen van de liederen krijgen we beelden te zien, een...

Jonas Kaufmann, voor velen, en ook voor mij de beste tenor ter wereld, kwam nog eens naar België. Dat zijn concert in oktober wegens ziekte moest uitgesteld worden naar de meimaand, zorgde alleen maar voor een nog meer uitgelaten publiek.  (c) Jonas Kaufmann Kaufmann wordt deze keer gelukkig niet begeleid door het Nationaal Orkest van België. Hij heeft zijn "eigen" Jochen Rieder meegebracht die aan het roer staat van de Staatskapelle Weimar. Na zijn welgesmaakte optreden enkele jaren geleden, was Bozar ook nu te klein voor de wereldster die Jonas Kaufmann is. Het programma kadert in zijn project van de laatste tijd: Puccini. Deze componist, die overigens in Brussel gestorven is, vormt de rode draad door de ganse avond. Kaufmann zingt aria's uit Le Villi, Edgar, Tosca, La Fanciulla del West, Manon Lescaut, Suor Angelica, met als kers op de taart de aria Nessun dorma uit Turandot, die Kaufmann zal hernemen als laatste bisnummer, het vijfde in de rij. Kaufmann voor...

Flagey pakt deze dagen uit met een festival van formaat. Gedurende drie dagen worden alle sonates voor viool en piano van Beethoven uitgevoerd. Niemand minder dan Lorenzo Gatto en Julien Libeer staan garant voor de uitvoering ervan! Op de laatste van de drie dagen, worden ze bijgestaan door hun muzikale mentoren van weleer, pianiste Maria Joāo Pires en violist Augustin Dumay. (c) Green Room Creatives De sonates die Beethoven schreef voor viool en piano zijn stuk voor stuk meesterwerkjes. De ene sonate is al bekender dan de andere, maar vast staat dat het prachtige muziekstukken zijn waar veel over te zeggen valt. Beethoven koos er heel bewust voor om de piano van de "achtergrond" weg te halen en samen met de viool op de eerste rij te zetten. De begeleidende rol van het toetseninstrument werd dus geminimaliseerd, om het samen met de viool "in the picture" te zetten. De pianobegeleiding van sommige sonates, waaronder de beroemdste (nummer 9, de Kreutzer) kan je ...

Arthur en Lucas Jussen traden in Tilburg voor de laatste keer op samen met de Philharmonie Zuidnederland in het kader van hun tournee van de afgelopen dagen. Net zoals enkele weken geleden in Eindhoven stond het dubbelconcerto van Poulenc (mijn lievelingsconcerto voor piano) op het programma. (c) Anne Timmer Als inleiding op het concerto speelt de Philharmonie Zuidnederland onder leiding van Otto Tausk de suite "Ma mère l'Oye" van Ravel. Deze orkestversie van het erg beroemde werk valt in de smaak bij het publiek en zet meteen de toon voor een mooi concert, in de concertzaal met de meest exuberante verlichting ooit gezien. Arthur en Lucas Jussen spelen een uiterst mooie Poulenc, met een stevige inzet, zodat de rest van het stuk vlekkeloos verloopt. De twee broers zijn zo op mekaar ingespeeld, en dat geeft uiteraard vuurwerk! Het is een echt feest om dit werk door hen uitgevoerd te zien! En ik hoop dan ook dat ik dit nog vaak zal mogen meemaken! Top!

De levende legende Anne-Sophie Mutter, die op zeer jonge leeftijd begon op te treden naast de grootste dirigenten van de wereld, trad op in het Palau de la música in Barcelona. Dat Mutter een ster is aan de hemel van het klassieke muziekfirmament is een understatement. Ze werd destijds door von Karajan gelanceerd. Het palmares dat deze vrouw kan voorleggen is door niemand evenaard. Ik was dan ook zeer benieuwd om haar eens aan het werk te horen, live, na jaren geluisterd te hebben naar haar opnames op cd. (c) Anne-Sophie Mutter Anne-Sophie Mutter heeft voor de gelegenheid een ensemble samengesteld van jonge vioolstudenten met wie ze rondtoert in Europa met een programma dat ze samen met de jonge musici zorgvuldig voorbereid heeft. De jongeren zijn maar al te blij om te mogen optreden met de absolute wereldster die Mutter is en zullen waarschijnlijk wel fier zijn op de naam van hun orkestje: "The Mutter virtuosi".  Het programma wordt geopend met hedendaags werk van A...

Een heel aantal jaren geleden speelde Lucas en Arthur Jussen het dubbelconcerto voor piano van Poulenc samen met Schönwandt. Ik was toen al fan van hun interpretatie van dit concerto, dat, wat piano betreft, mijn allerdierbaarste werk is. Er zit iets in dat ik niet kan beschrijven, maar dat me wel ontroert en telkens weer meesleept. Ik vind het dan ook superfijn om de broers Jussen terug aan het werk te zien met dit concerto. Ze maken er dan ook echt een feest van, en dat is harverwarmend! (c) Anne Timmer Als inleiding van het concert speelt de Philharmonie Zuidnederland -onder leiding van Otto Tausk- Ma mère l'Oye van Ravel. In de orkestversie weliswaar. Arthur en Lucas Jussen hebben dit werk in de versie voor piano op hun cd Jeux geregistreerd. Het is leuk om nu de orkestversie eens te horen! En dan komt waarvoor ik gekomen was: de Poulenc. Poulenc, een componist die me niet loslaat, en de enige componist waarvan ik het volledige oeuvre in mijn cd-rek heb staan, is iema...

Voor het tweede jaar op rij organiseren Lucas en Arthur Jussen een concert op tweede paasdag, waarbij ze enkele muzikale vrienden uitnodigen om samen met hen te musiceren. Net als vorig jaar zijn ze er in geslaagd om een zeer evenwichtig en interessant programma op het podium neer te zetten. Charlotte Janssen (sopraan), Harriet Krijgh (cello) en Fumiaki Miura (viool) zijn de drie gastmuzikanten voor dit concert (c) Anne Timmer Het concert wordt geopend met de Lebensstürme, van Schubert, een werk dat quatre-mains gespeeld wordt door de twee broers. Schubert heeft dit werk gecomponeerd in het laatste jaar van zijn leven. Het is een allegro met heel veel variatie. Het werk doet ons kennismaken met de diversiteit van de piano als instrument. De broers Jussen spelen een zeer mooie versie en zetten de toon voor een prachtig concert. Daarna volgt Lucas Jussen samen met violist Fumiaki Miura, voor de Sonatine nr. 3 (D408), van dezelfde Schubert. Beide muzikanten brengen een gesmaakte ve...

Der König Kandaules... de titel van een werk dat menig mens de wenkbrauwen doet fronsen. Wie heeft er ooit al van dit werk gehoord? Dat is een goede vraag, want het zijn er niet veel. Zemlinsky componeerde dit werk op de vooravond van de tweede wereldoorlog, maar toen hij stierf in 1942 had hij slechts één derde van de orkestpartituur uitgeschreven. Het zou nog tot in 1966 duren dat men op basis van vele notities die hij maakte de volledige partituur kon reconstrueren. (c) Annemie Augustijns Dit werk, dat volledig doorgecomponeerd is en dus een echte rollercoaster van opeenvolgende motieven en elementen bevat, is een werk dat soms aan Wagner doet denken. Het is duidelijk waar Zemlinsky zijn mosterd heeft gehaald, zonder te imitatief op te treden. Er zit wel duidelijk een eigen inbreng in zijn muziek, waarvan, het moet gezegd, de moeilijkheidsgraad hoog ligt. Dmitri Jurowski is duidelijk in zijn element bij het dirigeren van deze partituur. Het orkest is in goede vorm. En wie ...

Muziek kan troost bieden. Troost in moeilijke tijden. En zo geschiedde: het Chamber Orchestra of Europe, één van de meest toonaangevende kamerorkesten in de wereld, deed er alles aan, om de dag na hun optreden in Parijs en na de aanslagen in de luchthaven van Zaventem, in DeSingel te geraken, en tegen alle angst en onzekerheid in, toch op het podium te komen. Hun chef van dienst, Antonio Pappano betreedt het podium en houdt eraan om voor hij begint een moment van ijzingwekkende stilte te houden. (c) Antonio Pappano Het concert wordt geopend met een korte symfonie van Mozart, nummer 25, die meteen de toon zet voor de rest van de avond. Het is een bijzonder precieze en gedetailleerde uitvoering, waarbij de gelaagdheid binnen het orkest enorm opvalt. Pappano, uiteraard een van de besten van het moment heeft er geen moeite mee om het orkest op te tillen naar het hoogste niveau. Daarna is hoboïst François Leleux aan de beurt met het moeilijke concerto voor hobo en orkest van Strauss....

deFilharmonie verkeerde in Scandinavische sferen de afgelopen tijd! Voor de concerten van dit weekend stelden men samen met de kleurrijke dirigent Christian Lindberg een programma samen dat nog lang zal nazinderen. Niemand minder dan Yossif Ivanov, die eigenlijk een thuismatch speelt, zorgt voor spektakel in zijn uitvoering van Sibelius! (c) Paolo Dalprato De concertouverture Excelsior! (mét uitroepteken) is een bijzonder interessant werk dat hier en daar aan Wagner doet denken. Stenhammar, de componist, die voor mij nieuw is, had klaarblijkelijk een grote boon voor Wagner. Excelsior!, wat Latijn is voor "altijd maar hoger" is wat je hoort in de muziek: strijkers en blazers gaan telkens hoger en hoger in eenzelfde motiefje. Heel mooie muziek om horen, en al van in het begin erg herkenbaar! Christian Lindberg is een kleurrijk dirigent, letterlijk en figuurlijk. Hij straalt zijn energie duidelijk af op het orkest dat in topvorm is! Yossif Ivanov zorgt daarna voor een...