Yves goes classic

Het is een mooie traditie: na de Koningin Elisabethwedstrijd, en alle spanning die daarbij komt kijken, trekken de laureaten op tournee langs verschillende concertzalen. Ze doen dat in twee groepen (laureaten 1-2-3 en 4-5-6), waarbij elk van hen één pianoconcerto speelt.  Voor het laureatenconcert op 10 en 11 juni kozen ze voor een ander werk dan wat ze tijdens hun finaleavond brachten. Valère Burnon speelt Beethovens vierde pianoconcerto, Wataru Hisasue kiest voor het pianoconcerto van Grieg, en Nikola Meeuwsen brengt Chopins eerste pianoconcerto.  Een boeiende en afwisselende concertavond gegarandeerd! (c) Alexandre de Terwangne Beethovens Vierde pianoconcerto is zonder twijfel een meesterwerk binnen het concertante pianorepertoire. Vooral het trage middendeel trok in 1808, bij de première, meteen de aandacht van het publiek, vanwege de opvallende rol van de stilte. Destijds was men het niet gewend dat stilte zo'n expressieve functie kon vervullen, zeker niet in een orkestwe...

Het is niet elke dag dat balleticoon Roberto Bolle ergens “in de buurt” optreedt. Dus ja: op naar Londen om hem eindelijk live aan het werk te zien, in de indrukwekkende productie van  Onegin  (Tsjaikovski, gearrangeerd door Kurt-Heinz Stolze).   (c) Eugenia Trivioli We kennen allemaal wel de opera  Eugene Onegin  van Tsjaikovski. Wat minder bekend is: er bestaat ook een balletversie met dezelfde titel. Niet rechtstreeks door Tsjaikovski geschreven, maar wel op basis van zijn muziek. Choreograaf Kurt-Heinz Stolze stelde een krachtige partituur samen met fragmenten uit verschillende werken van de componist. Een verrassend vertrekpunt,  en het werkt! De choreografie werd al in 1965 gemaakt voor het Stuttgart Ballet, maar voelt allesbehalve gedateerd. Dit is klassieke schoonheid met blijvende impact. Het publiek is in extase (vooral bij het applaus) en zichtbaar onder de indruk. Ik trouwens ook. Roberto Bolle (als Onegin) en Marianela Nuñez (Tatiana) brengen v...

Toen in 1925 de opera  Wozzeck  voor het eerst op de scène kwam, had Alban Berg waarschijnlijk nooit kunnen dromen dat zijn revolutionaire werk een zo lang leven beschoren zou zijn. De partituur wordt vandaag immers nog steeds beschouwd als een van de hoekstenen van de Europese twintigste-eeuwse muziek. Hoewel ik het zelf een bijzonder moeilijk werk vind en er wat moeite mee heb, moet ik vermelden dat regisseur Johan Simons, samen met zijn team — en niet in het minst het orkest onder leiding van Alejo Pérez en de solisten — een indrukwekkend eindresultaat heeft neergezet. (c) Annemie Augustijns Wozzeck  is gebaseerd op het toneelstuk  Woyzeck  van Georg Büchner, dat voor het eerst werd opgevoerd in 1913. Alban Berg was zo onder de indruk van dit werk dat hij besloot het als basis te gebruiken voor zijn eerste opera. Het resultaat is een beklijvend muziekdrama dat veel navolging zou krijgen in de decennia die volgden. Het hele opzet van  Wozzeck  draait...

De vierde finaleavond stond in het teken van precisie en emotie. Het hoge niveau van de vorige avond werd moeiteloos voortgezet door Jiaxin Min en Arthur Hinnewinkel. Voor het eerst sinds 1975 werd Schumanns pianoconcerto nog eens uitgevoerd tijdens de finale van de Koningin Elisabethwedstrijd. Geen krachtpatserij, maar verfijnde, subtiele muziek, speciaal gecomponeerd voor Clara Schumann in 1841. Arthur Hinnewinkel staat garant voor een prachtige, doorleefde en eerlijke uitvoering. (c) Bozar Arthur Hinnewinkel bijt de spits af tijdens de vierde finaleavond. De Franse pianist, die onder meer studeert aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth, stapt zelfverzekerd het podium op en brengt het plichtwerk van Kris Defoort met verve. Hij creëert prachtige klankkleuren, zonder overbodige franje – precies wat we van hem mochten verwachten na zijn sterke prestaties in de eerste ronde en halve finale. Het werk lijkt hem op het lijf geschreven; Hinnewinkel is een meester in het schilderen met noten. ...

Tussenbalans na drie finale-avonden van de Koningin Elisabethwedstrijd (c) yvesgoesclassic De finaleweek van de Koningin Elisabethwedstrijd is halfweg, en het niveau ligt hoog. Elke avond is een feest voor de oren: twaalf jonge pianotalenten geven het beste van zichzelf, en het publiek wordt getrakteerd op puur muziekgenot. Tijd dus voor een korte terugblik op enkele persoonlijke  coups de cœur   van de eerste drie avonden. Maandag: Nathalia Milstein – Kris Defoort,  Music for the Heart Het opgelegde werk van Kris Defoort kwam voor mij echt tot leven in de handen van Nathalia Milstein. In de eerste ronde en halve finale viel haar verfijnde spel al op, maar nu bevestigt ze die reputatie ten volle. Milstein speelt met een ongelooflijke precisie, maar zonder koud te worden – integendeel, ze laat het werk ademen met gevoel en kracht. Een indrukwekkende interpretatie! Dinsdag: Valère Burnon – Rachmaninov, Pianoconcerto nr. 3 Valère Burnon kiest niet voor virtuoze overdaad, maa...

Het Brussels Young Philharmonic, het symfonisch jeugdorkest van Brussels Philharmonic, richt zich op jonge muzikanten tussen 15 en 25 jaar en biedt hen de kans om ervaring op te doen binnen een volwaardig orkest. Zonder audities, maar onder begeleiding van de professionele muzikanten van Brussels Philharmonic, krijgen deze jongeren een podium dat hen laat groeien en schitteren. Mijn eerste kennismaking met dit orkest — en met hun dirigent Wouter Versavel — was tijdens een uitvoering van  Carmina Burana  van Carl Orff. Het werd een voltreffer. (c) Brussels Philharmonic - Wouter Versavel Iedereen kent de iconische opening en afsluiting van het werk: “O Fortuna”. Deze machtige muziek is alomtegenwoordig in cinema, televisie en theater. Maar  Carmina Burana  is veel meer dan deze bekende passage. Een integrale uitvoering vergt een groot koor, een kinderkoor, uitstekende solisten, een capabel orkest én een dirigent die al die elementen weet te bundelen tot één indrukwekke...

Na de prachtige halve finales in Flagey verhuist de Koningin Elisabethwedstrijd naar Bozar. Wat daar staat te gebeuren, lees je hier! (c) Koningin Elisabethwedstrijd - de twaalf finalisten Nu de halve finales in Flagey afgelopen zijn, weten we wie de twaalf finalisten zijn van de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd. Deze finalisten werden door de jury gekozen uit 22 halve finalisten. Normaal zijn het er 24, maar twee ervan moesten jammer genoeg verstek geven om medische redenen. De finalisten van de Wedstrijd komen vanaf volgende week maandag, 26 mei, per twee aan de beurt, zes avonden lang, met de proclamatie op het einde van de laatste avond, zaterdag 31 mei. Exact een week voor hun optreden worden ze afgezonderd van de buitenwereld in de Muziekkapel Koningin Elisabeth. Ze moeten hun telefoon afgeven, mogen geen internet gebruiken, en moeten volledig zelfstandig werken aan het opgelegd werk dat dit jaar gecomponeerd werd door Kris Defoort. Ook bereiden ze een concerto naar keuze...

De halve finales van de Koningin Elisabethwedstrijd zijn in volle gang, en het is tijd voor een tussenstand. Ik heb al prachtige uitvoeringen gehoord, van de meest uiteenlopende werken, en ook het plichtwerk van  Ana Sokolović  gaat niet onopgemerkt voorbij. Elke halve finalist geeft er zijn eigen touch aan, en dat is erg prettig om horen. Ik ben heel benieuwd hoe de jury dit beoordeelt! In deze post vermeld ik enkele hoogtepunten uit de afgelopen dagen, en er gaan er zeker nog volgen! (c) Mirabelle Kajenjeri Mirabelle Kajenjeri  is de eerste artieste die ik wil vermelden. Zij viel me allereerst op door haar uitvoering van het plichtwerk. Ze ging zeer energiek te werk, met net iets meer punch dan sommige andere kandidaten, en bracht de moeilijke partituur die haar werd voorgeschoteld op heel persoonlijke wijze. Haar uitvoering wist me te raken, en het plichtwerk — met zijn obligate ‘percussiemomentjes’ — blijft bij.  Na het plichtwerk speelde Mirabelle Kajenjeri een ...

Wegens de coronacrisis en het feit dat Jan Lisiecki daarna niet meer in de directe buurt heeft opgetreden was het erg lang geleden dat ik hem nog eens aan het werk gehoord had. Bij het verschijnen van zijn nieuwe opname vol préludes van verschillende componisten, hoort een wereldreis voor de sterpianist waarin hij zijn nieuwe opname voorstelt aan het publiek in een recital. Redenen genoeg dus om af te zakken naar Bozar voor een prachtig concert. (c) Ksawery Zamoyski Jan Lisiecki heeft een interessant programma samengesteld met alleen maar préludes. Wie prélude zegt, zegt natuurlijk Chopin. De 24 préludes op. 28 vormen dan ook een belangrijk onderdeel van het recital, maar Lisiecki verrast ook met enkele minder bekende "préludecomponisten".  Jan Lisiecki speelt twee préludes van Chopin als intro van zijn recital, en die zijn meteen een binnenkomer. Hij geeft het publiek geen kans om lawaai te maken, of een applaus te geven, want hij schakelt na elk stuk naadloos over naar het ...

De eerste ronde van de Koningin Elisabethwedstrijd is afgelopen en ik ben blij te zien dat mijn favoriete pianisten zijn doorgestoten naar de halve finale. Ik heb enkele sessies live kunnen volgen, de rest heb zoveel mogelijk online meegemaakt. Wat ik echter heel jammer vind, is dat de Belg Roeland Vermeulen, die een heel sterke eerste ronde speelde, niet geselecteerd is. Hij speelde een van mijn drie favoriete momenten uit de wedstrijd. Ik sta versteld van het ongelooflijk talent van alle pianisten die hebben meegedaan in de eerste ronde! Het is dus ook niet makkelijk, al dan niet onmogelijk om alle hoogtepunten te benoemen. Ik kies er drie, waarbij ik in de zaal aanwezig was. (c) Koningin Elisabethwedstrijd - de 24 halve finalisten Een eerste hoogtepunt uit de wedstrijd was de uitvoering van de Barcarolle in Fis op. 60 van Chopin, door Roeland Vermeulen . Hij heeft alles uit de kast gehaald om deze prachtige partituur tot leven te wekken, op een heel persoonlijke manier. Zonder tevee...

Tom De Beuckelaer, een pianist die furore maakt in binnen- en buitenland, en reeds tal van prijzen op zijn conto heeft staan, gaf een heel interessant en ambitieus recital in het Muziekinstrumentenmuseum te Brussel. In het kader van de reeks "Alumni Sound Series", trad de pianist op als alumnus van het Koninklijk Conservatorium Brussel. En dat het een voltreffer van formaat was, daar is geen dicussie over. (c) Tom De Beuckelaer Tom De Beuckelaer gaat geen uitdaging uit de weg. Getuigen daarvan zijn de talloze wedstrijden waar hij al aan deelgenomen heeft (en waar hij vaak ook heel hoog scoorde, eerste prijzen zijn hem niet vreemd), en de internationale uitstraling van zijn carrière. Ook voor dit recital legt de pianist de lat zeer hoog. Hij begint met de 6 moments musicaux van Rachmaninov. De componist markeert met deze 6 stukken eigenlijk een evolutie in zijn pianistieke stijl, en eigenlijk kondigt hij met dit werk zijn latere Préludes en Etudes-Tableaux aan. Tom De Beucke...

In aanloop naar de Koningin Elisabethwedstrijd die aanstaande maandag begint in Brussel, hebben Nikola Meeuwsen en Arthur Hinnewinkel, die studeren aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth, en beiden voor de eerste ronde van de Wedstrijd zijn geselecteerd, een recital georganiseerd in de Miry Concertzaal in Gent. De twee pianisten spelen voor de laatste keer een recital voordat de wedstrijd begint en spelen allebei het programma dat ze voor de eerste ronde hebben voorbereid. (c) yvesgoesclassic Dat het spannende tijden zijn voor Nikola Meeuwsen en Arthur Hinnewinkel is nog zacht uitgedrukt. Voor elke pianist is een deelname aan de Koningin Elisabethwedstrijd een droom, en als die droom dan uitkomt, wordt het harde werk van de afgelopen jaren hopelijk beloond met een mooie prijs! Meeuwsen en Hinnewinkel presenteren voor hun eerste ronde een ambitieus programma en voeren het in de Miry-concertzaal nog eens op voor een publiek. Op die manier krijgen ze hun programma meer en meer in de vinger...

Introdans is het Nederlandse gezelschap dat in 1971 werd opgericht in Arnhem met als doel een professioneel dansgezelschap op te richten in Oost-Nederland. Stichters zijn choreograaf Ton Wiggers en theatermaker Hans Focking. Voor mij was het de eerste keer dat ik dit gezelschap aan het werk zou zien en het zal zeker niet de laatste keer zijn. Ik begrijp nu goed waarom dit ensemble in binnen-en buitenland zo bejubeld wordt! (c) Introdans - Hans Gerritsen 2025 Onder de titel  Icoon  brengt Introdans een sprankelend programma rond een waar icoon in de danswereld: Lucinda Childs. Deze Amerikaanse topchoreografe viert dit jaar haar 85ste verjaardag, maar dat zou je niet zeggen. Tijdens de korte videoportretten die tussen de scènes door op groot scherm te zien zijn, zie je een energieke vrouw die nog altijd vol vuur repeteert — samen met haar dansers, al dansend en bruisend van levenslust, ze lijkt wel 30 jaar jonger! Introdans heeft een speciale band met Childs: geen enkel gezelsch...

In het kader van de "Amsterdam Piano Series" en in aanloop naar zijn deelname aan de Koningin Elisabethwedstrijd, speelde pianist Nikola Meeuwsen een indrukwekkend recital in de Kleine Zaal van Concertgebouw Amsterdam. De pianist stelt een zeer uitdagend programma samen van heel uiteenlopende componisten. Een waar feest voor de pianoliefhebber! (c) Foppe Schut Nikola Meeuwsen kiest voor de prachtige Ballade n° 3 van Chopin. Deze indrukwekkende compositie droeg Chopin op aan een van zijn leerlingen. Deze ballade werd al van meet af aan beschouwd als een van Chopins absolute meesterwerken. In de Gazette musicale schreef recensent Maurice Bourges, in 1842, dat deze Ballade "vertaalde poëzie was, maar dan wel een superieure vertaling door middel van noten". Nikola Meeuwsen doet deze beschrijving alle eer aan in een prachtige uitvoering van dit moeilijke werk. Hij weet het publiek meteen voor zich te winnen met zijn fijngevoelige uitvoering en muzikale zeggingskracht. Da...

Balletliefhebbers die houden van een frisse kijk op een eeuwenoud verhaal, komen deze dagen aan hun trekken bij het Nationale Ballet in Amsterdam. Vorige week ging namelijk een nieuwe productie in wereldpremière. Lady Macbeth is een bewerking van het bestaande verhaal van Macbeth, waarin choreograaf-regisseur Helen Pickett en regisseur James Bonas het wereldberoemde verhaal van Macbeth vertellen vanuit het standpunt van Lady Macbeth. Een verfrissend en vooral vernieuwend idee, dat niet wegkwijnt tussen de ontelbare bewerkingen die bestaan van Shakespeares oeuvre. (c) Altin Kaftira Een eeuwenoude tragedie als Macbeth "opnieuw" vertellen houdt risico's in. Je riskeert in herhaling te vallen, te doen wat anderen je al hebben voorgedaan, en het ergst van al: te vervallen in clichés. Gelukkig zijn Helen Pickett en James Bonas zich hiervan goed bewust. Ze hebben ervaring met sterke vrouwelijke personages. Getuige daarvan is hun  Emma Bovary , naar Gustave Flauberts Madame Bovar...

Romeo + Julia (niet Romeo én Julia). Zonder Romeo. En zonder Julia. Toen ik dat hoorde moest ik even slikken, maar mijn vrees was onterecht. Ballet Vlaanderen creëert, samen met choreograaf Marcos Morau een beklijvende en zelfs bijzonder ontroerende voorstelling. (c) Danny Willems  Marcos Morau is een van de meest gevraagde choreografen van zijn generatie. En dat straalt af op de kwaliteit van zijn producties. Samen met Ballet Vlaanderen kiest Morau ervoor om het verhaal van Romeo en Julia radicaal te herlezen. Dat daardoor geen duidelijke Romeo of Julia naar voren komt in deze productie is in feite bijkomstig. Morau, zoals we in het programmaboek kunnen lezen, kiest ervoor om niet de zoveelste hervertelling van het wereldberoemende werk te maken, maar om veel meer de nadruk te leggen op het geweld, en niet op de liefde in de partituur van Prokofjev, of de schrijfsels van Shakespeare. Romeo en Julia zijn eigenlijk enkel aanwezig als een soort metafoor, in de gedaante van twee kinde...

Op 4 april mocht ik aanwezig zijn op het recital van Ella van Poucke (cello), Niek Baar (viool) en Caspar Vos (piano) in Rotterdam. Deze drie topmusici samen aan het werk horen is een zegen, en ik was dus maar al te blij dat ik erbij kon zijn. Op het programma stonden drie zeer uitdagende werken, een kolfje naar de handen van de aanwezige musici! (c) Ella van Poucke en Caspar Vos (c) Niek Baar Het recital wordt geopend met het derde pianotrio van Brahms. Dit werk wordt door kenners met stip genoteerd als een van de grote meesterwerken uit de romantische kamermuziek. Brahms componeerde het in de zomer van 1886, maar het is onduidelijk hoe het destijds door het publiek werd ontvangen. Het werk bestaat uit vier delen, waarvan het eerste een zekere geconcentreerde kracht bevat, en de drie andere delen een zekere "ontspanning". De drie musici kwijten zich met verve van hun taak: het energetische eerste deel is de aanzet tot een prachtig vervolg van de drie andere delen. De drie mu...

Een feestelijk concert in de mooie Henri Le Boeuf Zaal in Bozar, wie zegt daar nu neen tegen? De Muziekkapel Koningin Elisabeth organiseerde er op 2 april een gala waarbij enkele artiesten die studeren aan de Kapel hun talent konden laten horen en zien aan het grote publiek. Een voltreffer van formaat, want we kregen een avond klassieke muziek op topniveau geserveerd! (c) Muziekkapel Koningin Elisabeth  Als opener van de avond krijgen we de ouverture uit Der Schauspieldirektor van Mozart te horen. Alphonse Cemin, dirigent van dienst, toont ons direct samen met het Franse orkest Le Balcon dat we een avond tegemoet gaan van topkwaliteit. Le Balcon is trouwens een ensemble dat voortdurend verandert van bezetting en scenografie naargelang het project of het concert. Ze zijn als artiest in residentie verbonden aan onder andere de Opéra de Lille. Na deze ouverture krijgen we Yiheng Wang te horen in het 9de pianoconcerto van Mozart (het Jeunehomme Concerto ). Of dit concerto een cadeau wa...

Het is ondertussen een mooie traditie: twee keer per jaar geeft pianist Nicolas van Poucke een recital in Concertgebouw Amsterdam. Het is een leuke gelegenheid om van Poucke aan het werk te zien in een van de beste kamermuziekzalen van de Lage Landen en ver daarbuiten. Op het programma van dit recital staan drie componisten centraal: Händel, Beethoven en Schumann. Doorheen het recital maken we als het ware een reis door de tijd! (c) Nicolas van Poucke De tijdreis begint met Händel. Nicolas van Poucke opent zijn recital met de "Suite in E-groot"(HWV 430) van Händel, een ontdekking voor mij. Vanaf de eerste tonen grijpt hij de aandacht van het publiek. Zijn spel is helder, vastberaden en roept veel emoties op. De reis zet zich voort met Beethoven’s "Appassionata" (sonate nr. 23), waarbij van Poucke het publiek met zijn pianospel bij de keel grijpt. Wat een doorleefde uitvoering, wat een passie! De naam "Appassionata" doet deze sonate eer aan, want het werk v...

In het kader van de zondagconcerten in Tivolivredenburg Utrecht, stelden Maria Warenberg (mezzosopraan), Alexander Warenberg (cello) en Nikola Meeuwsen (piano) een prachtig programma samen. De mooie kamermuziekzaal van Tivolivredenburg, de Hertz-zaal, leent zich perfect voor het trio, dat niet alleen muzikaal maar ook familiaal met elkaar verbonden is. Het is een unieke gelegenheid om deze drie jonge artiesten samen aan het werk te zien! In het recital van de drie jonge toptalenten worden heel wat verrassende componisten ten gehore gebracht. Het concert wordt geopend door Alexander Warenberg met een indrukwekkende uitvoering van de Sarabande uit Bach’s Cellosuite nr. 3. Zijn vertolking is doordrenkt met emotie, wat de diepgang van dit werk alleen maar ten goede komt. Vlak daarna speelt hij samen met Nikola Meeuwsen het Allegro moderato uit Haydns Celloconcert nr. 2. Beide musici tonen hun uitzonderlijke talent: Warenberg slaagt erin de juiste intensiteit voor dit prachtige stuk te vind...

Gautier Capuçon toert deze dagen rond met zijn ensemble "Capucelli". Het bestaat uit 6 cellisten en de grootmeester zelf. Voor dit ensemble heeft Capuçon leerlingen aangesproken uit  zijn "Classe d'Excellence de violoncelle" aan de Parijse Fondation Louis Vuitton, waar de beste cellisten met een beurs les kunnen volgen bij hem. Resultaat is een begeesterd en ongewoon ensemble dat op de proppen komt met een verrassend programma! De ongewone samenstelling van het ensemble, 7 celli, zorgt ervoor dat het uiteraard moeilijk is om originele partituren te vinden. Niet getreurd, Capuçon is op zoek gegaan naar arrangementen van bekende werken, en het is zelfs zo dat er op deze concertavond maar liefst 4 nieuwe werken werden opgevoerd die speciaal voor het ensemble geschreven zijn. Het gaat telkens ook om een Belgische première! Zo horen we niet alleen muziek van Piazzolla (gearrangeeerd door Sébastien Walnier), of Jean Delibes (gearrangeerd door Jérôme Ducros) maar krijg...

W ereldsterren in Antwerpen, we beginnen er aan gewend te raken, en niet in het minst door de heerlijke programmatie van concertorganisatie COFENA. Voor het concert op 15 maart krijgen we het WDR Sinfonieorchester Köln te horen, onder leiding van de chef-dirigent van de Wiener Symphoniker: Petr Popelka. En alsof dat nog niet genoeg is wordt hier Alexandre Kantorow aan toegevoegd, pianist in hart en nieren. Overgiet dat alles met een prachtig programma en het resultaat is een adembenemende concertavond! (c) Intermusica Het concert opent met Eine Faust-Ouvertüre van Wagner. Dit is een speciaal werk omdat het lijkt alsof de aanzet was voor een groter werk dat er eigenlijk nooit gekomen is. Wagner had een voorliefde voor Faust, dat had hij al laten blijken enkele jaren voor hij met de Faust-Ouvertüre op de proppen kwam. Toen schreef hij al de "Zeven melodieën uit Faust van Goethe". De Faust-Ouverture is jammer genoeg altijd in de schaduw blijven staan. Jammer, want het is een pra...