Yves goes classic

Voor het Internationaal Kamermuziekfestival in Utrecht worden kosten nog moeite gespaard om de beste solisten van het moment uit te nodigen om samen te musiceren in TivoliVredenburg. Het is dan ook een unieke kans voor het publiek om de grote namen uit de klassieke muziek samen aan het werk te zien. Op naar Utrecht dus voor een ontmoeting met de muzikale vrienden van de bezielster van het festival, de violiste Janine Jansen.  (c) Janine Jansen Het avondconcert van 29 december verzamelt enkele grote namen uit de klassieke muziekwereld. Zo nodigt Janine Jansen pianisten Denis Kozhukhin en Alexandre Kantorow uit, zien we Martin Fröst (klarinet) schitterend op het podium, en hebben we het geluk om Stephen Waarts (viool) te zien aantreden. Het is echt uniek om zoveel topmusici bij elkaar te zien en horen! Op het programma staat muziek van de de eerste helft van de twintigste eeuw. We krijgen het ene hoogtepunt na het andere te horen. Om te beginnen is er het Capriccio strijksextet van R...

Door de eeuwen heen was de legende van de Notenkraker en de Muizenkoning razend populair. Het aanstekelijke verhaal over een Notenkraker die tot leven komt won vooral in de 19de eeuw aan bekendheid en succes. Het Nationale Ballet in Amsterdam heeft de productie van Toer van Schayk en Wayne Eagling de afgelopen jaren regelmatig opgevoerd, met groot succes. Het publiek is dol op deze productie omwille van de herkenbaarheid en de grote kwaliteit van de dansers, uiteraard. Het verhaal speelt zich in deze mise-en-scène af aan de grachten in Amsterdam. Symbolischer kan haast niet. En uiteraard is de muziek van Tsjaikovski een van de redenen om zeker naar dit ballet te gaan kijken en luisteren. (c) Altin Kaftira Het balletorkest staat onder leiding van Koen Kessels. Het moet gezegd: deze Belg, samen met dit in het balletrepertoire gespecialiseerde orkest, zijn een perfecte match. De balans is fantastisch en Koen Kessels haalt samen met alle muzikanten het onderste uit de kan! Een plezier om h...

In het kader van de COFENA-reeks was Lisa Batiashvili te gast in Antwerpen samen met het gerenomeerde Orchestra dell' Accademia Nazionale di Santa Cecilia. Dit legendarische orkest stond jaren onder leiding van dirigenten als Karajan en Abbado, maar wordt nu, sinds kort, geleid door niemand minder dan Daniel Harding. Dat de combinatie van zo een dirigent met zo een orkest en zo een solist voor vuurwerk zou zorgen, stond in de sterren geschreven. Antwerpen mag zich gelukkig prijzen met zo een wereldkwaliteit! (c) Chris Singer Het programma van de avond is opgebouwd rond drie heel uiteenlopende componisten. Als opener krijgen we de Prélude à l'après-midi d'un faune van Debussy te horen, waarbij Daniel Harding en zijn orkest meteen het onderste uit de kast halen. Van bij de creatie in 1894 blijft dit werk hoge toppen scheren. Het was van in het begin een succesnummer, en het orkest van de avond doet haar uiterste best om deze status hoog te houden! Daarna is het tweede vioolco...

Op 3 december mocht ik nog eens genieten van een prachtige voorstelling van Ballet Vlaanderen en dat was van vorig seizoen geleden. Op het programma stond een tweeluik, waarvan het eerste deel, Field, gecreëerd werd door Kirsten Wicklund. Zij was tot voor kort zelf danseres bij Ballet Vlaanderen, maar nu is ze artistiek directrice van het Ballet Edmonton in Canada. Daarnaast legt ze zich toe op het choreograferen. Het tweede deel was gewijd aan Ohad Naharin en zijn ondertussen legendarische productie Minus 16. (c) Filip Van Roe Wanneer we de zaal betreden, een kwartier voor de voorstelling begint zijn, er al twee dansers een choreografie aan het uitvoeren. De enigmatische muziek op de achtergrond is een klanklandschap van componist Jean Delouvroy. Het klinkt ijl, en brengt ons meteen in de sfeer van het hele stuk dat zal volgen. Wanneer het licht in de zaal dooft, worden de twee dansers aangevuld met een hele reeks andere dansers, en wordt de muziek (een compositie van Sjostakovitsj ne...

Iphigénie en Tauride, de bekendste opera van Gluck, voor het eerst uitgevoerd in 1779, blijft een streling voor het oor. Dit prachtige werk, voor de Antwerpse productie in scène gezet door Rafael R. Villalobos, is een toppunt uit de 18de eeuwse operaliteratuur.  (c) Annemie Augustijns Het eeuwenoude verhaal van Iphigénie, die bijna haar eigen broer Orestes vermoordt, is eigenlijk een verhaal over oorlog en eenzaamheid, en kan bijna naadloos en genadeloos getransponeerd worden naar onze huidige maatschappij. Dat is wat de productie van Villalobos zo hedendaags maakt: we krijgen te maken met een duistere, soms gewelddadige regie waar zonder filter wordt weergegeven wat een oorlog met mensen kan doen. De oorlog, eenzaamheid, en machtsgeilheid zijn wat mij betreft de drie thema's die centraal staan in deze opera/productie. Op muzikaal vlak worden we verwend! Benjamin Bayl, de dirigent, en het Symfonisch Orkest van Opera Vlaanderen leveren een topprestatie. Michèle Losier is een fantast...

Pavel Kolesnikov is een pianist die ik al enkele jaren volg, omwille van zijn uiterst fijne interpretaties, zowel live op het podium als in zijn opnames. Zijn partner Samson Tsoy had ik nog nooit live horen spelen, dus was het een uitgelezen moment om naar Bozar te gaan voor een duorecital van deze twee toppianisten! Ze brengen een prachtig programma voor piano vierhandig, waarvan ze een deel net op cd hebben opgenomen. Ongelooflijk mooi! (c) Joss McKinley Het recital wordt geopend met het uiterst veeleisende "Le sacre du printemps" in de originele 1913-editie voor piano vierhandig. Wat een adembenemende prestatie van de twee pianisten... uiterst gevoelig, perfect gearticuleerd pianospel overgoten met de juiste dosis emotie zonder te vervallen in plat pianospel, deze twee pianisten doen het zomaar, alsof het niets is. Ik moet zeggen: zelden was ik zo begeesterd door een uitvoering als bij deze "Sacre". Ik lijk wel in trance! Na de pauze volgen twee werken van Schube...

Don Quichot, het legendarische ballet op muziek van Ludwig Minkus uit 1869, blijft tot de verbeelding spreken. Het is dan ook niet voor niets dat dit ballet avond na avond volle zalen trekt in Amsterdam. Niet in het minst voor de prachtige choreografie van Alexei Ratmansky en de dito uitvoering door de dansers van Het Nationale Ballet veren avond na avond de mensen uit hun pluchen zetel recht om te applaudisseren voor de topprestaties die geleverd worden door zowel het orkest als de dansers. (c) Altin Kaftira De productie van Don Quichot die wordt opgevoerd in Amsterdam door het Nationale Ballet is gebaseerd op de originele choreografie van Marius Petipa (en later Aleksandr Gorski). Dit was echter geen makkelijke klus voor Alexei Ratmansky, de choreograaf van dienst, want van de versie van Petipa en die van Gorski bleek weinig tot niets genoteerd. Andere bronnen werden geraadpleegd (bv. partituren met aantekeningen) en zo is Alexei Ratmansky tot zijn versie gekomen, die bruist van de e...

Op 21 oktober stelde Lukas Huisman, pianist en (post)doctoraal onderzoeker een programma voor gebaseerd op zes jaar onderzoek naar het Japanse concept "Sawari", wat zoveel betekent als "ruis". Uiteraard is dat Chinees, of liever Japans voor mij als ik dat zo hoor, en lees ik in de concertinleiding dat componist Takemitsu de Sawari beschrijft als "een opzettelijk ongemak dat een deel van de expressiviteit van het geluid creëert”. Met andere woorden: ruis, of ongemak, hoort erbij in de hedendaagse Japanse klassieke muziek, en deze muziek hoeft niet per se eenduidig eenvoudig te zijn.  (c) Delphine Otte Dat Lukas Huisman een bijzonder creatief musicus is, wordt bij dit concert nogmaals bevestigd. Samen met enkele muzikale vrienden brengt hij werken van componisten die voor mij volledig nieuw zijn. De muzikale vrienden van Huisman zijn Ivo Delaere (piano), Eline Duerinck (cello), Ann Cnop (viool) en Frances Dhondt (zang).  Op het programma staan werken van Takemits...

Jonathan Fournel, die de Eerste prijs in de wacht sleepte op de Koningin Elisabethwedstrijd in 2021, kwam naar Antwerpen voor een uitvoering van het tweede pianoconcerto van Chopin. In tegenstelling tot zijn passage tijdens de Wedstrijd die in volle coronacrisis plaatsvond, was er nu wél publiek aanwezig. En dat publiek werd in de watten gelegd! Fournel trad op samen met het NFM Wroclaw Philharmonic onder leiding van Mirian Khukhunaishvili. (c) Marco Borggreve Het programma, dat uitgevoerd wordt door een Pools orkest, begint met muziek van een Poolse componiste, die mij onbekend was, maar die wel wereldfaam gemaakt heeft tijdens haar korte leven. Ze stierf op 59-jarige leeftijd in 1969 en heeft een heel palmares bij elkaar gecomponeerd. Eén van haar werken is de ouverture voor orkest, en die gaat niet onopgemerkt voorbij. Het orkest is in vorm en brengt een mooie uitvoering, niet in het minst door de deskundige leiding van Mirian Khukhunaishvili, een dirigent die eveneens de moeite waa...

Voor het openingsconcert van het nieuwe seizoen van "De Klassieke Duif" trok ik naar Amsterdam, waar aan de Prinsengracht 756 "De Duif" gevestigd is. Het is een kerkgebouw uit 1857 en het werd door de organisatie "Stadsherstel" in ere hersteld. Stadsherstel zorgt ervoor dat gebouwen en monumenten in Amsterdam niet verloren gaan, ze krijgen als het ware een tweede leven. De Duif wordt gebruikt als podium, en sinds Ella van Poucke (cello) en Stephen Waarts (viool) er hun muzikale reeks concerten getiteld "De Klassieke Duif" presenteren, is deze muzikale hub nog meer een aantrekkingspool voor jong talent en een geïnteresseerd publiek! Voor het openingsconcert op 4 oktober hadden de twee bezielers van de Klassieke Duif heel wat verrassingen in petto. Op dus, naar Amsterdam, om dit allemaal mee te maken! (c) Yves De Bruycker Dit openingsconcert kan op zijn minst speciaal genoemd worden. Er was niet alleen muziek, maar er was ook een intensieve samenwe...

Lucas en Arthur Jussen waren nog eens in België en dat is natuurlijk altijd feest. De twee pianobroers reizen tegenwoordig de ganse wereld rond, dus de kans om ze dicht in de buurt te gaan beluisteren wordt steeds kleiner. Reden te meer dus om naar de twee concerten te gaan die ze samen met het Antwerp Symphony hebben uitgevoerd in Brussel en in Antwerpen. (c) Jesaja Hizkia Vooraleer de broers Jussen optreden wordt er door het Antwerp Symphony Orchestra onder leiding van Thomas Dausgaard nog een ouverture gespeeld. Men speelt "Aladdin: a fairytale ouverture" van Horneman, een componist vanuit het einde van de 19de eeuw die mij niet bekend was. Ik werd aangenaam verrast door de frisheid van het werk, dat mede door de duidelijke directie van de dirigent mooi werd uitgevoerd. Daarna is het tijd voor de Belgische première van een werk van Fazil Say, getiteld  Anka kuşu. Lucas en Arthur Jussen hebben al meermaals samengewerkt met componist/pianist Say en ze kennen mekaar dan ook d...

Ik trok naar Amsterdam voor "Generation Dance", een veelbelovend programma waarin vier generaties van choreografen een van hun creaties aan het publiek tonen. Voor de meest ervaren onder hen, Hans van Manen, is het uiteraard niet de eerste keer dat zijn werk in Nederland wordt opgevoerd, en dat is een understatement, maar voor de jonge choreografe Rena Butler is het wél een vuurdoop. Deze verscheidenheid aan ervaring maakt van Generation Dance een heel interessante voorstelling! (c) Altin Kaftira De voorstelling wordt geopend met Classical Symphony, een werk van Ted Brandsen, gebaseerd op eerder werk van hem, namelijk "Vivace". Het is een werk voor uitsluitend mannelijke dansers en wordt uitgevoerd op de opzwepende muziek van Prokofjevs eerste symfonie. Ted Brandsen zorgt ervoor dat de mannelijke dansers van het Nationale Ballet goed uit de verf komen en hun feilloze klassiek ballettechniek aan het publiek kunnen tonen, met hoge sprongen, en veel synchrone beweginge...

Het jaarlijkse muziekfestival Odegand in Gent was dit jaar weer een voltreffer. Onder een stralende zon vonden in de hele binnenstad allerlei muzikale evenementen plaats. De verplaatsing tussen deze concerten gebeurt te voet en per boot! Een hele leuke manier om de stad beter te leren kennen en eens vanuit een ander perspectief te beleven. Ik had de kans om drie concerten van telkens drie kwartier mee te maken. En ze waren alledrie heel interessant! (c) Fuse Het eerste concert van de dag werd verzorgd door het James Oesi Trio. James Oesi, die in Nederland al langer furore maakt maar hier in België minder bekend is, gaat met zijn trio op     zoek naar een nieuwe klank voor oude en nieuwe muziek, met zijn contrabas als solo-instrument, en zijn collega's aan de theorbe en de basgitaar. We krijgen niet alleen klassiekers als Händel te horen (in een nieuw jasje, uiteraard) maar ook Zuid-Afrikaanse jazz uit de jaren 90, bijvoorbeeld. James Oesi vertelt het publiek hoe zeer Zuid...

Een van de populairste opera's aller tijden is ongetwijfeld "Madama Butterfly" van Puccini. Opera Vlaanderen laat dan ook niets aan het toeval over en plant een lange reeks voorstellingen van deze publiekslieveling, die avond na avond is uitverkocht. Het moet gezegd zijn dat ik diep onder de indruk ben van deze voorstelling die, voorbij alle clichés, op zoek gaat naar de wortels van het verhaal van de tragische figuur die Butterfly eigenlijk wel is. (c) Annemie Augustijns / Opera Vlaanderen De stijlvolle enscenering van deze Madame Butterfly laat niets aan het toeval over. We krijgen een decor te zien  in zwart en wit, alsook de kostuums van de personages zijn daaraan aangepast. Centraal staat een huis, hét huis, dat eigenlijk in de hele voorstelling een cruciale rol zal spelen. Maar niet alleen dit decor is van belang, ook de parallele raamvertelling die verweven wordt door het originele verhaal van Butterfly, is van primordiaal belang. Regisseur Mariano Pensotti doet on...

Het jaarlijkse polyfone muziekfestival Laus Polyphoniae lokt toeschouwers van heinde en ver en dat is niet zonder reden. Amuz (Festival van Vlaanderen Antwerpen) organiseert dit festival al jaren, en telkens staat het garant voor uitmuntende kwaliteit uit de wereld van de polyfonie. Ik ging dit jaar naar drie concerten luisteren, en ze warren alledrie om ter mooist. (c) Amuz / Stile Antico Het eerste concert dat ik ging beluisteren in de Sint-Pauluskerk in Antwerpen was dat van Stile Antico. Dit ensemble staat aan de top van de polyfone uitvoeringspraktijk in de wereld en staat dan ook garant voor uitverkochte zalen en haast buitenaardse kippenvelmomenten. Op het programma staat de Missa Ave virgo sanctissima van Géry de Ghersem, die zich op een motet van Francisco Guerrero baseerde voor het schrijven van zijn mis. Dat motet krijgen we te horen aan het begin van het concert. Verder horen we nog enkele werken van Philippe Rogier. De zangers van Stile Antico slagen er telkens in om het p...

Vetus Carmina, een nieuw vocaal ensemble, trad op in Antwerpen onder leiding van hun bezieler Arturo Moscoso. Het ensemble is gespecialiseerd in religieuze polyfonie uit de Renaissance en heeft als doel om meesterwerken uit het verleden terug tot leven te brengen bij een hedendaags publiek. Het ensemble heeft Antwerpen als basis uitgekozen, en daar ben ik niet rouwig om, natuurlijk. (c) Vetus Carmina  Het programma van dit concert is getiteld "Peccata mea", en omvat werk van componisten die ik voor het eerst leer kennen. Gombert, de Victoria, de Morales..., het zijn artiesten van wie ik nog nooit gehoord heb en waarvan blijkt dat het écht de moeite is ze te leren beluisteren.  Het programma "Peccata mea" weerspiegelt de spirituele en existentiële "struggles" van de 15de en 16de eeuw, en daarom kan het programma bezwaarlijk "licht" genoemd worden. De donkerte en twijfel van deze eeuwen komt duidelijk naar voren in de overigens prachtige compositie...

Het festival van het Zwitserse Verbier is al jaren een begrip in de wereld van de klassieke muziek. Het is een festival waar niet alleen concerten worden georganiseerd, maar ook masterclasses, en opleidingsmogelijkheden voor jonge musici, alsook lezingen over thema's die de klassieke muziek aanbelangen. De top van de klassieke muziekwereld verzamelt er jaarlijks voor enkele weken van uitmuntende muzikaliteit. Verbier ademt gedurende die weken muziek, en dat is erg fijn om mee te maken! Ik had de kans om bij drie concerten aanwezig te zijn. En die waren alledrie van wereldkwaliteit. (c) Verbier Festival (Alexandre Kantorow) Het eerste concert dat ik kon gaan beluisteren, vond plaats in de kerk van Verbier en was opgebouwd rond twee pianokwartetten. Het eerste werk was het pianokwartet in do klein van Richard Strauss. Voor de uitvoering konden we rekenen op enkele wereldsolisten van het moment: Bomsori Kim (viool), Lars Anders Tomter (altviool), Kian Soltani (cello) en Nikolaï Lugans...

Naar jaarlijkse gewoonte vindt in Savonlinna (Finland) een groots operafestival plaats. Het speelt zich allemaal af op de voor de gelegenheid overdekte binnenkoer van de middeleeuwse burcht die centraal staat in dit overigens rustige Finse dorpje. Er worden verschillende producties opgevoerd gedurende enkele weken. Ik zag er twee: Lohengrin (Wagner) en Nabucco (Verdi) (c) Savonlinna Opera Festival De eerste voorstelling die op het programma stond was Lohengrin. Het moet gezegd: de binnenkoer van een middeleeuwse burcht is niet direct een evidente plek om een opera te ensceneren, maar voor een verhaal als dat van Lohengrin lijkt de locatie wel geknipt! We krijgen een verrassende productie te zien, gedetailleerd en gestileerd waardoor het een streling voor het oog wordt. Ook op muzikaal vlak worden we verwend. Stephan Zilias en het festivalorkest zorgen voor een sfeervolle uitvoering van deze lange opera. Bij de solisten valt voor mij vooral Karita Matilla op, zij zingt de rol van Ortrud...

Wie Alexei Ratmansky zegt, zegt ook: een van de belangrijkste choreografen van klassiek ballet die de dag van vandaag furore maakt met zijn creaties over de hele wereld. Het Nationale Ballet in Amsterdam presenteert twee topwerken van deze van Oekraiëns-Russische choreograaf, namelijk: The Fairy's Kiss en Firebird. Deze twee choreografieën, op muziek van Stravinsky, vormen stof genoeg voor een prachtige namiddag in Amsterdam. (c) Het Nationale Ballet Amsterdam Eigenlijk is het in zijn choreografische werken dat Igor Stravinsky het best tot zijn recht kwam. Le baiser de la fée en L'oiseau de feu zijn ontegensprekelijk meesterwerken te noemen, en het is niet voor niets dat ze zo vaak worden opgevoerd. Le baiser de la fée, het ballet dat opgevoerd wordt voor de pauze, werd door Stravinsky zelf voor het eerst gedirigeerd in 1928 in Parijs. De decorateur van het ballet, Alexandre Benois, suggerereerde aan de componist om zich te inspireren met thema's van Tsjaikovski. En zo geze...

Symfonieorkest Vlaanderen was weer op bezoek in Antwerpen voor een gesmaakt concert onder leiding van dirigente Kristiina Poska. Samen met cellist Ivan Karizna tekent Poska voor het concerto voor cello en orkest n°1 van Sjostakovitsj. Geen gemakkelijk werk, noch voor de solist, noch voor het orkest! Na de pauze horen we de 8ste symfonie van Beethoven. (c) Ivan Karizna  Het concert wordt geopend met de Ouverture over Hebreeuwse Thema's van Prokofjev. De componist schreef dit werk in 1934 op basis van een sextet dat hij geschreven had in 1919, in de Verenigde Staten, op vraag van Russische vrienden van hem die in de States waren komen wonen. Ze hadden de componist een schriftje bezorgd met allerlei populaire joodse thema's en enkelen daarvan werden door Prokofjev hernomen in deze Ouverture. Mooie muziek als aperitief voor het veel zwaardere eerste celloconcerto van Sjostakovitsj. Het eerste celloconcerto van Sjostakovitsj wordt door veel mensen als minder interessant beschouwd da...

Als Alexandre Kantorow in de buurt is, ga ik uiteraard steeds luisteren. En zeker als hij optreedt met een van de beste orkesten van de wereld, het Budapest Festival Orchestra, onder leiding van Iván Fischer. Het programma kadert in het Budapest Festival 2024 en is opgebouwd rond één componist: Brahms. Voor de pauze krijgen we de Hongaarse dans nummer 10 en het ongelooflijk tweede pianocerto te horen. Na de pauze krijgen we de tweede symfonie geserveerd, met als aperitief de Hongaarse dans nummer 7. (c) Concertgebouw Brugge Dat het Budapest Festival Orchestra een zwak heeft voor Brahms is geen geheim. Het is dan ook geen toeval dat het hele programma van deze avond opgebouwd is rond deze componist. In november 1881 speelde Brahms zelf voor het eerst publiekelijk zijn tweede pianoconcerto in ... jawel, Budapest. Het was direct vanaf het begin een enorm succes. Dit concerto wordt al gauw bestempeld als een van de meesterwerken van Brahms, en het is dus vanaf zijn geboorte een lang leven ...

Als COFENA een concert programmeert - sinds dit jaar doet de organisatie dat trouwens samen met het Antwerp Symphony Orchestra- dan staat dat garant voor kwaliteit. Op 30 mei kwam het Nederlands Philharmonisch Orkest naar Antwerpen met een prachtig programma. Voor de pauze stond het dubbelconcerto voor viool en cello van Brahms geprogrammeerd. De doorwinterde solisten van dienst zijn Maximilian Hornung (cello) en Lisa Batiashvili (viool). Zij zorgen alvast voor een muzikaal hoogtepunt samen met dirigent Lorenzo Viotti. Na de pauze horen we de wat mij betreft mooiste symfonie van  Dvořák , nummer 7.  (c)  Brecia Amisano - Teatro alla Scala Brahms liet zijn dubbelconcerto voor viool en cello voor het eerst opvoeren in oktober 1887 in Keulen door Joachim en Haussmann. Het is het laatst gecomponeerde concertante werk van de componist en het verhaal wil dat het geschreven werd door Brahms om zich te verzoenen met Joachim, met wie hij kort daarvoor een discussie van weinig bete...

Opera Zuid, dat de gewoonte heeft om met haar producties langs verscheidene Nederlandse theaters te trekken, heeft een prachtige productie op poten gezet rond Rossini. Twee korte opera's van telkens één acte worden opgevoerd: "La scala di Seta" en "Il signor Bruschino". Deze twee hilarische verhalen worden gebracht door een topcast aan zangers, die bijna allen een dubbele rol hebben, één voor elke opera. (c) Joost Milde - Opera Zuid Het moet gezegd: opera's zoals La scala di seta en Il Signor Bruschino worden bitterweinig opgevoerd. Maar gelukkig kunnen we dan rekenen op Opera Zuid voor een echt aanstekelijke opvoering ervan. Beide opera's spelen zich af in hetzelfde decor: we bevinden ons in een keuken vol deurtjes en kastjes die als verstopplaats kunnen dienen, ideaal voor deze bij momenten hilarische deurenkomedies. Wat leuk is aan deze keuken, is dat ze ook écht gebruikt wordt. Een kok is de hele tijd druk in de weer met het bereiden van een maaltijd...

Wat was het een leuke kans om eindelijk harpiste Anneleen Lenaerts, die haar vaste plek heeft bij de Wiener Philharmoniker, eens live aan het werk te horen, en dat dankzij Symfonieorkest Vlaanderen. Het moet gezegd: in de klassieke muziekwereld is Lenaerts onze vaderlandse trots! Samen met Marina Piccinini, fluitiste, betreedt ze het podium van De Singel voor een concerto voor fluit en harp van Kalevi Aho (°1949), onder leiding van Adrien Perruchon. (c) Anneleen Lenaerts Vooraleer Anneleen Lenaerts en Marina Piccinini aan de beurt zijn, leidt Adrien Perruchon het Symfonieorkest Vlaanderen vlekkeloos door de bekende ouverture uit Don Giovanni van Mozart. Perruchon is een dirigent boordevol energie, en haalt het beste uit het orkest. Dat zal ook blijken wanneer Lenaerts en Piccinini aantreden voor het dubbelconcerto van Aho. Het is, gezien de leeftijd van de componist, een hedendaags werk en de twee solisten slagen er met verve in om me mee te voeren in een concerto dat op zijn minst pit...

Als er één vrouw is die haar stempel drukt op de uitvoeringspraktijk van barokmuziek, is het wel Christina Pluhar. Samen met haar veelgeprezen ensemble "L'arpeggiata" voert ze arrangementen uit van barokcomposities, en daarin is steeds een typische Pluhar-twist terug te vinden. In de stad waar Christina Pluhar haar opleiding voltooid heeft, Den Haag, ging ik luisteren naar haar programma "Alla napoletana", een avond vol muziek die in verband kan gebracht worden met de stad Napels. (c) L'arpeggiata Het ensemble van Christina Pluhar wordt voor de gelegenheid van dit programma versterkt door een schare vocale topsolisten. We krijgen muziek te horen uit de vijftiende en de zestiende eeuw, met hier en daar een uitstapje naar de achttiende eeuw en zelfs het begin van de twintigste eeuw! De meeste componisten die we te horen krijgen kende ik zelf nog niet. Zo horen we Caresana, Cazzati, maar ook bekendere componisten als Monteverdi. Christina Pluhar deinst er ook n...

Het was één muzikaal feest! Dat is wat ik achteraf dacht toen ik buitenwandelde uit de prachtige Opéra Garnier in Parijs na de voorstelling van Médée (M.-A. Charpentier). Voor mij was het de allereerste keer dat ik een voorstelling kon bijwonen in de majestueuze Opéra Garnier, en het was dus niet alleen muzikaal een belevenis, maar ook een streling voor het oog. Wat een adembenemend gebouw! Het verhaal van de bloeddorstige Médée (Medea) kent vele vormen. Het is dan ook een uitdaging om een setting te kiezen die een hedendaags publiek kan bekoren. De befaamde regisseur David McVicar situeert het hele plot op geslaagde wijze in de Tweede Wereldoorlog. Soldaten op het podium, kostuums en kapsels uit de jaren '40 en dito meubilering, niets is aan het toeval overgelaten om het publiek richting deze vreselijke periode uit de menselijke geschiedenis te katapulteren. Bunny Christie heeft een prachtig werk geleverd wat betreft de decors en de kostumering. Op muzikaal vlak worden we absoluut...

Het Nationale Ballet in Amsterdam heeft een programma uitgewerkt waarin "Nederland" centraal staat. Onder de titel "Dancing Dutch" brengen de dansers vier verschillende choreografiëen van choreografen die op de één of de andere manier verbonden zijn met Nederland. Het Balletorkest, dat in bloedvorm is, staat onder leiding van Thomas Herzog. (c) Marta Syrko De eerste choreografie die we te zien krijgen is van de hand van Milena Sidorova. Ooit is zij als ballerina beginnen werken bij het Nationale Ballet in Amsterdam, en dat is dan ook ineens de haar link met het programma. Naast haar carrière als danseres is zij zich beginnen toeleggen op haar werk als choreografe en in deze productie komt haar werk "Tenzij" op het podium.  Sidorova, die afkomstig is uit Oekraïene heeft een prachtige choreografie uitgedacht waarin gespeeld wordt met het licht en het donker. We zien twee mannen en twee vrouwen aan het werk in deze choreografie en we zien zowel enkele element...